در طول سال هایی که کارهای ترویجی و نجومی انجام می دهم یکی از سوال هایی که در محافل مختلف به طور منظم مطرح می شود این است که آیا واقعا انسان به ماه سفر کرده است؟ این سوالی است که تقریبا همه منجمان آماتور، علاقه مندان به فضا و مروجان علم و به خصوص کسانی که درباره بحث های فضایی فعالیت می کنند در همه جای جهان با آن مواجه می شوند و قطعا بیش از هر کسی فضا نوردانی که به ماه سفر کرده اند. البته گاهی این پرسش ها و شک ها ارزشمند است. شک گرایی موضوعی است که در دوران ما باید آن را تبلیغ و ترویج کرد تا بتوانیم خود را از فریب و دروغ دور نگاه داریم. اما نکته مهمی نیز در این بین وجود دارد که شک گرایان را با معتقدان به نظریه توطئه مجزا می کند و این نکته کلیدی است. نکته ای که گاهی به اشتباه گرفته می شود و باعث می شود فکر کنیم به بهانه شک گرایی هر نظری محترم و معتبر است. شک گرایی سوال ایجاد می کند و سوال باعث می شود انسان قدم در راه جستجوی پاسخ بگذارد تا حقیقت را بداند. اعتقاد قلبی به هر موضوعی – از جمله در این مورد، در باره دروغ بودن سفر به ماه – شک ایجاد نمی کند بلکه در ابتدا به شما پاسخی ارایه می دهد و از شما می خواهد هرچه در توان دارید برای تایید آن پاسخ مطرح کنید. در این مورد حامیان دو آتشه نطریه توطئه قصدشان بررسی صحت سفر به ماه نیست. هدف آنها، اثبات دروغ بودن آن است (و به همین دلیل در ادامه متن خواهید دید که به طور مداوم تاکید بر بی فایدگی این متن برای این حامیان دارم). شک گرایی باعث می شود شما سوال بپرسید و اعتقاد باعث می شود به دنبال تایید باشید.
برای اینکه نمونه ای از رفتار یک مومن به تئوری توطئه را در زمینه سفر به ماه ببینید به ویدیو زیر توجه کنید که یکی از این افراد جلوی باز آلدرین را می گیرد و به روش های مختلف سعی در تحریک او دارد تا ا دست روی انجیل بگذارد و قسم بخورد تا روی ماه راه رفته است. او دنبال دلیل نیست. نقدی ندارد، سوالی ندارد، متهم می کند که آلدرین دزد است و دلیلی که می خواهد قسم خوردن او به کتابی است که در دست دارد.
درباره تئوری توطئه و روش مقابله با آن و همچنین شبه علم بارها نوشته ام و در مجموعه ترویج علم بازهم به آن خواهم پرداخت.
بعد از فوت نیل آرمسترانگ بود که داستان سفر به ماه بار دیگر بر سر زبان ها افتاد و با توجه به اینکه در فارسی تا جایی که یادم می آید مجموعه کاملی در زمینه پاسخ به سوال ها و شبهات جمع آوری نشد، به پیشنهاد دوست عزیزم، ذوالقار دانشی نسب، دبیر گروه دانش خبرآنلاین، نوشتن مجموعه زیر را آغاز کردم. این مجموعه در دو بخش تدوین شد که بخش اول آن نگاهی به تاریخ سفر به ماه و تاریخ بروز شایعه بودن این سفر داشت و در بخش دوم معروف ترین و رایج ترین سوال ها در این زمینه مورد اشاره و ساده ترین و خلاصه ترین پاسخ ها به آن گردآوری و بازنویسی شد.
این مجموعه بعد از مدتی تاخیر سرانجام به لطف ذوالفقار عزیز در ۱۲ قسمت و از دو هفته پیش در خبر آنلاین منتشر شد. قسمت آخر آن را می توانید در اینجا بخوانید (لینک قسمت های قبلی در این صفحه آمده است)
http://www.khabaronline.ir/detail/344070/science/astronomy
به نظرم آمد بد نیست این مجموعه را یک جا در سایت قرار دهم تا در آینده قابلیت مطالعه یک جا را داشته باشد. البته به طور جدی توصیه می کنم به اصل این مطالب سر بزنید و به خصوص دعوت می کنم نظرات زیر آن را با دقت مطالعه کنید. بررسی این نظرات می تواند فوق العاده ارزشمند باشد.
باز هم از ذوالفقار داشنی عزیز به خصوص برای فراهم آوردن لینک ها و تصاویر و زحمت بررسی و انتشار نظرها تشکر می کنم.
آخرین تذکر اینکه این مطلب کامل نیست و سعی کرده تنها با توجه به مخاطب عام بدون ورود به جزییات فنی پیچیده، تنها به رایج ترین این شبهات بپردازد.
***
۴۵ سال از گام کوچک نیل آرمسترانگ بر سطح ماه و جهش بزرگ بشریت در فناوری فضایی میگذرد و هنوز هستند افرادی که بزرگترین ماجراجویی بشر در قرن گذشته را دروغ میدانند. طی سالهای اخیر، چند اتفاق خبری باعث شد داستان قدیمی و معروف دروغ بودن سفر انسان به ماه زنده شود، از مستند شبکه فاکس در سال ۲۰۰۱/۱۳۸۰ گرفته تا درگذشت نیل آرمسترانگ، فرمانده ماموریت آپولو ۱۱ در شهریور ۱۳۹۱/آگوست ۲۰۱۲، اما از همه اینها عجیبتر، اظهارات برخی چهرههای شناختهشده در کشور است که مشخص نیست به چه دلیل به این موضوع دامن میزنند.
در طول ۴۵ سالی که از فرود آپولو ۱۱ بر سطح ماه گذشته، بسیاری از مردم درباره اینکه آیا این سفر انجام شده یا فریبی تبلیغاتی بوده است به بحث پرداختند. بسیاری از سوالهایی که در این باره مطرح میشود سوالهای ساده و قدیمی هستند، سوالهایی مانند اینکه چرا پرچم آمریکا در ماه در حالت اهتزاز قرار داشت؟ چرا همه تصاویر این قدر باکیفیت هستند، چطور فضانوردان توانستند از محدوده تابشهای مرگبار کمربند وانآلن به سلامت عبور کنند و در نهایت اینکه چرا هیچ وقت انسان دوباره به ماه بازنگشت؟
این موارد و سوالهای دیگر بارها تکرار شده و بازهم تکرار خواهد شد. اما آغاز تشکیک در این سفر تاریخی به کجا برمیگردد؟ آیا سازمان ناسا و دانشمندان علوم فضایی هیچگاه توانستهاند پاسخی برای این شبهات مطرح شده ارایه کنند؟
برای اینکه به این موارد پاسخ دهیم باید داستان را کمی به عقب ببریم، زمانی که آمریکا توانست نخستین انسان را به سطح ماه بفرستد و سالم به زمین بازگرداند.
جنگ سرد بعد از جنگ جهانی
داستان سفر به ماه حاصل دوران پیچیدهای از تاریخ معاصر بود که بدون در نظر گرفتن پیش زمینههای موجود در آن زمان امکان بحث درباره چارچوبی که سفر به ماه در آن معنی پیدا میکرد امکان پذیر نیست. پس از پایان جنگ جهانی دوم، فضای سیاسی حاکم بر سیاره ما تغییر کرد و عصری بر اساس مواجهه دو قدرت بزرگ زمان یعنی ایالات متحده آمریکا که رهبری بلوک غرب و کشورهای صنعتی را بر عهده داشت و اتحاد جماهیر شوروی که رهبری بلوک شرق و کشورهای کمونیست را بر عهده داشت، شکل گرفت. در این دوران که به جنگ سرد معروف شد، عملا جهان در شرایط تعادل و صلح شکنندهای قرار داشت و احتمال برخوردی تنشزا و آغازی جنگی بزرگ بر سر جهان سایه افکنده بود.
در چنین شرایطی دو طرف و به خصوص رهبران جهان دو قطبی یعنی شوروی و آمریکا در حالت موازنهای قرار داشتند که برهمخوردن این موازنه همه جانبه میتوانست کفه ترازوی جنگ سرد را به نفع یک طرف سنگینتر کند. هر دو طرف به طور جدی به قوی کردن زرادخانه تسلیحاتی خود مشغول بودند. شگفتانگیزترین دوران جاسوسی در جهان شکل گرفته بود و طرفین سعی در جذب حامیان جدید و افزایش تاثیر فرهنگی و اقتصادی خود داشتند. موجی از وحشت عمومی از دیگری در کشورهای هر یک از این دو قطب سایه افکنده بود. در چنین شرایطی یکی از مهمترین غنیمتهای جنگ جهانی دوم عرصه جدیدی را در این رقابت آغاز کرد.
آلمان نازی در دوران جنگ جهانی دوم موفق شده بود موشک بالستیک را توسعه دهد. این موشک قارهپیما که به نام وی ۲ شناخته میشد، برای هدف قرار دادن مناطقی در فواصل بسیار دوردست طراحی شده بود. هیتلر البته هیچگاه نتوانست از این موشک برای تغییر معادلات جنگ جهانی استفاده کند اما زمانی که فاتحان جنگ آلمان را به اشغال خود درآوردند، متوجه اهمیت این موشک شدند. این موشکها به همراه مهندسان فعال روی آن و نقشهها و طرحهای آن مهمترین غنیمت جنگ جهانی دوم بود، غنیمتی که سنگ بنای برنامههای فضایی آمریکا و شوروی شد.
در حالیکه آمریکا در کنار تعدادی از موشکها، ورنر فون براون، مرد اول صنایع موشکی آلمان را نیز در اختیار داشت، اما به دلیل اختلافات داخلی و سیستم پیچیده بوروکراتیک خود نتوانست گام اول را در زمینه فضا بردارد. در حالیکه مدتی پیش از آنکه اسپوتنیک – ۱ (نخستین ماهواره جهان) در مدار قرار بگیرد آمریکا دست به آزمایشی موشکی زد که میتوانست با اندکی تغییر ماهوارهای را در مدار زمین قرار دهد، از تیم فونبراون و نیروی زمینی تعهد گرفته شد که هیچ ماهوارهای در کلاهک این موشک نباید به مدار زمین فرستاده شود.
وقتی روسها اسپوتنیک – ۱ را به مدار فرستادند، آمریکاییها متوجه شدند بدون آنکه مستقیما مورد حمله نظامی قرار بگیرند روحیه و غرورشان مورد تاخت و تاز قرار گرفته است. البته مساله تنها غرور نبود. اگر به هراسی که مردم و مسولان آمریکا تحت تاثیر تبلیغات خود و واقعیت های بیرونی از آنچه خطر نفوذ کومونیسم می نامیدند، دچار شده بودند نگاه کنید (نمونه ای افراطی را می توان در دوران تاریکی یافت که به عصر مک کارتی معروف بود و چیزی شبیه به دادگاه های تفتیش عقاید در آمریکا به راه افتاده بودند)، متوجه واقعی بودن این هراس می شوید. آمریکایی ها نه تنها بازی فضا را از دست داده می دیدند اما در عین حال نگران آ نبودند که اسپوتنیک و ماهواره های بعدی شوروی برای آنها خطری جدی و واقعی و جاسوسی ایجاد کند. در این شرایط فونبراون ماموریت یافت که ظرف مدت ۹۰ روز اولین ماهواره آمریکایی را در مدار زمین قرار دهد و او توانست پیش از پایان ضربالاجل، این کار را انجام دهد.
کندی وارد میشود
رقابت نفسگیر و نزدیک آمریکا و شوروی در حوزه تازه کشف شده فضا در حالی به پیش میرفت که آمریکا همیشه یک گام عقبتر بود. در چنین شرایطی بود که جان اف. کندی در انتخابات ریاستجمهوری پیروز شد و در نخستین سال ریاست جمهوریاش آنهم در حالیکه تنها ۳ هفته از بازگشت نخستین آمریکایی سفرکرده به فضا میگذشت و تنها ۳ سال از تاسیس سازمان هوا و فضانوردی آمریکا، ناسا گذشته بود، در جلسه مشترک مجلسین ایالات متحده که به State of Union معروف است، سخنرانی تاریخی خود را درباره ضرورت سفر به ماه ارایه کرد.
او احساس میکرد آمریکا در حال واگذار کردن بازی فضایی به شوروی است و با وجود اینکه تعداد ماموریتهای آمریکا تا زمان کندی نسبت به شوروی پیشی گرفته بود، اما آنها هیچ عنوان مهمی را به خود اختصاص نداده بودند. از طرفی دوران زمامداری کندی همراه با رویدادهای سریع و پیچیده بینالمللی بود. او در دوران کوتاه ریاستجمهوریاش، یک بار تا آستانه جنگی اتمی با شوروی در جریان بحران موشکی کوبا پیش رفت. کندی در آن سخنرانی معروف اعلام کرد که در این برهه از زمان هیچ ماموریتی برای آمریکا مهمتر از فرستادن انسان به ماه و برگرداندن سالم او به زمین نیست. او البته از دشواری کار آگاهی داشت و به همین دلیل اعلام کرد هیچ ماموریتی به اندازه سفر به ماه برای آمریکا در این زمان دشوار و پرهزینه نیست. اما او خود و مردم آمریکا را متعهد به انجام این کار میدید : «من معتقدم این ملت باید خود را متعهد به انجام این ماموریت کند … که تا پیش از به پایان رساندن این دهه، انسان را به ماه فرستاده و سالم به زمین برگرداند». اندکی بعد او در سخنرانی دیگری که در دانشگاه ریس ایراد کرد به طور جدیتری به این موضع پرداخت و بازهم با اشاره به دشواریهای این سفر اعلام کرد «ما باید این کار را انجام دهیم نه به این دلیل که کار سادهای است بلکه به این دلیل که این کار تلاش دشواری را میطلبد»
سخنرانی کامل کندی در دانشگاه ریس را می توانید در اینجا ببینید:
در همان زمان هم بسیاری صحبتهای کندی را خیالپردازانه میدانستند. چطور کشوری که هنوز هیچ پشرفت و پیشگامی جدی در حوزه فضایی ندارد و از عمر سازمان فضاییاش تنها ۳ سال میگذرد و تازه ۳ هفته از بازگشت اولین فضانوردش از مدار زمین میگذرد، میتواند در کمتر از ۱۰ سال انسان را به ماه ببرد؟ چالشهای پیش روی این مسیر بسیار بیشتر از آن بود که تصور میشد، اما کندی برای اینکه این اتفاق را عملی کند با موافقت هر دو حزب، بودجه ناسا را افزایش داد بهطوریکه در اوج برنامه آپولو بودجه ناسا به ۵ درصد بودجه فدرال رسید که بالاترین میزان بودجه این سازمان در تاریخ خود بوده است. از هر ۱۰۰ دلار درآمد دولت ۵ دلار خرج ناسا میشد و این در حالی است که اکنون این مقدار در حد نیم درصد است، به این معنی که از آن ۱۰۰ دلار فرضی درآمد دولت تنها ۵۰ سنت هزینه ناسا میشود.
نمودار سالانه بودجه ناسا بر مبنای درصد از بودجه فدرال
پروژه آپولو
برای به انجام رساندن این پروژه در کنار تامین هزینه گزاف آن نوعی عزم ملی هم در جامعه آمریکا به وجود آمد. برروی برنامههای آموزش ریاضیات و علوم در مدارس سرمایهگذاری شد و رسانهها سعی کردند مساله فضا و کاوشهای فضایی را به زندگی روزمره مردم وارد کنند. این بحثها نه تنها حوزههای جدی ترویج علم و آموزش علوم که حتی برنامههای سرگرمی را نیز در بر میگرفت. نخستین مجموعه پیشتازان فضا (Star Trek) که به یکی از محبوبترین و الهامبخشترین سریالهای تاریخی تلویزیون بدل شد در فاصله سالهای ۱۹۶۶/۱۳۴۵ تا ۱۹۶۹/۱۳۴۸ از تلویزیون پخش میشد و مردم رویای سفر در فضا را به عنوان آخرین قلمرو کشف نشده در ذهن میپروراندند.
اینچنین بود که چنین پروژه گران و نفسگیری گام به گام تکمیل شد. دو پروژه جمینی و آپولو با هدف رساندن گام به گام انسان به ماه طراحی و اجرا شدند و البته گاهی در این مسیر هزینههای جدی نیز پرداخت شد. ۳ فضانورد آپولو – ۱ روی سکوی پرتاب و مقابل چشم صدها نفر از حاضران زندهزنده در آتش کابین سوختند.
در نهایت بیش از ۲۰هزار شرکت تجاری به عنوان پیمانکارهای جزء به جمع ۴۰۰ هزار نفر مهندس، دانشمند، طراح، فضانورد و کارگری پیوستند که در این پروژه حضور مستقیم داشتند.
پرتاب آپولو ۱۱
فرود بر ماه
حاصل همه این تلاشها در تیر ماه سال ۱۳۴۸/۱۹۶۹ به نتیجه رسید و پیش از پایان دهه ۱۹۶۰/۱۳۴۰ و در زمانی که کندی وعده داده بود، نیل آرمسرانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز با ماموریت آپولو – ۱۱ عازم ماه شدند. ماهنشین ایگل (عقاب) در حالیکه آرمسترانگ و آلدرین بر آن سوار بودند بر سطح ماه فرود آمد و آرمسترانگ به نخستین انسانی بدل شد که قدم بر خاک کره دیگری غیر از زمین نهاده است. (برای مطالعه جزییات این سفر اگر امکان دارید کتاب فوق العاده عقاب بر ماه نشست را تهیه و مطالعه کنید)
کندی که در سومین سال حضورش در کاخ سفید و تنها ۲ سال پس از آن نطق تاریخی ترور شده بود، هرگز نتوانست تحقق وعده خود را ببیند؛ اما به یاد او مرکز فضایی کیپکاناورال در ایالت فلوریدا را که موشک ساترن۵ از آنجا زمین را به مقصد ماه ترک کرد و بعدها مرکز پروازهای سرنشیندار ناسا شد، کیپکندی نام نهادند.
ماموریتهای آپولو به طور منظم (غیر از وقفهای که در ماموریت آپولو – ۱۳ و به دلیل نقص فنی پیش آمد و سرنشینانش بدون آنکه بتوانند بر ماه فرود آیند به زمین بازگشتند) تا آپولو – ۱۷ ادامه پیدا کرد. اما بلافاصله پس از آپولو – ۱۱ بود که سیاستمداران و قانونگذاران کنگره و سنا مخالفتهای خود را با ادامه برنامه اعلام کردند. آنها به طور مداوم این سوال را میپرسیدند که چرا باید بعد از فتح ماه که عملا بازی و رقابتهای فضایی را به نفع آمریکا تغییر داده و شوروی را نیز به تمجید از این ماموریت وادار کرده، این ماموریتها را ادامه داد؟
جیم لاول، جانشین آرمسترانگ در ماموریت آپولو – ۱۱، عضو خدمه آپولو – ۸ (نخستین سفینه سرنشینداری که ماه را دور زد) و فرمانده ماموریت آپولو – ۱۳ (که یکی از بحرانیترین حواث فضایی را به سلامت از سر گذراند) در جایی نوشته است که یک بار در پاسخ به این سوال به یکی از سناتورها گفته بود: «تصور کنید کریستوف کلمب پس از فتح آمریکا به اروپا برمیگشت و هیچ کس دیگری راه او را ادامه نمیداد. امروز من و شما کجا بودیم؟ » این پاسخ شاید برای لحظهای جلوی انتقادهای آن سیاستمدار را گرفته باشد اما برای آنها راضیکننده نبود. نیکسون، رییسجمهور وقت آمریکا باید تصمیمی برای ادامه برنامه سرنشیندار فضایی آمریکا میگرفت که هم بتواند بودجه آن را کاهش دهد و هم برنامه را زنده نگاه دارد. در حالیکه طرحهای مختلفی روی میز وی گذاشته شده بود، در نهایت برآیند نظر سیاستمداران و دانشمندان این شد که برنامه سفر به ماه تا مدت نامعلومی تعلیق شود و به جای آن سفر در مدارهای پایین مورد تمرکز قرار بگیرند.
اینگونه بود که برنامه شاتلهای فضایی اولویت اول ناسا برای پروازهای سرنشیندار تعیین شد، برنامهای که به همراه طرح ایستگاه بینالمللی فضایی به بدنه اصلی فعالیتهای سرنشیندار ناسا در ۳۰ سال بعد بدل شد.
نخستین گام بزرگ برای تشکیک در برنامههای آپولو، دو سال بعد از بازگشت آپولو-۱۷ و با انتشار کتاب « ما هرگز به ماه نرفتهایم، زیان ۳۰ میلیارد دلاری آمریکا» برداشته شد.
آغاز یک افسانه
در روزهای انجام عملیات آپولو و چند سال بعد از آن خبری از شایعاتی که امروز پیرامون این سفر را گرفته است نبود. از یک سو آمریکاییها شاهد موفقیتی چشمگیر بودند و از سوی دیگر بسیاری از آنها میتوانستند خود شاهد پرواز موشکهای غولپیکر ساترن-۵ باشند که روزها در کیپ کندی سوار میشد و مقابل چشم مردم و در حالیکه مردم چندین ایالت میتوانستند رد سفر آن را به فضا مشاهده کنند، غرش کنان به فضا میرفت.
در جایی مانند سواحل ایالت فلوریدا و یا شهر هیوستون، هر کسی را انتخاب میکردید، حتما خودش یا یکی از اعضای خانواده یا دوستانش درگیر این برنامه فضایی بودند و از همه مهمتر آنها شاهد بودند روسها که هر بار در تلاش بودند تا موفقیتهای خود را چندین برابر بزرگ کنند، هیچ اعتراضی به این برنامه نکردند.
سرگئی خورشچوف فرزند نیکیتا خورشچوف، نخستوزیر وقت اتحاد جماهیر شوروی در گفتگو با ساینتیفیکآمریکن در سال ۲۰۰۹/۱۳۸۸، از خاطرات آن روزهای خود در روسیه سخن گفته است.
او به یاد میآورد که خبر این مساله در روزنامههای شوروی منتشر شد، اما واکنش ما (شورویها) به آن مانند واکنش آمریکاییها به پرواز گاگارین بود. او همچنین از پدرش یاد میکند که از شکست برنامه فضایی شوروی تحت سرپرستی سرگئی کورولوف ناراحت و شگفتزده بود. وی در این گفتگو همچنین به این موضوع اشاره میکند که با توجه به اینکه کورولوف بیشتر از اینکه دانشمند یا طراح باشد، مدیر بینظیری بود، اصرار عجیبی بر استفاده از پرتابگرهای امتحان شده قبلی خود (موشک N1) داشت . سرگئی خورشچوف در این گفتگو حتی بیان میکند که به نظر او و بسیاری از افرادی که در آنزمان از جزئیات برنامههای شوروی اطلاع داشتند، برنامه کورولوف و میراثدار آن یعنی واسیلی میشین به لحاظ فلسفهای که در مواجهه با این مساله داشتند، نمیتوانست در این مورد بر آمریکا چیره شود. حتی سیستم عظیم پروپاگاندای شوروی هیچگاه ادعایی در زمینه دروغ بودن سفر به ماه نکرد و با وجود اینکه هر دو کشور از نزدیک فعالیتهای دیگری را به ویژه در خارج از مدار زمین زیر نظر داشتند، مقامات علمی آنها این سفر را برای سیاستمداران ارشد کرملین تایید کردند. پس از پایان جنگ سرد و در جریان ملاقاتهایی که بین فضانوردان قدیمی شوروی با همتایان آمریکایی آنها اتفاق افتاد، این افراد از احساس خود هنگام شنیدن خبر موفقیت آمریکاییها گفتند.
نخستین تشکیک بزرگ
با گذشت چند سال از موفقیت برنامه آپولوها اما زمزمههای ایجاد شک درباره این برنامه نه در شوروی و در بلوک شرق، که در خود آمریکا بلند شد. بحران اقتصادی از یک سو و هزینههای سرسامآور آپولو و پایان یکباره آن فرصت مناسبی برای مطرح شدن نظریه توطئه در این باره بود.
سال ۱۹۷۴/۱۳۵۳ اولین گام بزرگ در زمینه ایجاد تشکیک در این سفر از سوی کارمند یکی از بنگاههای انتشاراتی وابسته به یکی از شرکتهای سازنده موتورهای موشک ساترن – ۵ برداشته شد. او کتابی با عنوان : «ما هرگز به ماه نرفتهایم، زیان ۳۰ میلیارد دلاری آمریکا» را با طرح ایدههایی مبنی بر دروغ بودن این سفر منتشر کرد. چنین عنوانی موجی از بحث و مباحثه را در جامعه آمریکایی و در سایر نقاط جهان ایجاد کرد.
در همین ایام بود که نمایش فیلمی سینمایی به نام «کاپریکون – وان» بحثها را وارد فاز جدیدی کرد. این فیلم داستان سفر نخستین انسان به مریخ را روایت میکرد و در فیلم بیان میشد که چگونه سیاستمداران با کمک هالیوود داستان سفر به مریخ را شبیهسازی کردهاند تا افکار عمومی را گمراه کنند. این فیلم با اشارات غیرمستقیمی که به داستان آپولو – ۱۱ داشت، بحثها را وارد مرحله جدیدی کرد.
این رویدادها همزمان شد با رسوایی واترگیت . رویدادی که در آن مشخص شد، کمپین انتخاباتی نیکسون برای تضمین پیروزی در انتخابات از کمپین انتخاباتی دموکراتها شنود کرده و سپس این اتهامها را انکار کرده و به افکار عمومی آمریکا دروغ گفته است. نیکسون به دلیل دروغگویی و رسوایی واترگیت که با پیگیری روزنامهنگاران و به ویژه خبرنگاران روزنامه واشینگتنپست آشکار شده بود، از ریاستجمهوری استعفا داد و اعتماد مردم به سیاستمداران آمریکایی به حداقل خود رسید. در چنین دورهای که توطئه و دروغ واشینگتن را فرا گرفته بود، باور اینکه سیاستمداران برای فریب افکار عمومی دست به جعل سفر به ماه بزنند، برای مردم باورکردنی میآمد.
فاکس، تنور توهم را داغتر کرد
سالها بعد بار دیگر این موضوع دوباره داغ شد. این بار و در ۱۵ فوریه ۲۰۰۱/ ۲۵ بهمن ۱۳۷۹ بود که شبکه تلویزیونی فاکس مستندی یک ساعته درباره سفر به ماه تهیه کرد. این فیلم با عنوان «نظریه توطئه: آیا ما بر ماه فرود آمدیم؟» و با روایت میچ پلیگی یکی از بازیگران سریال ایکسفایلز پخش شد. در این فیلم ادعاهای پیشین در کنار تصاویر و عکسهایی منتخب قرار میگرفت و با ساختاری حرفهای درباره اینکه آیا سفر به ماه صورت گرفته است یا نه بحث میکرد. این مستند به قدری تاثیرگذار بود که برخی از آمارها نشان میداد پس از پخش آن تعداد طرفداران نظریه توطئه و دروغ بودن سفر به ماه از حدود ۵ درصد به ۲۰ درصد افزایش یافته است!
فیلم مستند شبکه فاکس با عنوان تئوری توطئه: آیا بر ماه فرود آمدیم؟
اما کسانی که معتقدند سفر به ماه دروغ بوده است، چه دلایلی را مطرح میکنند؟ در بخشهای بعدی «شبهات آپولو» فهرستی از این موارد را به همراه توضیح علمی هر یک از آنها مطرح میکنیم.
طبیعی است کسانی که از پیش تصمیم خود را گرفتهاند و این سفر را دروغ میپندارند، با خواندن چنین مطالبی باز هم قانع نخواهند شد. مخاطب اصلی «شبهات آپولو» کسانی است که شایعات مختلف در این باره را شنیده و دنبال توضیحاتی درباره آنها هستند.
پرچمی که در خلا تکان می خورد
صورت ادعا: وقتی فضانوردان آپولو-۱۱ پرچم آمریکا را بر سطح ماه نصب کردند، شکل و شمایل آن شبیه به برافراشتهشدن پرچم روی زمین بود، درحالیکه روی ماه جوی وجود ندارد.
کسانی که معتقدند سفر به ماه دروغ بوده، دلایل مختلفی را مطرح میکنند. یکی از مواردی که بیشترین ارجاع به آن داده شده، این است که چرا پرچم آمریکا در جایی که جو ندارد، در حالت اهتزاز قرار دارد. طرفداران نظریه توطئه بیان میکنند که همین یک مورد کافی است تا قبول کنیم که جریان هوای دیگری وجود داشته است!
فیلم زیر، فضانوردان آپولو-۱۵ را در حال برافراشتن پرچم بر سطح ماه نشان میدهد.
برای درک این مساله دو نکته را باید در نظر داشته باشید، یکی اینکه چرا اساسا پرچم به صورت کامل و در حالت ایستاده و اهتزاز در ماه دیده میشود، مگر نباید در غیاب باد مثل پرچمهایی که روی زمین داریم در حالت افتاده قرار بگیرد؟
فضانوردان برای نصب پرچم آمریکا از ساختاری L مانند استفاده کردند. در واقع یک میله مانند میلههای پرچم رایج، به کناره پرچم وصل میشد و ضلع دیگر این تیرک به بخش بالایی پرچم متصل شده و آن را به شکل ثابت نگاه میداشت. از طرفی در خلأ باد وجود ندارد، اما اگر لرزشی ایجاد شود پرچم میتواند موج بردارد. در برخی از تصاویری که مورد استدلال قرار گرفته، فضانوردان در حال نصب پرچم هستند و برای ثابت کردن آن محور پایینی را حرکت میدهند و این باعث ایجاد موج در پرچم میشود. ضمن اینکه در خلا اگر شما به پایه چنین پرچمی نیرویی وارد کنید – مثلا آن را تکان دهید – مدت زمان بیشتری طول می کشد تا پرچم به حالت سکون اولیه در بیاید که دلیل آن عدم وجود جو و نرخ پایین تر هدر رفتن اندازه حرکت مجموعه است. فیلم زیر از مجموعه افسانه زدایان (Myth Busters) به آزمایش همین اتفاق در آزمایشگاه می پردازد:
اما در برخی تصاویر، فضانوردان با فاصله از پرچم ایستادهاند اما پرچم به نظر در حال اهتزاز و موج دار میآید. هیچ کسی هم در کنار پرچم نیست که آن را تکان دهد. در این باره چه میتوان گفت؟
واقعیت این است که این حاصل نقصی بود که بعدها به رویه تبدیل شد. در جریان ماموریت آپولو ۱۱ فضانوردان نتوانستند بخش فوقانی میله پرچم (میله افقی) را به طور کامل باز کنند. بنابراین طول میلهای که در اختیار داشتند از طول پرچم کوچکتر بود و پرچم به نوعی چیندار نصب شد. قرار نبود این اتفاق بیفتد و اگر میله بالایی کامل باز میشد، پرچم بدون ظاهر موجدار نصب میشد. اما در ماموریتهای بعدی فضانوردان با توجه به اینکه ظاهر پرچمی که به دلیل چینخوردگی کامل شبیه پرچم در حال اهتزاز است، سنت آپولو ۱۱ را رعایت کردند چون این منظره به نظر آنها جالبتر بود. پرچم به نظر در حال اهتزاز و مواج میآید چون فضانوردان میخواستند اینگونه به نظر آید.
سدی به نام کمربند وان آلن
یکی از جدیترین بحثهایی که طرفداران دروغ بودن سفر انسان به ماه مطرح میکنند، بحث عبور از کمربند وانآلن است. فضانوردان برای رسیدن به ماه باید از ناحیهای به نام کمربند وانآلن عبور کنند. این ناحیه دربردارنده ذرات پرانرژی است که عبور فضانوردان از آن باعث بروز اختلالات جدی و در نهایت مرگ فضانوردان میشود. به همین دلیل اصولا امکان سفرهای سرنشیندار به فراسوی کمربند وانآلن غیر ممکن است.
واقعیت این است که هم در شوروی و هم در آمریکا دراین باره نگرانیهای جدی وجود داشت و بررسیهای متعددی در این باره انجام شد. کمربند وانآلن منطقهای دوناتی شکل در اطراف زمین است که به دلیل میدان مغناطیسی زمین ذرات پرانرژی بادهای خورشیدی در آن به دام میافتند. مقدار این ذرات در هنگام طوفانهای خورشیدی به طور چشمگیری افزایش پیدا میکند. در شرایط عادی بخش عمدهای از این ذرات انرژیهای کمی دارند و تنها بخش کوچکی از ذرات موجود در این ناحیه دارای انرژیهای بالا هستند.
قرار گرفتن در ناحیهای مانند کمربند وانآلن برای مدت طولانی میتواند اثرات زیستی جدی بر بدن افراد مختلف داشته باشد. اگر میزان دوز دریافتی از این ذرات بالا باشد، قطعا فضانوردان با خطرهای جدی و احتمال مرگ مواجه میشوند.
با توجه به سرعت سفینه آپولو هنگام عبور از کمربند وانآلن چیزی در حدود ۱ ساعت زمان برای گذر این منطقه لازم بود. بررسیهایی که ناسا انجام داد، نشان میدهد در این مدت دوز ذراتی که فضانوردان دریافت کردند اگرچه بالاتر از حد موجود در زمین بود، اما در اندازهای نبود که برای سلامت فضانوردان خطری ایجاد کند. بخشی از این ذرات که انرژی کمتری دارند، توسط پوشش بدنه سفینه به دام میافتند و درصد کوچکی از آن وارد سفینه میشود و به بدن فضانوردان میرسد. بخشی از این ذرات که به دلیل عبور از بدنه سفینه انرژیشان کاهش یافته در پوست بدن متوقف میشوند و درصد بسیار کوچکی وارد بدن فضانوردان میشود. محاسبههای قبلی و همچنین بررسی میزان تابشهایی که فضانوردان دریافت کردند، نشان داد که این میزان به هیچ وجه برای سلامت فضانوردان خطرناک نبوده است. ضمن اینکه در هنگام ماموریتهای آپولو هیچگاه فعالیت خورشیدی شدیدی رخ نداد و میزان تشعشعات حاضر در کمربند وانآلن در حالت طبیعی قرار داشت. البته اگر فضانوردان در این منطقه به دام میافتادند و مدتی طولانی را در آن سپری میکردند، قطعا اثرات ناخوشآیندی را دریافت میکردند.
با توجه به این مسایل فضانوردان بدون مشکلی میتوانند از کمربند وانآلن عبور کنند و در این مدت اگرچه در معرض دوز بالاتری از تابش قرار میگیرند، اما این مقدار در حد خطرناک نیست. به بیان دیگر، کمربند وانآلن سدی برای سفر انسان به فراسوی آن نیست.
اما یکی از دغدغههای سفرهای طولانیتر فضایی مانند سفر انسان به مریخ همین مواجهه با تابشهای ذرات پرانرژی در فضا است.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید این دو منبع را مرور کنید :
۱- مقاله ورنون بیلی درباره حفاظت در برابر تشعشع و ابزارهای آن در ماموریت آپولو
۲- سفر به ماه و کمربند وانآلن
آسمان تیره و بی ستاره ماه
یکی از موضوعاتی که در همه بحثهای مربوط به دروغ بودن سفر به ماه مطرح میشود، این است که چرا با وجود اینکه در تصاویری که فضانوردان از ماه گرفتهاند آسمان تیره است، اما هیچ ستارهای در عکسها دیده نمیشود؟
شرح عکس: باز آلدرین، فضانورد ماموریت آپولو-۱۱ در حال نصب یکی از ابزارهای علمی بر سطح ماه
واقعیت این است که ستارهها سرجای خود و در آسمان هستند. علتی که چنین شبههای را ایجاد میکند، این است که بسیاری از افراد ماه را با زمین مقایسه میکنند. واقعیت این است که ماه به دلیل نداشتن جو شرایطی متفاوت با زمین دارد. روی زمین به دلیل وجود جو، وقتی خورشید بالای افق است نور خورشید در جو پراکنده میشود و به همین دلیل در روز ستارهای در آسمان وجود ندارد و وقتی خورشید غروب میکند آسمان تاریک میشود. در ماه جوی وجود ندارد و به همین دلیل حتی وقتی که خورشید بالای افق است، آسمان تیره است و به همین دلیل حتی در روز ماه که زمین و سطح ماه به دلیل تابش نور خورشید روشن شده است شما اگر روی ماه ایستاده باشید میتوانید ستارهها را در آسمان ببیند. در همه ماموریتهای آپولو زمان فرود و راهپیمایی روی ماه در ساعات بامدادی (به وقت محل فرود) بوده است. بنابراین خورشید بالای افق بوده و سطح ماه را روشن میکرده است.
تابش خورشید به سطح ماه، فضاپیما، بدن فضانوردان و همه اجسام میرسد و آنها راروشن میکند، اما آسمان همچنان تیره و تار و پرستاره است. وقتی فضانوردان قصد تهیه عکس دارند و عکسهایی را که همه ما دیدهایم تهیه میکردند، هدف آنها و کادر آنها شامل عوارض روی سطح ماه از جمله فضانوردان دیگر، ماهنشین، پرچم، رد پا و یا چشماندازهای ماه بوده است. در برخی از این تصاویر آسمان زمینه هم دیده میشود. اما اگر همین امشب شما به بیرون از منزل خود بروید و بخواهید با دوربینی ساده از یکی از دوستان خود عکس بگیرید که آسمان هم در پشت سر او معلوم باشد و اگر مثلا پروژکتوری سوژه شما را روشن کرده باشد، متوجه خواهید شد در عکسی که گرفتهاید، نشانهای از ستارههای آسمان زمین هم نیست.
دلیل این اتفاق، این است که ستارهها درخشش بسیار کمسوتری نسبت به بازتاب سطحی ماه و یا بدن فضانوردان و یا سفینهای دارند که زیر تابش خورشید است. به همین دلیل اگر بخواهید عکسی بگیرید که سوژه شما واضح بیفتد، مدت زمان نوردهی شما با هدف شما تنظیم میگردد. هدفی که نور خورشید آنرا به اندازه کافی روشن کرده که کسری از ثانیه برای ثبت آن کافی است و در چنین شرایطی تصویر ستارهها به دلیل کم فروغ بودن روی فیلمها (و در نمونههای امروزی دوربینها برروی تراشه های CCD )ثبت نمیشود.
اگر با عکاسی نجومی آشنا باشید، میدانید که عکاسان نجومی در روی زمین هم برای ثبت ستارهها ناچارند از نوردهیهای بلندمدت (حداقل چند ده ثانیه) استفاده کنند. نبودن ستارهها در عکس به معنی نبودن ستارهها در آسمان نیست و در واقع اگر در عکسهایی که فضانوردان از هم گرفتهاند نشانهای از آسمان پرستاره بود، بیشتر قبل تردید بود. نبودن ستارهها در عکسها کاملا طبیعی است.
حفره ای که در محل فرود وجود ندارد
یکی دیگر از مسایلی که طرفداران «دروغ بودن سفر انسان به ماه» مطرح میکنند، این است که در هنگام فرود ماهنشین موتور اصلی این فضاپیما نیروی معکوسی را تولید میکرده است. این نیرو و خروجی گاز از نازل آن باید حفرهای را در زیر سفینه و در محل فرود ایجاد کند اما در عکسها نشانی از این حفره نیست. چطور ماهنشین بدون ایجاد چنین حفرهای فرود آمده است؟
شرح عکس: نمایی نزدیک از سطح زیر موتور ماهنشین ایگل، ماموریت آپولو۱۱
پاسخ این شبهه هم چندان دشوار نیست. تصور کنید خودرویی را میرانید که با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در بزرگراهی در حال حرکت است. زمانی که تصمیم به توقف در پارکینگ کنار این بزرگراه میگیرید، آیا با همان شتاب وارد پارکینگ میشوید؟
در شرایط عادی شما سرعت خود را کاهش داده و کمکم به حالت توقف در میآیید و برای این کار قدرت موتور خود را کاهش میدهید. فضانوردان ماهنشین نیز چنین کاری را انجام دادند و پیش از آنکه فرود بیایند، نیروی موتورهای خود را کاهش دادند تا به آرامی بر سطح ماه بنشینند. موتورهای ماهنشین قادر بودند رانشی معادل ۴۴٫۵هزار نیوتن / ۱۰هزار پاوند تولید کنند. فضانوردان در هنگام فرود قدرت پیشرانشان را به ۳۰۰۰پاوند رانش / ۱۳٫۳۵ کیلونیوتن کاهش داده بودند.
فیل پلیت نویسنده وبلاگ بدآسترونومی در مجله دیسکاور، در این باره محاسبهای را انجام داده است. براساس محاسبه او قطر نازل ماهنشین ۵۷ اینچ / ۱۳۷ سانتیمتر بوده است. بنابراین مساحت این نازل معادل ۲۳۰۰ اینج مربع / ۱۴۸۳۸ سانتیمتر مربع میشود و در نتیجه فشاری که بر سطح زیر نازل وارد میشده، ۱٫۵ پاوند رانش بر هر اینچ مربع یا ۹هزار پاسکال بوده است. (برای مقایسه، فشار هوا در سطح دریا حدود ۱۰۰هزار پاسکال است)
این فشار به تنهایی فشار اندکی است، اما نکته دیگری هم باید به آن اضافه کرد و آن اینکه بار دیگر ما در حال صحبت درباره ماه هستیم. در ماه فشار جو وجود ندارد و با محیط تقریبا خلأ مواجه هستیم. برروی زمین وجود هوا در جو باعث میشود تا شعله خروجی از نازل در یک محل متمرکز شود، اما در حالت خلأ به دلیل نبودن هوا و نبودن فشار جو، گازهای خروجی بلافاصله پس از خروج از نازل پراکنده میشوند. به همین دلیل فشاری که به سطح زیر نازل ماهنشین وارد میشده در مقایسه با زمین بسیار کمتر شده و عملا دلیل برای به وجود آمدن حفرهای در زیر ماهنشین وجود ندارد.
برای محاسبات دقیق تر در این زمینه به این لینک سری بزنید: http://www.braeunig.us/apollo/LMcrater.htm.
غبار اطراف محل فرود چرا در اثر فرود پراکنده نشده است؟
سوال دیگر طرفداران دروغ بودن سفر به ماه این است که غبار سطح ماه در اطراف محل فرود در اثر فرود میبایست پراکنده شده باشد، پس جای پای فضانوردان در کدام غبار شکل گرفته است؟
شرح عکس: باز آلدرین، فضانورد آپولو-۱۱ در کنار یکی از پایههای ماهنشین ایگل
بازهم کسانی که اصرار به دروغ بودن این سفر دارند، زمین و ماه را دارای شرایط یکسانی فرض کردهاند. در روی زمین اگر در یک اتاق پر از غبار گام بگذارید و یا سطح غبار گرفته را فوت کنید، غبارها در اثر جریان هوایی که شما تولید میکنید به مسافتی آن سوتر به پرواز درمیآیند. به عبارت دیگر آنچه غبارها را از روی سطح غبارگرفته به حرکت در میآورد و جابجا میکند، جریان هوایی است که دمیدن شما آن را به وجود میآورد. به ماه برویم. در ماه جوی وجود ندارد، در نتیجه هوایی وجود ندارد و در نتیجه جریان هوایی وجود ندارد. به همین دلیل زمانی که ماهنشین میخواهد فرود بیاید، تنها ذرات غباری به هوا برمیخیزند که دقیقا تحت تاثیر خروجی نازل قرار داشته باشند و یا ذراتی که به واسطه ذرات اولیه به آنها نیرویی وارد شده باشد. بنابراین عملا تنها بخش کوچکی از غباری که دقیقا در زیر موتور ماهنشین قرار داشته، جابجا شده و در بقیه نواحی اطراف محل فرود، غبارها دقیقا همان جایی که بودهاند باقی میمانند. در واقع حتی فرود باعث میشود که اندکی بر ضخامت غبار در اطراف محل فرود و جایی که فضانوردان هنگام خروج از ماهنشین بر ماه پای میگذارند افزوده شود.
سایه های نه چندان تیره
یکی از مسایلی که طرفداران نظریه توطئه بیان میکنند، این است که در اکثر تصاویری که فضانوردان به زمین ارسال کردهاند، سایهها چندان تیره نیستند و میتوان برخی عوارض را درون بخش سایه دید. اگر خورشید تنها منبع نور در روی ماه است، در این صورت جایی که سایه ایجاد میشود باید کاملا تاریک باشد. اینکه ما میتوانیم در بخش سایه جزئیاتی را ببینیم و سایههای خیلی تیره و تار نیستند، در واقع به این معنی است که خورشید تنها منبع نور در صحنه نبوده است. در ماه چه منبع دیگری برای نور وجود دارد؟ پس حتما پروژکتورهایی در محل فیلمبرداری نصب شده است.
شرح عکس: باز آلدرین، فضانورد آپولو۱۱ در حال فرود آمدن از ماهنشین ایگل – عکس از نیل آرمسترانگ
واقعیت این است که این مورد یکی از بهترین استدلالهای طرفداران این نظریه است. صورت مساله درست است، اگر خورشید تنها منبع نور باشد واقعا سایهها باید تاریک و تیره باشد. اما مساله این است که خورشید تنها منبع نور نبوده است. اما منبع نور ثانویه پروژکتورهای گروه فیلمبرداری نبودند، بلکه خود ماه منبع ثانویه بوده است. این موضوع غیرمنتظره ولی واقعی است. بازتاب نور خورشید از سطح ماه، به طور مستقیم به سوی منبع نور برمیگردد. خاک ماه دارای ضریب بازتاب بالایی (حدود ۱۱ درصد) است و وقتی در زیر تابش خورشید قرار دارد و جسمی عمودی، مثل ماهنشین سایهای ایجاد میکند، در واقع بخشی از نوری که از خاک ماه بازتاب میشود به درون سایه راه پیدا میکند و آن را اندکی روشن میکند. این پدیده که هنگام عکاسی روی زمین نیز قابل رویت است، گاهی باعث میشود تا در کنار سایه هالهای ایجاد شود.
شرح عکس: ماهنشین انتارس (قلبالعقرب)، نور خیرهکننده خورشید و سایههای ایجاد شده- عکس از فضانوردان آپولو ۱۴
همین اتفاق در ماه نیز افتاده است. بازی نور خورشید و بازتاب آن از سطح ماه عامل به وجود آمدن مساله دیگری نیز شده است. اینکه بسیاری از کسانی که معتقد به دروغ بودن سفر هستند برای شما استدلال میکنند که در بسیاری از عکسها فضانوردان انگار در زیر یک منبع نور مستقیم قرار دارند و سایههای کشیده از آنها ایجاد شده است. آنها استدلال میکنند این حاصل منبع نور مستقیمی نظیر پروژکتور است، اما در واقع خورشید آن را ایجاد کرده است و شما هم میتوانید مشابه آن را روی زمین بازسازی کنید. این بار هم شرایط ویژه ماه توضیح منطقی این ایراد را ارایه میکند.
سایهها غیرموازی
دلیل دیگر طرفداران توهم توطئه که از جمله در مستند فاکس نیوز بر آن تاکید شده، این است که مگر در ماه تنها منبع نور، خورشید نیست؟ پس چرا در برخی از تصاویر سایهها موازی نیستند؟ غیر از این است که این سایههای غیر موازی نشان میدهند که منابع نوری متفاوتی در صحنه حضور داشتهاند که باعث ایجاد سایه در جهتهای مختلف شدهاند؟
شرح عکس: باز آلدرین، فضانورد آپولو۱۱ در کنار ابزار آزمایش بادهای خورشیدی- عکس از نیل آرمسترانگ
قبل از اینکه به پاسخ پرداخته شود، باید مشکل اساسی این استدلال را مطرح کرد. فرض کنیم حرف طرفداران نظریه توطئه درست باشد و چند منبع نوری روی ماه وجود داشته است. در این صورت تنها اتفاق این نیست که سایههای موازی نیستند، بلکه مهمتر این است که هر شیئی سایههای چند گانه دارد. در مسابقات فوتبالی که در زیر نور مصنوعی در ورزشگاهها برگزار میشود، شما ۴ منبع نوری دارید که از چهار جهت به بازیکنان تابانده میشود و به همین دلیل بازیکنان هر کدام دارای ۴ سایه مختلف هستند. بسته به اینکه کجای زمین باشند، شدت سایههای آنها متفاوت میشود اما در هر حال ۴ سایه برای آنها (متناسب با ۴ منبع نور) وجود دارد. اگر در ماه بیش از یک منبع نور وجود داشت، آنگاه اجسام و از جمله فضانوردان نیز میبایست چند سایه داشته باشند که ندارند. اما از این موضوع که بگذریم، واقعا چرا سایههای موازی نیستند؟
پاسخ ساده است! این پدیده در اجسام نزدیکتر به دوربین مشاهده میشود. خورشید در ارتفاع پایینی قرار دارد و سایههای کشیدهاند. در نتیجه مسالهای به نام پرسپکتیو وارد بازی میشود. واقعیت این است که عکسهایی که از ماه گرفته شده، مانند هر عکس دیگری تصویری ۳ بعدی را برروی صفحهای دو بعدی به نمایش میگذارد برای همین اثر پرسپکتیو در آن قابل رویت میشود. (برای یاد آوردن اثر پرسپکتیو به ریلهای خط آهن دقت کنید. در عکسی که از این خطوط میگیرید و یا زمانی که به آن نگاه میکنید با وجودی اینکه خطوط راهآهن موازی هستند به نظر میآید این دو در جایی دور به هم میرسند)
شرح عکس: ماهنشین ایگل در دوردست، سایه عکاس و دیگر عوارض سطح ماه – عکس از نیل آرمسترانگ
علاوه بر پرسپکتیو، فضانوردان برای ثبت برخی از صحنهها از لنزهای واید (میدان دید باز) استفاده کردهاند. هرچقدر لنز شما وایدتر باشد، تناسب تصویر بیشتر بر هم میخورد و انحنای بیشتری در تصویر نهایی ایجاد میشود.
البته در این مورد باید توجه داشت که وجود زمین درخشان در ماه نیز سایه محوی را میتوانسته ایجاد کند. اما به دلیل تفاوت چشمگیر درخشش زمین و خورشید سایههای ایجاد شده توسط زمین به قدری محو و کم سو بودهاند که در تصاویر نشانهای از آن را نمیبینید.
زمینه های یکسان در تصاویر ارسالی از ماه
در تصاویر گرفتهشده در سطح ماه، زمینههای یکسانی دیده میشود، ولی جزییات تصویر فرق میکند. آیا این دلیلی بر دروغ بودن این سفر نیست؟ پاسخ ساده است، خیر!
یکی دیگر از استدلالهایی که مدعیان «دروغ بودن سفر انسان به ماه» مطرح میکنند، این است که در برخی از عکسهایی که فضانوردان گرفتهاند و به ویژه در یک مورد (تصویر زیر)، تصویری از ماهنشین در مقابل چشماندازی دوردست از ماه به چشم میخورد و در عکس دیگری از همان ماموریت همان چشمانداز دیده میشود ولی خبری از ماهنشین نیست. این عکسها توسط فضانوردان گرفته شده و حتما زمانی بوده که ماهنشین روی ماه بوده؛ چطور در یک تصویر ماهنشین هست و در دیگری نه؟
اولا عکسهای مورد اشاره این افراد، هر دو وجود دارد و هر دو هم واقعی است. اما چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ مساله به این باز میگردد که در غیاب شاخصی معنیدار، تخمین فاصلهها حتی روی زمین هم غیرممکن است.
شرح عکس: نمایی از ماهنشین در چشمانداز کوهستانی ماه – عکس از فضانوردان آپولو ۱۵
اگر تا کنون به کویر سفر کرده باشید، حتما متوجه شدهاید که عملا هیچ راهی برای تخمین دوری و نزدیکی تپههایی که در افق وجود دارد ندارید. ممکن است این تپهها ارتفاع کمی داشته و در چند صد متری شما باشد و یا کوههای بلندتری در فاصله چند کیلومتری باشند. در واقع دلیل اصلی گم شدن بسیاری از کاروانها در بیابانها نیز به همین عدم امکان تخمین فاصله در غیاب هر نوع شاخصی باز میگردد.
شرح عکس: نمایی از همان چشمانداز کوهستانی بدون ماهنشین- عکس از فضانوردان آپولو ۱۵
در روی ماه این قضیه تشدید میشود. در روی زمین به دلیل وجود جو و غبار در هوا شما حداقل میتوانید احساسی از دور یا نزدیک بودن عوارض را به دست بیاورید. در روی ماه اما به دلیل غیاب هر نوع غبار و رطوبت و جو، شما هیچ ابزاری برای این تخمین ندارید. درباره این عکسها نیز داستان به همین ترتیب است. عوارضی که در تصویر دیده میشود عواض دوردستی هستند. در تصویری که ماهنشین وجود دارد، فضانوردان در پشت ماهنشین هستند. در تصویر دیگر آنها چند صد متری روی ماه راهپیمایی کردهاند و از منظره مقابلشان این بار در شرایطی عکس گرفتهاند که ماهنشین را پشت سر گذاشتهاند و اینک چشماندازشان تنها عوارض ماه را شامل میشود. به دلیل عدم امکان تخمین فاصلهها برای این عوارض دوردست شما تقریبا منظره یکسانی را میبینید (جابجایی چند صد متری تغییری در میدان دید شما برای عوارض دوردست ایجاد نمیکند) که یکی از پشت ماهنشین گرفته شده و ماهنشین در تصویر دیده میشود و در دیگری اینگونه نیست و ماهنشین حضور ندارد.
کیفیت خوب تصاویر منتشر شده
یکی از ایرادهای بی اساسی که طرفداران دروغ بودن سفر انسان به ماه مطرح میکنند، این است که چرا همه تصاویر و فیلمهایی که از سفرهای فضایی به ماه میبینیم، این قدر با کیفیت و خوب است. اگر سفر واقعا اتفاق افتاده باشد، حتما عکسهای اشتباه و بد هم وجود داشته است؟
جواب این سوال ساده است. همه عکسها و تصاویری که در خلال ماموریتهای آپولو تهیه شد خوب و عالی نبود. فقط آن بخشهایی به صورت عمومی منتشر شد که کیفیت خوبی داشتند. برای ناسا این عکسها مهمترین عکسهایی بودند که در طول تاریخ تهیه میشد. ابزارهایی که به ماه فرستاده شدند در اکثر موارد بر لبه فناوری زمان خود قرار داشتند و از بهترینهای زمان خود بودند. از طرف دیگر فضانوردان ساعتها و روزهای طولانی کاری را که باید در ماه انجام میدادند، تمرین کرده بودند. آنها بهترین تمرینها را برای استفاده از این ابزارها از پشت سر گذرانده بودند. بنابراین طبیعی است که مانند هر ماموریت فضایی و تخصصی دیگری این افراد عملکرد بهتری از افراد دیگر داشته باشند و تصاویری که تهیه کرده باشند بر اساس شرایط بهترین گزینههای ممکن باشد.
بخشی از تصاویر ناسا مربوط به ماموریت آپولو-۱۱ را میتوانید در اینجا ملاحظه کنید. برای مشاهده آرشیو کامل تصاویر ماموریت آپولو-۱۱ نیز میتوانید به اینجا مراجعه کنید. برای مشاهده آرشیو تصاویر ماموریتهای آپولو ۱۲ تا آپولو ۱۷ نیز میتوانید از سرویس جستجوی ناسا بهره ببرید.
اما با وجود تمرینهای فراوان این افراد و فناوری پیشرفته و مناسبی که استفاده کردند باز هم همه عکسها خوب از آب درنیامد. برخی از آنها سالها پس از ماموریت مورد پردازش دوباره قرار گرفت و منتشر شد. اکثر مردم این تصاویر را به واسطه رسانهها دیدهاند. ناسا بهترین تصویر خود را در اختیار رسانهها گذاشته بود و رسانهها نیز بر اساس معیارهای حرفهای خود بهترین تصاویر را از بین آن مجموعه خوب گلچین کرده بودند و در نتیجه تمام تصاویری که ما میدیدیم، بهترین تصاویر ممکن بوده است.
درباره عکسهای ماه نکته دیگری هم مطرح میشود که باید تذکر کوچکی درباره آن داد و آن داستان علامتهای + روی عکسها است. این نشانههای + که نقش مرجع را در دوربینها ایفا میکردهاند از مدتها قبل در برنامههای فضایی مورد استفاده بودند. برخی از مدعیان دروغ بودن این سفر معتقدند اینها بعدا به عکسها اضافه شده و برای همین در برخی از عکسها سفید و در برخی دیگر سیاه دیده میشوند و حتی در برخی از عکسها گویی خط + با منظره قطع شده و مثل این است که منظره جلوتر از + قرار دارد.
شرح عکس: بخش صعودگر ماهنشین ایگل و سیاره زمین که بر فراز آن خودنمایی میکند- عکس از فضانوردان آپولو۱۱
واقعیت این است که تنها مسالهای که دراینجا نقش بازی کرده، تضاد نوری است. مدت زمان نوردهی با توجه به هدف تعیین میشود و بر این اساس اگر شما از هدف روشنی عکس بگیرید اینها به شکل سیاه در تصویر دیده میشوند. اگر از نمای تاریکی عکس بگیرید و نوردهی خود را افزایش دهید و دچار اووِراِکسپوز شوید، این + به شکل سفید دیده میشود. اگر از منطقهای عکس بگیرید و نوردهی شما اندکی بیشتر از مقدار لازم باشد درخشش مناطق روشن روی خطهای + را در تصویر نهایی میگیرد و در واقع هر کسی که اندکی با عکاسی آشنا باشد، با این موضوع به خوبی آشنا است.
اطلاعات بیشتری درباره مساله عکسهای ماه را میتوانید در اینجا مطالعه کنید.
شعله ای که برنخاست
یکی دیگر از استدلالهای طرفداران دروغ بودن سفر انسان به ماه، این است که چرا هنگام برخاستن ماهنشین از ماه هیچ شعلهای در تصاویر دوربینی که تصاویر زیر محفظه پرواز را ضبط میکرد، دیده نمیشود؟
سوال جالبی است. ماهنشین برای بازگشت به مدار باید سوخت خود را میسوزاند و البته ما روی زمین شاهدیم که موشکهایی که به فضا میروند چگونه شعله درخشانی را تولید میکنند. چرا در ماهنشین چنین چیزی را نمیبینیم؟
شرح فیلم: تصاویر دوربین نصبشده بر سطح ماه از صعود بخش فوقانی ماهنشین (حامل دو فضانورد و بیش از ۱۰۰ کیلوگرم سنگ و خاک از سطح ماه) برای الحاق به آپولو-۱۷
بازهم جواب چندان پیچیده نیست. سوختی که ماهنشین برای بازگشت به مدار استفاده میکرد هیدرازین با فرمول شیمیایی N2H4 و دینیتروژنتترا اکساید (N2O4) بود. ترکیب این دو ماده شعلهای تولید نمیکند یا به عبارت دیگر در اثر سوختن آنها شعلهای شفاف و نامریی تولید میشود و به همین دلیل عملا چیزی برای دیدن وجود ندارد. (برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.)
علاوه بر این بعدها مشخص شد دوربینی که برای زیر بدنه ماهنشین استفاده شده بود، دروبینی با کیفیت پایین بود. حتی اگر سوخت دیگری استفاده میشد و شعلهای هم وجود میداشت، این دوربین نمیتوانست آن را به صورت دقیق و کامل ثبت کند. البته در این مورد تقصیری برگردن دوربین نیست و مساله اصلی این است که این سوخت اساسا شعلهای تولید نمیکرد.
ماهنشین نمیتوانست تعادلش را حفظ کند، پس حتما سقوط میکرد
یکی از طرفداران «دروغ بودن سفر انسان به ماه» این ایده را مطرح کرده که جابجایی فضانوردان در ماهنشین میتوانست محور تعادل سفینه را بر هم زده و منجر به سقوط در هنگام فرود بر ماه شود.
ماهنشین برای فرود بر ماه طراحی شده بود و برای همین بسیار سبک و دارای جرم اندکی بود. (در واقع این ماهنشین را نمیشد در شرایط زمین روی پایههایش قرار داد، زیرا به دلیل وزنی که روی زمین داشت، خرد میشد) بنابراین با توجه به جرم اندک آن، جرم فضانوردان عاملی اساسی و تعیین کننده در جرم کل ماهنشین و در نتیجه تعیین مرکز ثقل آن بوده است. جابجایی هرچند کوچک فضانوردان در داخل ماهنشین میتوانست مرکز ثقل سفینه را جابجا و در نتیجه فرود را به خطر بیاندازد و منجر به سقوط شود. متاسفانه کسانی که این ادعا را مطرح کردند حتی زحمت مرور جزییات فنی طراحی ماهنشین را به خود ندادهاند.
مساله این است که طراحان ماهنشین برای مرحله فرود و برخاستن از ماه، سیستم ثانویهای طراحی کرده بودند که به طور مداوم مرکز ثقل سفینه را محاسبه میکرد و با کمک موتورهای جنبی محور عمودی فرود سفینه را در شرایط مناسب نگاه میداشت. این سیستم فقط برای حرکتهای فضانوردان طراحی نشده بود، بلکه مشکل دیگری نیز وجود داشت که طراحی این سیستم را ضروری میکرد و آن، اینکه موقع فرود و همچنین صعود، ماهنشین، سوخت مصرف میکرد و از دست دادن این سوخت جرم سفینه را تغییر میداد و برای همین و برای حفظ مرکز ثقل سفینه لازم بود این سیستم طراحی شود تا سفینه بتواند فرود آمده و دوباره به مدار بازگردد.
فیلمبرداری در استودیو
استدلال دیگر طرفداران توطئه، این است که اگر فیلمهای ماشینهای ماهنورد را با دور تند ببینید، مثل این است که آنها روی زمین فیلمبرداری شده و سپس سرعت حرکت آنها کند شده است.
شرح فیلم: فیلمی از حرکت ماهنورد ارسالی در ماموریت آپولو۱۷ بر سطح ماه
در واقع بسیاری از طرفداران این توطئه دیدگاههای خود را بر این اساس بیان کردهاند. بسیاری از آنها در حالی این ایده را مطرح میکنند که هیچ وقت خودشان فیلمهای موجود را با دو برابر سرعت نگاه نکردند، به همین دلیل بهترین پاسخ این است که شما فیلمها را با سرعت بالاتر نگاه کنید و ببینید آیا همه چیز شبیه زمین هست یا نه. برای اینکه مساله را دقیقتر بررسی کنید، زمانی که به فیلم حرکت ماهنشین روی ماه نگاه میکنید به مسیر غباری که از حرکت ماهنشین بلند میشود، نگاه کنید. این غبارها مسیری هذلولی را طی میکنند و کمانی کامل را میسازند. در روی زمین این اتفاق به دلیل وجود جو، هوا و مقاومتی که هوا ایجاد میکند هیچگاه رخ نمیدهد.
موارد بالا بخش عمدهای از استدلالهای اصلی علاقمندان به نظریه توطئه در سفر به ماه را شامل میشود. در کنار این موارد گاهی سوالهای دیگری نیز مطرح میشود، اینکه ناسا به عمد فضانوردان آپولو-۱ را کشت به دلیل اینکه آنها میخواستند پرده از این ماجرا بردارند.
این اتهامی بیپایه است که هیچ سندی از آن پشتیبانی نمیکند. آپولو-۱ چندین سال قبل از سفر نخستین انسان به ماه صورت گرفت. اگر فضانوردان آپولو – ۱ از توطئه خبر داشتند و میخواستند آن را افشا کنند، چرا باید سوار بر طبقه آخر موشک ساترن-۵ میشدند تا به آزمایشها ادامه دهند که ناسا بتواند آنها را بسوزاند.
چرا به ماه برنگشتیم؟
موارد جزیی دیگری نیز در این زمینه مطرح میشود. اما یکی از مهمترین سوالهای عمومی این است که اگر آن موقع به ماه رفتیم، چرا برای بیش از ۳ دهه دیگر نتوانستیم به ماه برگردیم؟
جواب این سوال همانطور که در بخش نخست شبهات آپولو آمد، به شرایط سیاسی، اقتصادی و بینالمللی آن دوران برمیگردد. بودجه ناسا در زمان برنامه آپولو به ۵ درصد بودجه فدرال رسید. همه نهادها، دو حزب اصلی و همچنین مردم درباره ضرورت انجام این سفر اشتراک نظر داشتند. پول کافی، عزم ملی و تلاشی شبانهروزی و عظیم باعث شد این اتفاق بیفتد و در طول ماموریتهای آپولو ۱۱ تا آپولو ۱۷ (به جز آپولو ۱۳ که با مشکل روبرو شد)، ۱۲ فضانورد بر سطح ماه قدم بزنند.
اما در حال حاضر شرایط ناسا اصلا قابل مقایسه با آن دوران نیست. بودجه ناسا هماکنون تنها نیم درصد بودجه فدرال است که از این مقدار یک سوم به بخش روباتیک و دو سوم به بخش پروازهای سرنشیندار اختصاص دارد. درون ناسا بحث بسیار جدی بر سر اولیتبندی این بودجه در جریان است. سفرهای فضایی سرنشیندار اگرچه جذابیت و اهمیت طولانی مدت دارد، اما دستاوردهای علمی مستقیم آنها در مقایسه با ماموریتهای روباتیک چندان بالا نیست. برای مثال تعداد مقالات علمی که تنها از تلسکوپ فضایی هابل به دست آمده، دهها برابر کل دادههایی است که از آزمایشهای انجام شده در ایستگاه فضایی به دست میآید. بسیاری در داخل ناسا استدلال میکنند زمانی که با بودجه محدود مواجهیم، بهتر است با این بودجه به جای اینکه ۳ نفر را به ماه بفرستیم، دهها ماموریت روباتیک مانند کاوش قمرهای مشتری و زحل، ماه، مریخ و سیارکها و دنبالهدارها را انجام دهیم تا حجم دادههای ما به طور جدی افزایش پیدا کند.
اکنون حتی درون جامعه علمی، اجماعی برای سفر دوباره به ماه تا زمانی که دلیل مشخصی در این بازگشت باشد، وجود ندارد. ضمن اینکه اگر زمانی قرار باشد دوباره سفر به ماه اتفاق بیفتد، باید بخشی از فناوریهای مربوط به این سفر دوباره طراحی و ساخته شود، چراکه برخی از فناوریهای آپولو منقرض شدهاند!
چندی پیش در گفتگویی با مهندس دارا صباحی، مهندس ارشد ماموریت مریخنورد کیوریاسیتی (کنجکاوی) درباره مساله انقراض فناوری پرسیدم. او در این باره توضیح داد که بسیاری از اوقات برای یک ماموریت فناوریهای ویژهای طراحی میشوند و قطعاتی ساخته میشوند، اما بعد از چند سال که این ماموریت انجام شد و یا کنار گذاشته شد، نسل مهندسان تغییر میکند، کارخانههای سازنده خط تولید خود را تغییر میدهند و فناوری به راحتی گم میشود و طراحی دوباره فناوری جدیدتر و بهروزتر برای مهندسان بسیار راحتتر از احیای فناوریهای قدیمی است.
البته این حرفها طرفداران فرضیه توطئه را راضی نمیکند. جالب این است که این افراد گاهی از سوی دیگر بام می افتدند. در حالیکه برخی از آنها سفر انسان به ماه را انکار میکنند، گروه دیگری معتقدند این سفر پس از آپولو ۱۷ ادامه یافته و ناسا به دلیل شواهدی که در ماه پیدا کرده بود، روی این سفر سرپوش گذاشته است. در سال ۲۰۱۱/۱۳۹۰ طرفداران این نظریه فیلم سینمایی مستندنمایی به نام آپولو – ۱۸ را روانه پردههای سینما کردند. این افراد البته هیچگاه به این سوال پاسخ ندادند که چگونه میتوان موشکی عظیم مانند ساترن – ۵ را مخفیانه به فضا فرستاد.
سفر به ماه یکی از مهمترین، بزرگترین و در عین حال دشوارترین ماموریتهای انسان در تاریخ بوده است. گاهی باور کردن اینکه انسان میتواند در سایه تامین هزینهها، مدیریت مناسب و ایجاد همگرایی در جامعه دست به چنین کاری بزند، دشوار است. دشواری این ماموریت از ابتدا مشخص بود. نه تنها بازتاب آن را در صحبتهای پرزیدنت کندی و کسانی که این برنامه را پیش بردند میتوان دید که حتی وارد ضربالمثلهای فارسی نیز شده است. این روزها وقتی با فردی مواجه میشویم که درباره کارهایش بزرگنمایی میکند، بسیار میشنویم که فلانی چنان صحبت میکند که گویی میخواهد آپولو هوا کند.
بسیاری از افرادی که در دام فرضیه توطئه میافتدند، ساعتها و ماهها تصاویر ارسالی فضانوردان از ماه را به دنبال نشانهای از خطا زیر و رو میکنند و آن قدر به این مساله حساسیت نشان میدهند که فراموش میکنند به چه تصاویر خیرهکننده و الهامبخشی مینگرند. داستان سفر به ماه حتی از سوی دشمن اصلی آمریکا در آن زمان که چهار چشمی مراقب فضا بود، انکار نشد. این سفر نه برای ناسا که برای بشریت الهامبخش و مهم بود.
شرح عکس: صفحه بازتابنده نصبشده در سطح ماه در ماموریت آپولو ۱۱
طرفداران فرضیه توطئه البته هنوز راضی نیستند. حتی وقتی به آنها گفته میشود صفحات بازتابدهندهای که فضانوردان ناسا روی ماه گذاشتهاند، هنوز آنجا است و حتی منجمان آماتور با ابزار مناسب میتوانند با تاباندن لیزر و رصد بازگشت آن، فاصله زمین به ماه را اندازه بگیرند (برای کسب اطلاعات بیشتر، اینجا را کلیک کنید)، وقتی تصاویر جدید مدارگرد اکتشافی ماه به آنها نشان داده میشود که جای پای فضانوردان، ابزارهای علمی و طبقه پایین ماهنشین در آنها مشخص است (برای مشاهده این تصاویر، اینجا را کلیک کنید)، وقتی تصاویر مدارگرد ژاپنی ماه به آنها نشان داده میشود که از فراز سایت فرود آپولوها گرفته شده (برای مشاهده تصاویر مدارگرد ژاپنی، اینجا را کلیک کنید) و یک به یک مطابق تصاویری است که بیش از ۳۰ سال پیش فضانوردان به زمین آوردند)، باز هم قانع نمیشوند.
این مجموعه برای کسانی بود که میخواهند پاسخهایی برای سوالهای خود در این زمینه پیدا کنند؛ اما توصیه آخر اینکه هیچگاه وقت بیش از اندازهای برای بحث با حامیان فرضیه توطئه تلف نکنید. اگر با دادن توضیحات ابتدایی احساس کردید آنها کماکان بدون آنکه به شما گوش کنند حرفهای خود را تکرار میکنند، به جای تلف کردن وقت خود از پشت تلسکوپ، دوربین دوچشمی و یا با چشمان غیرمسلح خود به آسمان و به ماه نگاه کنید و بگذارید شکوه ماه و فضا شما رادر بر بگیرد.
بسیار عالی بود
ویدئویی هم چند ماه پیش توسط یک فیلمساز در یوتیوب منتشر شد که برای رد کردن فرضیه جعلی بودن تصاویر، به این مساله استناد کرد که تکنولوژی رسیدن به ماه در اون زمان وجود داشته اما تکنولوژی ساخت فیلمی با اون حجم از جلوههای ویژه وجود نداشت :
http://www.youtube.com/watch?v=sGXTF6bs1IU
پ.ن : جناب نظامی، برنامهای برای ترجمه یا به هر نحو، پرداختن به مستند Cosmos دارید؟
من بخشی از اپیزود اول رو ترجمه و زیرنویس کردم اما فکر نمیکنم در آینده فرصت آماده کردن همه اپیزودها رو داشته باشم.
هم دیالوگ زیادی داره و هم پیدا کردن عبارت فارسی مناسب جهت معادلسازی اصطلاحات علمی انگلیسی وقتگیر هست.
از طرفی در یکی از برنامههای تلویزیونی که آقای تایسون مهمان برنامه بود، گفته شد مستند به ۴۵ زبان ترجمه و پخش میشه.
من هیچ منبعی پیدا نکردم که کل ۴۵ زبان رو نام برده باشه که ببینم فارسی بینشون هست یا نه!
وقت زیادی قرار هست صرف بشه و احتمال دوبله شدن سریال توسط خود نشنال جغرافی کمی دلسردم میکنه.
به علاوه مترجمین خوب فیلمهای هالیوودی علاقه چندانی به ترجمه مستند خصوصا از نوع سریالی ندارن و احتمالش کمه همکاری کنند.
ممنون میشم همینجا یا از طریق ایمیل نظرتون رو بهم بگید.
سلام
تا جایی که می دانم جایی این کار را انجام نداده. من به شدت علاقه مند به ترجمه هستم و الان دارم زیر نویس بخش اول را کار می کنم البته جایی را ندارم که این را روی فیلم بگذارد اما فکر کنم فایل هایش را روی سایت بگذارم.
موفق باشید
لطفا زیرنویس را در اینجا بگذارین تا ما هم استفاده کنیم:
http://subscene.com/subtitles/cosmos-a-spacetime-odyssey-first-season
سلام عزیزان..ب نظرم ما نمیخواهیم برخی از اسطوره هامون از بین بروند .بخاطر همین دست ب توجیح میزنیم.بنده سالهاست در این موضوع درحال تحقیقم. الآن دیگه تعداد بسیار زیادی از دانشمندان اروپایی و آمریکایی دلایلی آوردن که هیچ جواب قانع کننده ی علمی براش وجود نداره…چیزی که قابل دفاع نیست چرا ازش دفاع میکنیم!منطقی و علمی باید برخورد کرد
به شخصه بسیار لذت بردم.
فقط یک نکته در مورد شبهه نبود گودال در زیر سطح موتور ماهنشین و تشبیه آن به کم کردن شتاب خودرو، اینکه: به نظرم این تشبیه مقداری ناکارآمد است. زیرا در یک دیدگاه اولیه، گاز دادن بیشتر موتور ماهنشین، معادل بیشتر (سریعتر) کاستن سرعت درهنگام فرود است. و نه عکس آن! مثلا فرض کنیم یک متر مانده به سطح، متوجه بشویم که سرعت زیادتر از مقدار پیشبینی شده است و احتمال برخورد سخت با سطح وجود دارد، چه کار باید کرد؟ گاز دادن بیشتر موتور یا کَمگاز کردن آن؟ مسلما گاز دادن.
البته همانطور که عرض شد این یک دیدگاه اولیه است و کاملا بستگی به نحوه طراحی مکانیزم فرود دارد (سرعت در هر لحظه فرایند فرود چقدر باشد) و بنده از آن بیاطلاع هستم.
اما آنچه مطرح کردم تاثیری در غلط بودن آن شبهه ندارد. شما به درستی به فشار ناچیز زیر سطح موتور اشاره کردید.
سلام
شاید من اندکی بد توضیح دادم. منظور این بود که در هنگام فرود موتور مه نشین از همه توان خود استفاده نمی کرد. به عبارتی بر اساس داده هایی که داریم توان موتور – که برای خروج از مدار و کاهش سرعت در هنگام فرود پیش بینی شده – حدود ۱۰ هزار پوند پیشران بوده در حالیکه در هنگام فرود در مرحله آخر قبل از تماس موتور با نیرویی معادل ۳۰۰۰ پوند پیشران کار می کرده است. نکته دیگر اینکه فرآیند کاهش سرعت به طرو چند مرحله ای انجام می شود و به مرور سرعت فرود کاهش پیدا می کند . البته مکانیزم کلی که شما گفتید درست است و ما از پیشران برای کاهش سرعت داریم استفاده می کنیم اما یان پیشران در آخرین لحظه روشن نشده است و در طول فرود در حال کاهش سرعت بوده است.
سلام آقای ناظمی
فرمودید: “در ماه فشار جو وجود ندارد و با محیط تقریبا خلأ مواجه هستیم. برروی زمین وجود هوا در جو باعث میشود تا شعله خروجی از نازل در یک محل متمرکز شود، اما در حالت خلأ به دلیل نبودن هوا و نبودن فشار جو، گازهای خروجی بلافاصله پس از خروج از نازل پراکنده میشوند. ”
گازهای خروجی نازل سرعنی بالای یک ماخ دارند. برای خروجی نازل در بالای یک ماخ صفر شدن فشار محیط خروجی (امبینت) میتونه باعث اوراکسپند شدن جریال خروجی بشه ولی در حدی نیست که باعث دیسیپیت شدن اثر گازهای خروجی بشه. این اوراکسپند شدن در حدی نیست که شعله یا اثر گازهای خروجی توی گرد و غبار زیر وسیله دیده نشه.
مسئله اصلی در برخورد گازهای خروجی موتور با گرد و غبار اتفاقاً در فشار صفر به مراتب بدتر میشه چون در روی زمین پس از بلند شدن گرد و غبار به دلیل وجود جود که به عنوان دمپر عمل می کنه و انرژی اجرام پرتاب شده رو می گیره در روی ماه جوی وجود نداره که ذرات پرتاب شده رو نگه داره با توجه به جاذبه کم ماه هم باید گفت این اثر باید تشدید بشه.
در مورد گازهای خروجی این قانون ممنتومه که عمل می کنه به مولکولهای گازهای خروجی به شکل توپهایی با سرعت بسیار بالا نگاه کنید که با وجود جرم کم ولی به دلیل داشتن سرعت زیاد (چند ماخ) دارای ممنتوم زیادی هستند و حتماً باید باعث پراکنده شدن گرد و غبار محل فرود بشن.
نمیگم زیر وسیله پس از نشستن نباید هیچ گرد و غباری باقی نمونده باشه ولی حتماً باید اثر قابل توجهی قابل رویت باشه که تو عکس هایی که شما به نمایش گذاشتید همچین اثری وجود نداره.
در زیر موتور اثر فرود وجود دارد. ولی بزرگ نیست. محاسبه این حفره حاصل از فرود با توجه به خصوصیات خاک ماه، روند تغییر گاز خروجی از اگزوز و پارامترهای دیگر فوق العاده پیچیده است اما بررسی های ریاضی انجام شده هم تایید می کند که حفره ایجاد شده با آنچه در تصاویر دیده می شود سازگاری دارد. نمونه ساده شده ای از این محاسبات که درآن بخشی از پیچیدگی های واقعی حذف شده است را در مقاله ای که در همان بخش به آن لینک دادم می توانید ببینید
ممنون
ببخشید در مرد یک چیز دیگه هم اگر میشه به اختصار توضیح بدین یا لینک بدین .وجود شهاب سنگ های زیاد تو سطح ماه که فرود اومدن دوی اون را ناممکن میکنه ممنون
در مورد اشکال سایه ها، جدیدا موتور های کارت های گرافیکی تونستن نشون بدن که نور برگشت شده از لباس فضانوردی که عکس رو گرفته به عنوان منبع نور خوبی می تونه توجیه کننده مشخص بودن فشا نورد توی سایه باشه
http://www.techtimes.com/articles/16064/20140921/nvidia-shoots-down-conspiracy-theory-about-moon-landing.htm
اول از همه متاسفم که بعنوان کسیکه طرفدار علمه اینقدر بدبینانه به کسانیکه به طور منطقی اظهار شک میکنه ایراد گرفته میشه.نظر خودم رو خیلی خلاصه میگم چون تا دلتون بخواد تو نت منبع هست.بررسی رو میشه بر اساس دو محور انجام داد یکی علمی و مربوط به مکانیک و هوافضا . دوم از طریق عکاسهای گرفته شده و تحلیل علمی عکاسی اونها. به غیر از اینها چیز دیگری در دست نیست و مسلما زیاد صحبت کردن در موردش بیفایدست ولی بد نیست یاداور بشیم در این دوران شوروی بسیار از نظر ت نلوژیکی جلوتر از امریکا در مسابقه فضایی بود و بسیاری از دانشمندان اون زمان رسیدن به شوروی رو آرزوی خودشوگ میدونستن .
اولا . بدیهی ترین ایراد میتونه به عبور از کمربند ون الن باشه به کرات تو نت در موردش صحبت شده. تا اونجایی که من میدونم سفر به ماه پونزده برابر مسافتش بیشتر از کمربند ون النه.لطفا یکی راهنمایی کنه .
دوما ، چطور اپولویی که ده برابر سفینه های معمولی و تق یبا با همون تکنولوژی بوده میتونه ماموریتی که صد و پنجاه هزار برابر )طبق گفته ناسا) خطرنا تره رو براحتی انجام بده
سوما ، در حین فرود ویبریشن سفینه در حدی محاسبه شده که در خوشبینانه ترین حالت تمام سیستم مخابراتی سفینه از کار میفته . فیلمهاشو نگاه کنین دریغ از یک خش کوچک تو صدای فضانوردا
چهارما ، چطور طبق محاسبه ناسا سه روز طول میشکه تا سفینه به اربیت ماه برسه ولی در کمتر از نه ساعت اینکارو انجام میده ؟
پنجما . بعد این همه سال شما ده تا سخنرانی مفصل بیار که نیل ارمسترانگ مفصل در مورد سفر ماه صحبت کرده باشه.چطور کسیکه این همه به خودش مفتخره اولین افضاستبر ماه قدم گذاشته از صحبت کردن در موردش امتناع میکرده ؟
ششما ، چطور میشه این عملیات انجام میشه ، ولی رقیب امریکا دست به کار مشابه نمیزنه ، و هنوز هم کسی به خودش جرءت نمیده حتی یک موجود زنده رو به این سطح بفرسته .
هفتما ، چطور میشه دوربینی که روی سینه نصبه بتونه عکسایی با این کیفیت هنری عکاسی (اونم برای یک فضانورد و نکته جالب بدون داشتن ویزور مناسب ) بگیره
هشتما ، در کجای فیزیک نور خورشید پس از برخورد به جسم غیر موازی خودش رو نشون میده . هنوز کسی جرءت نمیکنه اعتبار علمیه خودش رو بیاره وسط و بگه نور خورشید به طور حتم منبع نوری عکسا بوده
نهما ، چطور نور دفیوز شده از سطح ماه میتونه گرد و خاک نشون بده امانمیتونه بازتاب شعله های یک سفینه رو بازتاب بده .
دهما .اگر عکسی از سطح ماه بود که نشون میداد جای واقعیه این یه قول شما صفحات خورشیدی رو مسلما ناسا صدها بار نشون میداد ، ضمنا صفحه خورشیدی در ماه به منزله پا گذاشتن انسان به ماه نیست
یازدهما ، چرا بهترین رصدخونه استرالیا که میتوانست تصاویر همزمان با کیفیت پخش کنه از پخش ان خودداری میکنه و دستگاهها رو به حالت خاموش میگذاره؟
دوازدهما ، بسیاری از مردم استرالیا صحنه ای رو در تلویزیون میبینن که یکی از فضانوردا یک بطریه نوشابه رو از کادر خارج میکنن. بسیاری از اونها عقیده دارن سفر به ماه دروغه .
سیزدهما ، در بسیاری از عکسها باید حالت سایه مطلق باشه ، چون در ماه اتمسفر نیست .
چهاردهما ، بادی که به پرچم میخوره جالبه که در یک محیط بدون اتمسفر ، پرچم اینچنین تکانهایی میخوره .
پانزدهما ، در یک مقاله پژوهش سه استاد عکاسی از وجود منبع نوری در سی سانتی متریه دوربین عکاسی نیل ارمسترانگ خبر میده
شانزدهما ، در مورد عکسی که گذاشتین ، از یک عکاس معمولی هم بپرسین استقاده از رفلکتور جهت بازتاب نور مشهوده
هفدهما ، در بسیاری از مطالبی که عنوان کردید دوباره بیان شدن (restate ) حرفهای ناسا به ذهن خطور میکنه ، یاداور میشم وقتی عنوان میشه ناسا دروغ میگه ، از گفته جدید ناسا بعنوان مدرک جدید نمیشه یاد کرد .این در دنیای علم غلطه
هجدهما ، در جواب معتقدین به توطءه ناسا یا سکوت کرده یا اونارو متوهم دونسته ، به ندرت شاهده برخورد علمی متقابل از طرف یکی از مراکز بزرگ علمی صنعتیه دنیا بودیم ،
نوزدهما ، بساری از دوربینها ستاره در اسمان رو ثبت نکردن ، طبق معمول تقصیر دوربینه
اما شاید جالب باشه هیچکدوم از فضانوردا به چشم خود ستاره ای ندیدن . شاید درست درسارو یاد نگرفتن که یادشون رفته در فضا به راحتی ستاره ها قابل رویت هست .
بیستما ، در حین پرواز اپولو یازده ، زمین از دو پنجره که زاویه مخالف دارن دیده میشه …
بیست و یکما ، یکی از فضانوردان ادعا میکرده که از نوار ون الن حتی خارج نشده اند و بعد ادعا کرده چرا تاثیرات تابشی رو تجربه کرده.
.
.
.
در نهایت پرواز اپولو یازده رو میشه به افرادی تشبیه کرد در یک زمین فوتبال به دنبال توپ میدوند منتها با قدرت ضعیفی و در محوطه شش قدم . و ناگهان در بین این بازیکنان کسی مدعی میشود که ضربه ای به توپ زده که تا دروازه حریف پیش رفته .
فقط برای دست یافتن به ابعاد این رو یاداور بشیم که سفینه ها در فاصله چهارصد الی ششصد مایلی سطح زمین قرار دارند . و فاصله ماه با زمین نزدیک به سیصد هزار مایل هست ، این یعنی چیزی قریب به ششصد برابر فاصله معمول سفینه ها به زمین ، قرار گرفتن در مدار ماه و فرود و برگشت رو هم حساب کنین و تنها این سفینه حدود ده برابر مدلهای قبلیه . این یعنی ما راندمان تا مقدار بی نظیری افزایش دادیم و در زمانیکه اکثر ازمایشات ناسا بر روی زمین با شکست همراه بوده و در ماه از دوربین سیاه و سفید سی سال قبل برای فیلمبرداری استفاده میکردن . انتخاب با شماست .
ما تصمیمی داریم عینک منطق بزنیم ، و شما هم باور کن که روور روی سطح ماه واقعی بوده .تعصب مثل مردمک چشم است هر چه بیشتر نور بتابانی تنگ تر میشود
برادر مثل اینکه شما اصلاً متن رو نخوندید؟! یه بار بخون بعد حرف از تعصب و مردمک چشم بزن.
با سلام ب آقای پویا
از آقای ناظمی میخوام وقتی انقد ب دروغ پراکنی علاقه دارن چرا جوابیه ای برای آقای پویا ندارن
و همچنین سایه سنگ ها ک باهم متفاوت هستند در صورتیکه در سطح ماه ما نوری ب غیر از نور خورشید رو نداریم
و همچنین در یک فضای تاریک چرا ستاره ای وجود ندارد
توضیح بده ناظمی جووون
وقتی خود آرمسترانگ حاضر نشده به کتاب مقدس قسم بخوره که به ماه پا گذاشته شما دارید در مورد چی بحث می کنید؟(هر چند این دلیل علمی نیست ولی نشون میده آرمسترانگ حقیقت رو نگفته)…برید سرچ کنید و فیلمشو ببینید…!…در ضمن خیلی دلایل دیگه وجود داره که میگن این فیلم ها تو استودیو گرفته شده…تو یکی از عکسا روی سطح ماه تو عکس حرف C حک شده که معمولا تو استودیو برای مشخص کردن مرکز صحنه استفاده میشه…در ضمن توجیه شما در مورد نبودن ستاره تو آسمون ماه کاملا غلطه…نور برای انتقال نیازی به جو یا ماده دیگه ای نداره…کهکشان هم پر ستاره است…وقتی از تو سفینه تو فضا میشه ستاره ها رو دید تو ماه هم میشه دید…ماه هم گرده و همیشه یک سمتش پشت به خورشیده…پس تاریکه و در شب باید ستاره ها تو آسمون باشن…از همه توجیهات یکجانبه اتون بشه صرف نظر کرد از این نمیشه…چون خیلی توجیه احمقانه ای…یه نگاهی به این بندازین:
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/109923/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%D8%A7-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D9%82%D8%AF%D9%85-%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-%D9%88-%D8%B9%DA%A9%D8%B3
به عکسهای ایستگاه فضایی نگاه کنید زمانی که توی روز گرفته شدن. آسمون تاریک هست امّا ستارهای دیده نمیشه بخاطر نور شدید خورشید.
https://ourplnt.com/top-10-most-beautiful-earth-images-taken-from-the-international-space-station-in-2016
به عکسهایی که کاوشگر چینی چند سال پیش از سطح ماه گرفت نگاه کنید. بازم همون قضیه هست:
https://news.nationalgeographic.com/2016/08/china-moon-rover-jade-rabbit-dead-yutu-space-science
لابد غیر از آمریکا، روسیه و چین و کانادا و ژاپن و اتحادیهی اروپا هم همگی دست به یکی کردن و به شما دروغ میگن! باشه قبول. تصاویری که SpaceX گرفته رو ببینید:
https://spaceflight101.com/falcon-9-ses-10/twice-flown-falcon-9-booster-arrives-in-port
اصلاً برید اولین تصویری که راکت بالستیک V2 مال آلمان نازی گرفت رو ببینید:
http://v33v.tripod.com/ww3.html
پس نگید توجیه احمقانه هست بگید من دلم نمیخواد قبول کنم و میخوام خودم رو بزنم به اون راه.
ممنون. خیلی خوب بود
مسئله ای که توی این متن بهش نپرداختید کاهش سرعت و گرفتاری در جادبه ماه هست با توجه به اینکه جوی وجود نداره چتر نجات استفاده شده بی فایده است و هم چنان سیستم کنترل سرعت دقیقی که بتنه مانع از برخورد شکننده با سطح بدون جو بشه تولید نشده
به گفته خوده آقای ناظمی فضانوردان ۱ ساعت تحت تاثیر امواج گاما و امواج خورشیدی بودن
حالا من از شما یک سوال دارم جناب ناظمی
اگر. فرض بگیریم که این داستان صحت داشته باشه رفت و برگشت این فضانوردان ۲ ساعت تحت تاثیر این امواج قرار میگیرند حالا سوال اینجاست ایا روی سطح ماه که بدون جو با داشتن میدان مغناطیسی بسیار ضعیفتر از زمین تحت تاثیر این امواج نبودن !!! حالا فرض بر اینکه لباسهایی داشتن که جلو امواج گاما رو میگرفته اما از چه ماده ای استفاده شده که جلو امواج گرمایی معمولی خورشید رو در سیاره بدون جو گرفته !!!! در ضمن اصلا احتیاجی به توضیح در مورد فعالیت های خورشیدی نداریم که این قدرت این امواج گرمایی چندین برابر میشن و ناسا گفته از سیستم ابی برای خنک کردن فضانورد ها استفاده کرده که خوده این جواب کلی به این مساله دامن زده سوال بعدی جنس پرچم از چی بوده که در خلا در برابر گرمای خورشیدی که برای انسان نابود کنندس تاب میخورده ؟؟
در ضمن یادمون نره ایا بهتر نبود ایستگاه بین المللی فضایی با کلی هزینه جهانی بروی ماه ساخته میشد تا اینکه رو فضا در نزدیکی کمربند وان الن ؟؟
بدین ترتیب احتمالا ایستگاه فضایی هم در مدار زمین قرار ندارد.
ایستگاه فضایی در LEO و فاصله ۴۰۰کیلومتری هست. اینا رفتن ۳۵۰ هزار کیلومتری.
بعدشم میشه بگین چطوری ۴-۵ روز تو معرض تششع بودن و سالم موندن؟؟ شما دیدت تعصبیه
البته اگه منظور از اون یک ساعت، زمان گذر از کمربند ون آلن باشه، لازم دیدم به این نکته اشاره بکنم که در کمربندهای ون آلن، فقط ذرات باردار رو داریم و هیچ پرتوی گامای ناشی از ذرات اون ناحیه وجود نداره.
سلام من اصلا کاری با دانش بشری ندارم و کاری با این حرفا ندارم که هی میخوان بزنن زیر این سفر و این کار و دروغ فرض کنن درحالیکه من قلبا میدونم که این سفر اتفاق افتاده و حالا این احتمال میره که کار خوده خرابکارا و یهودیایی که فوق تخصص تحریف هستن بوده که چون گفته شده نیل آرمسترانگ صدای اذان و احساس کرده و مسلمان شده یا مثلا همون شکافی که روی کره ماه بوده و این کار پیامبر بود شق القمر باعث شد معجزه آسا اونا زنده بمونن و روی سطح ماه با سلامت بشینن و برگردن چون اون مکان به نوعی متبرک بوده خب بایدم قبول نکنن چون همهی زحمات خودشون از لحاظ سیاسی و مذهبی به باد میرهحتیذبه قیمت ضربه زدن به دانش خودشون و کار بزرگی که آپولو۱۱انجام داد اون رو دروغ فرض کردن و مثل همیشه آشکار و پنهان دشمن پیامبران و بخصوص دین اسلام هستن و اون زمانی بوده که دانش بشری داشته به علم الهی نزدیک میشده.
وقتی نوح وسط اون همه خشکی داشت کشتی به اون بزرگی میساخت همه مسخرش میکردن ما ام اونجا نبودیم ببینیم چه اتفاقاتی رخ داده اما خدا خودش طرف حق و این شایعات درباره دروغ بودن ماموریت و موفقیت آپولو درحقیقت شایعاتی پوچ و بی اساسه یه وقتایی خدا برا اثبات حرفاش به انسان معجزه نشون میده پیامبر روایت داره صدای اذان زمینی هارو فقط اهل آسمان ها میشنوند وقتی این موضوع اثبات شد توسط آرمسترانگ خیلی آ احساس خطر کردن و بهش تهمت دیوانگی ام زدن بعضی وقتا دانش بشری نمیتونه خیلی کارا رو توجیه کنه پس دلیلی نداره که انجام اون کار غیرممکن باشه
سلام عزیز من، معجزه برای هدایت بشر بوده و تمام آنها به اراده خدا هست دلیلی نداره ما اون رو با سفر به ماه قاطی کنیم درسته هیچ چیزی غیر ممکن نیست اما برای خدا، نه برای انسان چون انسان موجودی محدود است و دامنه دانش اون از حدودی که خدا مشخص کرده فراتر نمیره پس ناتوانی بشر در بسیاری از امور یک امر مستدل و عقلی هست و حتی اراده انسانی هم در طول اراده خداست. در ضمن خدا نیازی نداره حرفاش رو ثابت کنه درحالی که تما جهان خلقت نشانه ای از حقانیت حرف های اوست،
جواب نوشته این سایت رو اگه دادی مردی
و گرنه برو غازت رو بچرون!
waiting.ir/armstrong/negatives-hasselblad
به کدام دلیلی حرکات ماه نوردان، اسلوموشن است؟ مگر کم شدن وزن باعث اسلوموشن شدن حرکات تمام اعضا می شود؟ اگر جواب مثبت است پس چرا حرف زدنشان اسلوموشن نیست؟ مثلا آیا اینهایی که از آسمان زمین، سقوط آزاد نمایشی اجرا می کنند یا در حالت بی وزنی در داخل فضا پیما یا هواپیمای ویژه سقوط آزاد، حرکت می کنند آیا حرکاتشان اسلوموشن است؟
یا اگر اینها به جای ماه، به کره ای می رفتند که شتاب جاذبه بیشتری نسبت به زمین می داشت و وزن شان بیشتر می شد آیا حرکات بدن شان تندتر می شد؟
یکی دیگر از اشکالات اساسی و ساختاری سناریوی طراحی شده برای سفر کذایی به ماه این است که یک ماه پیما، چگونه پس از پرتاب شدن و صعود از سطح ماه، در فضای تاریک و لایتناهی مدارات پیرامونی ماه، می تواند سفینه فرمانده را که منتظر اوست یافته و با آن تلاقی کند و سپس به آن اتصال یابد یا جابجایی سرنشین انجام دهد؟ زیرا آن سفینه که نمی توانست در جایی در فضای پیرامون ماه بایستد و منتظر خبری از سطح ماه شود چون کاهش سرعت باعث سقوط در ماه و افزایش سرعت هم باعث خروج از مدار ماه می گردد بلکه باید با سرعت ثابت به دور ماه می چرخید و پرتابه از سطح ماه نیز باید به قدری می چرخید تا در فضای تاریک به نوعی معجزه آسا به آن برسد!
اگر هم گفته شود مانند ماهواره های مخابراتی اطراف زمین که با سرعت چرخش وضعی زمین هماهنگ هستند و مانع سقوط می شود آنها نیز با سرعت چرخش وضعی ماه هماهنگ می شدند تا سقوط نکنند، حرفی بس چرند گفته اند زیرا ماه حرکت وضعی ندارد و از این نظر همیشه ثابت است لذا چنین تصوری نیز باطل است و در این صورت سفینه فرمانده باید بلافاصله به ماه سقوط می کرد.
از طرف دیگر هم اگر گفته شود که نه، سفینه فرمانده، ماه نورد را به سمت ماه رها کرده و خود در مدار ماه، در حال چرخش مانده است، این همان اشکال بزرگ است که در فضای همیشه تاریک و بی کران، چگونه می توانست ماه نورد را هنگام بازگشت، یافته و با آن ملاقات کند؟
برای درک بهتر مشکل، تصور کنید که شما در شبی تاریک از ضلع جنوب کویر لوت به دور کویر در حال چرخیدن هستید و دوست تان در همان حال از گوشه ای در جهت جغرافیائی مقابل، به سمت شما حرکت می کند نه صدای همدیگر را می شنوید و نه کنترل گاز و فرمان چندانی در اختیارتان است و نه فرصت کافی دارید و صدها محدودیت دیگر. حال اگر حتی به هم برسید و از ۱۰ متری هم نیز عبور کنید متوجه نخواهید شد.
تصور کنید که در مدارهای بی شمار ماه در حال چرخیدن هستید و قرار است چیزی از ماه به سمت یکی از این مدارها پرتاب شود نه نقطه ثابت مرجعی دارید و نه می توان آدرس داد و نه جی پی اس و غیره وجود دارد که هر دو نقرتان به آن پناه ببرید یا نه جایی هست که در آنجا منتظر هم باشید چگونه به هم خواهید رسید؟
درود بر شما…چند وقت پیش مقاله ای در مشرق نیوز خوندم که واقعامضحک بود…دردناکتر از اون کسانی بودند که شک ندارم فیزیک دبیرستان رو با نمره ده پاس شدند و حالا اظهار نظر علمی راجب شبهات اپولو میکنند…احتمالا مقاله شما رو نخوندن یا اگر خوندن نفهمیدن…بهرحال ممنون از این مقاله…کاش علم رو قاطی مسایل سیاسی نکنیم…کاش به دستاوردهای علمی امریکا هم افتخار کنیم چون افتخاریست برای نسل بشر
من قصد توهین و بی احترامی به کسی رو ندارم ولی اغلب افرادی که اینجا اظهار نظر کردند که متخصص و دانشمند نیستند بلکه مقداری اطلاعات از طریق اینترنت و یا در رابطه با تحصیلاتشون دارند که قطعا” اطلاعات کاملی نیست و از همه جوانب موضوع مورد بررسی قرار نگرفته به دلیل همین اطلاعات کم و ناقص اما حالا این همه کارشناس و دانشمند و متخصص ناسا به اندازه این دوستان با اطلاعات نصفه و نیمه متوجه قضیه نبوده اند که این قدر بیگدار به آب بزنند و یه دروغی سر هم کنند که حالا هر کسی بتونه ازشون ایراد بگیره اگر اینطور بود مطمئنا” دانشمندان با اطلاعات خیلی بیشتر از من و شما حرف بیشتری برای گفتن داشتند از همه مهمتر در طی جنگ سرد دو ابر قدرت شرق و غرب به دقت فعالیت های نظامی و تسلیحاتی و فضائی یکدیگر و زیر نظر داشتند و اگر یکی دروغی میگفت ان هم به این بزرگی دیگری اون را رسوای جهان میکرد
این سفر و داستانهای ساختگی بعد از آن دروغی بیش نبوده!! چطور میشه که سازمانی به بزرگی و اعتبار ناسا تصاویر و فیلمهای مربوط به این سفر رو گم کرده باشه!!؟؟ امریکا همیشه در زمینه فریب افکار عمومی و دروغ نظیر نداشته و نخواهد داشت ، خدا شمارو هم شفا بده که اینجا نشستین و دارین دروغی که اونها گفتن لاپوشانی میفرمایید!!
جالبه که ناسا داره کار خودش رو برای سفر به مریخ ادامه میده و حتی نیازی نمی بینه که به خزعبلات این چنینی پاسخ بده. درستش هم همینه. اونها برای بشریت کار می کنند و زمینه رو برای فضانودان و دانشمندان نسلهای آینده فراهم می آورند تا روزی که بشر بتونه به سفر بین ستاره ای دست بزنه. بنابراین واقعاً نیازی نیست که شکاکان کج اندیش قانع بشن که بشر بر ماه پا گذاشته یا نه.
راستی، شوروی سابق، یعنی دشمن امریکا در دوران جنگ سرد که همۀ وقایع رو رصد می کرد، چرا در برابر این به قول شما دروغ بزرگ سکوت کرد و حتی از آن تمجید کرد؟!!! حتماً پول گرفته بودند، نه؟!!!
سلام دوست من
اینکه ناسا برای خدمت به بشر زحمت میکشه واژهٔ درستی نیست شاید فعالیتهای ناسا در نهایت به پیشبرد علم بشر کمک کنه ولی تنها زمانی میشه از واژهٔ خدمت نام برد که تمامی کشفیاتش یا لااقل %۵۰ از اونها رو به رایگان در اختیار عموم دانشمندها و دوستداران علم قرار بده … نه اینکه حتّی دوربین های در حال پخش آنلاین ماهواره های خودش رو در زمان ورود به جغرافیای ایران خاموش کنه (که مبادا ما مثلاً محل زندگی خودمون رو از فاصله ۴۰۰ کیلومتری از سطح زمین ببینیم …
خودتون چک کنید:
http://www.ustream.tv/channel/live-iss-stream
ضمناً در مورد تمجید؛ دولت وقت شوروی شاید پول نگرفته باشه ولی موضوع تبانی کردن خیلی دور از ذهن نیست.
که مثلاً اونها آبروی گند جنایاتشون رو نسبت به مردم آلمان بعد از جنگ جهانی دوم رو لاپوشونی بکنن و در مقابل هم روسها بجاش مراسم تجلیل و تمجید سفر به ماه راه بندازن.
سپاس
با سلام بهتره به این بحث خاتمه بدید چون:
«پاتریک مورِی» (T. Patrick Murray) کارگردان آمریکایی پس از ۱۶ سال رازی بسیار بزرگ را فاش کرد: «فرود بر ماه توسط آمریکا، یک دروغ بزرگ بود». علت این تعلل ۱۶ ساله، پیمان و قرارداد ۸۸ صفحهای بود که او را متعهد به حفظ این راز تا ۱۵ سال بعد کرد. او در سال ۱۹۹۹، سه روز پیش از مرگ «استنلی کوبریک» -یکی از بزرگترین کارگردانان تاریخ سینما- در مصاحبهای رسما از وی شنید که او شخصا فیلم دروغین فرود بر ماه را ساخته است. اکنون، افشای این دروغ بزرگ و انتشار فیلم مصاحبه به عنوان سند ادعا، آبروی آمریکا را در سطح جهانی برده است.
از ۴۰ سال پیش که قضیه فرود بر ماه از سوی سازمان ناسا به مردم جهان اطلاع داده شد، دو دسته مخاطب در قبال این موضوع شکل گرفتند. دسته اول، بر این موضوع باور دارند که آمریکا تا به حال ۶ مرتبه موفق به فرود بر کره ماه شده و اما دسته دوم که تعدادشان کمتر است، این موضوع را دروغ و افسانهبافی آمریکا میدانند. اما حقیقت تلخی که چندی قبل توسط پاتریک موری فاش شد، جولای سال گذشته در پی بالاگرفتن بحث بر سر صحت یا کذب قضیه، از سوی “باز آلدرین” (یکی از سه فضانورد سفر به ماه) انکار شد و وی خطاب به منتقدان اعلام کرد که “بهتر است به جای سخنان بیهوده، به فکر یک عقل سلیم برای خود باشید”. وجدان آلدرین بالاخره در ۶ نوامبر ۲۰۱۴ او را تسلیم کرد و در صفحه توئیترش اینچنین نوشت: “زمان اعتراف است. ماموریت آپولو ۱۱ ساختگی و تمامی فیلم دروغ محض بود”. وی در جای دیگر گفته بود: “به واقع شرم دارم از گفتن این حقیقت. ما به دنیا دروغ گفتم چون میخواستیم پیشدستی کنیم و به اذهان عمومی بگوییم که در رقابت فضایی با شوروی از آن جلوتریم”. حالا دیگر، همه معادلات به هم ریخت و آبروی آمریکا در عرصه مسائل علمی و بخصوص فضایی رفته است.
درباره این سفر توضیح داده ام اما ممنون می شوم اگر فیلم این مصاحبه آقای کوبریک را که می فرمایید منتشر شده معرفی کنید و لینکی از آن بدهید . دوم اینکه تصویری از توییتی که به آلدرین منسوب کرده اید را معرفی کرده یا منتشر کنید
http://huzlers.com/buzz-aldrin-admits-apollo-11-moon-landings-fake-simply-set-see-tweet/
توضیحاتتون خوب بود ولی نمیدونم چرا عن همونهایی که دروغ بودن به سفر به ماه رو پافشاری و اصرار دارن شما هم اصرار دارین دروغ نیست ..ممنونم
در زمان پروژه ی آپولو ۱۱، شوروی ۵ بار بیشتر از آمریکا پروازهای سرنیشین دار به فضا فرستاده بود شوروی برای اولین بار به موارد زیر دست یافته بود:
۱- قراردادن اولین ماهواره ی ساخت بشر در فضا (اکتبر ۱۹۵۷، سفینه اسپوتنیک ۱)
۲- فرستادن اولین موجود زنده به فضا، سگی ماده به نام لایکا (نوامبر ۱۹۷۵، اسپوتینیک ۲)
۳- اولین بازگشت سالم موجودارت زنده از مدار به زمین شامل ۲ سگ، ۴۰ موش، ۲ موش صحرایی (آگوست ۱۹۶۰، اسپوتنیک ۵)
۴- اعزام اولین انسان به فضا، یوری گاگارین، همچنین اولین انسانی که به دور فضا گشت (آوریل ۱۹۶۱، وستوک ۱)
۵- اولین دارنده ی همزمان ۲ سفینه ی فضایی در مدار (آگوست ۱۹۶۲، وستوک ۳ و وستوک ۴)
۶- اولین زن در فضا، ولنتینا ترش کف (ژوئن ۱۹۶۳، وستوک ۶، به عنوان قسمتی از دومین پرواز سفینه های فضایی دوبل شامل وستوک ۵)
۷- اولین راهپیمایی فضایی (EVA) (مارس ۱۹۶۵ voskhod2)
زمانی که آمریکایی ها سرمست از فتح هالیوودی کره ماه بودند روسها در پروژه ایستگاه فضایی هم از آمریکا پیشی گرفتند …
سالیوت ۱ سالیوت ۲ سالیوت ۳ سالیوت ۴ سالیوت ۵ سالیوت ۶ سالیوت ۷ اسکای لب میر ایستگاه آلفا که بعدها با منم تو بازی راه بدین آمریکا و ژاپن و کانادا و … به ایستگاه بین المللی تغییر نام پیدا کرد. شوروی هشت ایستگاه فضایی به فضا پرتاب کرد که آخرینش ایستگاه سرنشین دار میر بود و تمام بلوکهای اصلی ایستگاه بین المللی را هم روسها ساختند ولی آمریکا در اولین و آخرینش که ایستگاه آزادی بود ماندند و پس از میلیاردها دلار هزینه در دهه ۸۰ و اوایل ۹۰ این پروژه را رها کردند و ترجیح دادند در هزینه و استفاده از میر۲ایستگاه بین المللی شریک شوند. چگونه کشوری در دهه ۶۰ میلادی فضاپیما و ماشین و .. را به ماه فرستاده و برگردادنده ولی در دهه ۹۰ در ساخت ایستگاه در مدار پایین زمین عاجز بوده؟ و جالبتر اینکه تمام کاوشهای فضایی موفق ناسا در دو دهه اخیر با استفاده از موتورهای آردی۱۸۰ روسی بوده و طبق نظرات کارشناسان ناسا و پنتاگون آمریکا تا سال ۲۰۲۲ امکان رسیدن به تکنولوژی دهه نودی این موتورها را نداره. بعد از افتضاح پشت افتضاح شاتل ها آمریکا برای فرستادن هر فضانورد به ایستگاه فضایی ۷۰ میلیون دلار ناقابل به روسیه پرداخت می کند.
همین الان اگر سایوز روسها نباشد به قول معاون نخست وزیر روسیه آمریکایی ها باید از تشک ترامپولین برای فرستادن فضانوردانشان به ایستگاه فضایی استفاده کنند.
ناسا همین الان اگه روسها سوارش نکنن تا سه راه سلفچگون هم نمتونه بره بعد ۵۰ سال پیش … خخخ
درود.با تشکر از اقای ناظمی.در پاسخ به نظرات بالا که علم را با سیاست در امیختند .ایا شما از اقای مکارم شیرازی و اقای فاطمی نیا و اقای قراعتی هم بیشتر میدانی که خود اقای قراعتی در سخنانش در تلوزیون فرمودند. انها به کره ماه رفتند ولی .. واگر به قران اعتقاد داری در قران خدا فر مو دند .ما انسان را مسخر زمین و اسما نها قرار دادیم سوره جاثیه ایه سیزدهم . سوره لقمان ایه بیست. سوره ابراهیم ایه سی و چهار . سوره الرحمن ایه سی وسه. معنی انها چیست ؟ ایا شما از قران بهتر می دانید و ایا در تفسیر المیزان ایت الله طباطبایی نخواندید که انسا نه فقط ماه بلکه کل فضا را تسخیر خواهد کرد و تسخیر در لغت به معنی تسلط کامل وتمام است.ایا شما از حوزه علمیه قم هم پیشرو ترید که سایت حوزه را درباره تسخیر فضا توسط انسانها جستجو کنید ایه ها و نظرات علما و تفسیر های قران را تا برایتان معلوم شود که قطعا انسان به ماه رفته والسلام .از روی غرض ورزی نظر تان را به ما تحمیل نکنید .ایا اینگونه می خواهید نظر ما مردم را عوض کنید مغرضانه . ایا می توانید .باز هم از صبر شما اقای ناظمی عزیز نهایت سپاسگذاری را داریم که با این همه دانایی تان با متانت افراد نادانی راکه در این زمینه تخصص کافی ندارند و بهوده نظر می دهند تحمل می کنید .در پناه یزدان پاک
با درود.با تشکر از اقای ناظمی.در پاسخ به مغرضان که علم را با سیاست جواب میدهند نه در حوزه علم .ایا شما از اقای مکارم شیرازی و اقای قرائتی واقای فاطمی نیا اطلاعات بیشتری در این زمینه دارید ؟ اقای قرائتی در تلوزیون فرمودند: انها به کره ماه رفتند ولی ما چه ؟ واگر شما مغرضان مسلمان هستید و به قران ایمان دارید در قران قرمودند.وسخر لکم ما فی السموات و ما فی الارض جمیعا منه .ودر ایه دیگر فرمودند: وسخر لکم الشمس والقمر :خورشید وماه را که با برنامه منظمی در کارند _ به تسخیر شما ( انسانها) دراورده . منابع ایات. سوره جاثیه ، ایه سیزدهم .سوره لقمان ، ایه بیست . سوره ابراهیم ، ایه سی و چهار . سوره الرحمن ، ایه سی و سه .ایا شما از مفسرلن بزرگ قران ایت الله طباطبایی ، تفسیر المیزان و ایت الله مکارم شیرازی ، تفسیر نمونه .ایا شما از حوزه علمیه قم هم پیشرو ترید؟ سایت حوزه را درباره تسخیر فضا توسط انسان ها جستجو کنید تا برایتان معلوم شود که همه علما فرمودند: انسان ها* به کره ماه * رفتند و قران انرا پیش بینی کرده بود حتی برخی مفسران می گو یند طبق حروف ابجد در قران .جمع ابجد حروف جمله* وانشق القمر* در ایه اول سوره ، قمر، دقیقا ، (( هزار وسیصدو هشتادونه )) میباشد که اولین باری که انسان به کره ماه سفر کرد به تاریخ ” هجری” معادل هزاروسیصدو هشتادونه هجری قمری ” معادل (( هزار و نه صدو شصت ونه)) میشود.در این ایه کلمه * شکافته شدن ، کسر شدن نیز استفاده شده .* سفینه” اپولو یازده “زمانی که روی کره ماه فرود امد چند تکه از ” خاک وسنگ روی کره ماه ” راکندند وبا خود به زمین اوردند که مفهوم کسر شدنخاک کره ماه میدهد.اینطور که شما در حوزه تخصص دگری بدون علم وتحصیل در ان نظر می دهید مانند خود درمانی در پزشکی است. ان کس که نداند و نخواهد که بداند درجهل مرکب ابدالدهر بماند با سپاسگذاری از اقای پوریا ناظمی و صبر ومتانت ایشان که ما را تحمل کردند .در پناه یزدان پاک
وقتی از آرمسترانگ میخوان به کتاب مقدیس انجبل قسم بخوره اول طفره میره بعد اخر سر با بی احترامی تمام دستور میده اون شخصی که چنین در خواستی ازش کرده رو پرت کنن بیرون همین یه کلیپ خودش ثابت میکنه سفر به ماه یه پروژه هالیوودی بوده اخه چرا نباید به انجیل قسم بخوره؟ اگه واقعا بر روی ماه راه رفته باشه بدون هیچ اضطرابی و با کمال میل قسم میخورد ولی اصلا نپذیرفت ک این کار رو بکنه این کار ها گواه محکمی بر دوروغ بودن سفر به ماه است
به نظرم این داستان بیش از هر چیزی نشان دهنده وقاحت کسانی است که پشت اعتقادات مردم پنهان می شوند. چرا باید برای کاری که انجام شده و یک جهان شاهد آن بوده اند قسم خورد؟ اگر چشم بند چنین نیره ای بر چشمان این افراد وجود دارد که نمی خواهند واقعیت تاریخی را ببینند، قسم که هیچ حضور خود خداوند و تجسم دوباره مسیح هم کاری از پیش نمی برد و این افراد حتما از آن ها را هم متهم در توطئه می کنند.
کمی به عقل رجوع کنیم بد نیست
مسئله ای که من با ماموریت سفر به ماه دارم این نیست که جرا امریکا تکرارش نکرد که بحث بودجه پیش بیاد، اینه که اساسا اگر چنین ماموریتی با موفقیت اتفاق افتاده چرا بعد از ۵۰سال کشورهای دیگه نه همون رقیب اصلیش که شوروی باشه و ظاهرا قبل از سفر به ماه هم در علوم فضایی از آمریکا پیشی گرفته بود، نتونسته به این درجه نائل بشه و فضانورد راهی ماه کنه؟!
اگر چنین موفقیت بزرگی در حدود نیم قرن پیش رخ داده الآن باید پروژه هایی بسی بزرگتر از سفر بی بازگشت به مریخ کلید می خورد!!
به نظر من اون زمان فهم عمومی پایین تر از اون بود که به صحت چنین سناریویی شک کنه و مردم قلبا دوست داشتن باور کنن که تونستن ماه رو به تسخیر دربیارن ولی مسیری که از اون زمان تاکنون طی شده به هیچ وجه در حد و اندازه رسیدن به اون دستاورد بزرگ و ادامه دهنده ش نیست! سناریوی جاریشون که سفر به مریخ هست رو دیگه نتونستن با سرعت سفر به ماه پیش ببرن و حتی برگشت از اونجا رو هم به یه چالش تبدیل کردن چون این طوری به فهم عمومی این روزگار نزدیکتره!
از زمان نوشتن این پست یا بهتره بگم مقاله مدت زیادی میگذره اما هر کاری کردم نتونستم موضوعی رو که به عمد مغفول گذاشتید رو یادآوری نکنم. اینکه میگم به عمد دلیلش اینه که خروجی کارتون نشون میده که آدم باهوشی هستید و بعیده که متوجه این موضوع نشده باشید:
زیر عنوان “پرچمی که در خلا تکان می خورد” فیلمی هست که شما چندین سطر در مورد برافراشته موندن پرچم و ساختار اِل شکل نگه دارنده و … مطلب نوشتید اما هرگز توضیح نمیدید که بعد از ثابت شدن پرچم و در این فیلم در دقیقه دو و سی هشت ثانیه هنگامی که یکی از استودیونوردها از جلوی دوربین عبور میکنه چرا باد بدنش! باعث تکون خوردن پرچمی میشه که قبلا ثابت بوده و تکون نمیخورده؟ مگه ممکنه در خلا کسی از جلوی یه پرچم که تکون نمیخوره بگذره و باعث تگون خوردن اون بشه؟
سلام . من اون قسمت از فیلم رو دیدم اگه منظور شما رو درست متوجه شده باشم باید بگم که این برداشت از اون قسمت اشتباهه و پرچم به دلیل تکان های دست فضا نورد هنوز داشت تکان میخورد چون داشت پرچم رو داخل زمین فرو میکرد که بایسته
با سلام
می دانم که می دونید همه این ادعا ها توسط ناسا و دیگر دست اندر کاران پاسخ داده شده .
در ضمن من دلیلی نمی بینم که این کار برای اون موقع غیر ممکن بوده و همچنین عکس هارا که میبینید ویرایش شده اند تا وضوح بیشتری داشته باشند .
نقل پرچم هم بگم که پرچم به خاطر یک چوبک افقی صاف ایستاده.
“می دانم که می دونید همه این ادعا ها توسط ناسا و دیگر دست اندر کاران پاسخ داده شده”
من نمیدونم که پاسخ داده شده یا نه. اگه شما میدونید که از نوشته تون پیداست که میدونید لطفاً لینک منبع یا نقل قول؟…
“نقل پرچم هم بگم که پرچم به خاطر یک چوبک افقی صاف ایستاده”
نوشته من تنها هفت سطر بود … چرا نخونده همون پاسخ کلیشه ای رو دادی آخه! محمدرضای عزیز!
آره،دقیقه ۲:۳۸ پرچم که ثابت بوده تکون میخوره
مهندس سوئدی anders björkman (آندرش بیورکمن) با دلایل علمی ثابت می کند که نه تنها سفر به ماه دزوغ بوده بلکه اساسا سفر انسان به فضا و بازگشت زنده به زمین محال است! وی یک میلیون یورو جایزه گذاشته برای کسی که دلایل علمی او را رد کند . http://heiwaco.tripod.com/moontravel.htm
موضوع ستارگان
در متن چنین آمده:
” و به همین دلیل حتی وقتی که خورشید بالای افق است، آسمان تیره است و به همین دلیل حتی در روز ماه که زمین و سطح ماه به دلیل تابش نور خورشید روشن شده است شما اگر روی ماه ایستاده باشید میتوانید ستارهها را در آسمان ببیند. ”
این در حالیست که خود نیل آرمسترانگ گفت که شما نمی توانید در آسمان ماه ستارگان را با چشم ببینید!
https://youtu.be/hh0y6xPZJhc
سلام،
خیلی ممنون از مطلب مفید و جامع تون.
یه نکته ای به ذهنم رسید، راجع به دلیل موازی نبودن سایه ها بر سطح ماه.
یک دلیل دیگه برای اینکه بعضی از سایه ها در بعضی از عکس ها موازی نیستن، اینه که اون سایه ها روی سطوح هموار نیستن.
وقتی سطحی که سایه روش می افته، ناهموار باشه، حتی اگه خود جسم صاف و مستقیم باشه، سایه اش انحنا پیدا میکنه. حالا وقتی در نقاط مختلف ناهمواری های مختلف داشته باشیم(جایی مثل سطح ماه)، خیلی دور از انتظار نیست که اجسامی که خودشون موازی هستن، سایه های غیرموازی داشته باشن.
خیلی راحت میشه این مساله رو با مشاهده ی سایه ی یه خودکار در مقابل نور لامپ، بر روی صفحه ی کاغذی که انحنا پیدا کرده مشاهده کرد.
باز هم ممنون.
همین طوری بحث کنید بدبخت ها تا چند وقت دیگه اینا دارن می رن مریخ باز شما بحث ماه رو بکنید
۱-اگه به لحن و محتوای کامنتها توجه کنی از نوشته خودت خجالت میکشی.
۲-بعد از گذشت بیش از ۴۰ سال، و با وجود پیشرفتهای خارق العاده علمی و فناوری هنوز رفتن به مریخ حتی بدون بازگشت از نظر فنی و تکنیکی ممکن نشده.در حالی که در تبلیغات فقط روی مباحث اقتصادی و به صرفه بودن پرتابگرها و استفاده مجدد از اونها تاکید میشه.
سلام – مطمئن باش هیچ جانمیرن !! چندین سال خالی بندی کردن از ساخت مثلث برمودا تا بشقاب پرتده و ماجرای رزاول و ادمهای فضایی !!!! همیشه دروغ گفتن و خود رو برتر نشان دادن !! این خالی بندی ها برای همه مردم دنیا رو شده
استدلال ها توی متن خیلی ضعیف و بعضا ساده لوحانه بود
خیلی از کامنتایی که ایراد منطقی هم وارد کرده بود رو جواب ندادین
سلام آقای ناظمی، من جز کسانی هستم که به صحت سفر سال ۱۹۶۹ اعتقاد دارم. ولی با دیدن فیلمی که گذاشتید (نصب پرچم) یه سوال برام پیش اومد. لطفا به لحظه ۲:۳۸ این فیلم توجه کنید. پرچم بعد از نصب و رسیدن به حالت سکون، درست در لحظه ای که آرمسترانگ از جلوی پرچم رد میشه ناگهان خود به خود شروع به موج زدن میکنه! این در حالیه که هیچ برخوردی با پرچم صورت نمیگیره! به نظر شما دلیلش چیه؟
سلام آقای ناظمی منم مثل شما تمام این نظریه هایی که تاز به حال گفته شده رو رد کردم ولی یه نظریه رو به هیچ عنوان نمیتونم هضم کنم اونم آینه که اونم پرچم آمریکا جنسش از پارچه هست پس چطوری تونسته تو همچین دمای زیادی که روی ماه هست دوام بیاره
من شخصا به آقای ناظمی هم علاقه مندم وهم اعتماد دارم.چیزی که بعد۴۰ سال فتح ماه برام سواله،اینه که؛ وقتی قله ای یک بار فتح میشه، دیگه برای گروههای بعدی عادی وروان میشود! آخه بعداینهمه سال ورشدتکنولوژی،اگربحث هزینه است،پس چرا درصددتامین هزینه رفتن به مریخ هستند؟!!؟ واگراین اتفاق در۴۰ سال پیش افتاد، برای اثبات حقانیت خوددرفتح ماه، ارزش یکباردیگرهزینه را برای نسل نو ندارد؟!؟ باید به مخالفان این فتح نیز حق داده شود!میگن اززمانیکه شرایط مستند سازی مهیاشد،دیگرکسی نمیتونه مثل قبل ٬ ادعاهای نامعقول به خوردمردم بدهد!
تعارف نداریم، واقعیت این است که شکاکان به فتح ماه بسیار زیادند وخیلی ها هم صادقانه دلایل منطقی برای خود دارند! ومشتاقانه پیگیر صحت این اقدام غرورانگیز هستند .خیلی ها هم متاسفانه دراین شک ،بی پاسخ از دنیا رفتند! واقعا اگه بعد از حدود۴۰ سال ،مشکل تکرار این فتح،فقط هزینه است، ناسا شماره حسابی را برای علاقه مندان درکره زمین که محل زیست مشترک همه ماست،اعلام نمایند تاعلاقه مندان درتکرار این فتح مشارکت کنند! اصلا اینبار اتحادیه اروپا بدون روسیه( زیرا به روسیه اعتمادی نیست) عزم جمعی هزینه برای این مهم انجام دهند! که مستندسازی این فتح دوباره ،خیلی ازهزینه ها راتامین میکند. نه دوستان! مشکل فقط تامین هزینه نیست. نمیدانم آیا میتوانم زنده باشم وبی پاسخ ازدنیا نروم!؟؟ وقتی به قول خودشان مشکلات وخطرات سفر به ماه، چندین بار عملیاتی واجرا شد، آیا واقعا درپاسخ به میلیونهانفر،ارزش یکبار دیگر هزینه قدم گذاشتن درماه را درهزاره سوم ندارد،!!!!؟ آقای استادناظمی عزیز ، شاید درآینده نزدیک شرایط پیش آید که معلوم گردد؛ حق نه آن بود ونه این! حق چیز دیگری بود!! خیلی متعصبانه ویکطرفه به این موضوع مهم،نگاه نکنیم!! شاید این کشمکشهای به حق شکاکان، آنها را وادار به تکرار فتح کند!
اگر توی این شرایط ستاره ها قابل مشاهده نیستن چطور زمین توی عکسها به وضوح دیده میشه
فکر نم این موضوع را توضیح دادم به دلیل تضاد رنگی بسیار بالا. برای نمونه با دوربینی معمولی سعی کنید در شبی که ماه در آسمان است از آسمان عکاسی کنید. ماه به راحتی در تصویر شما ثبت می شود اما ستاره های اطراف ان قبال مشاهده نیست. دلیل اصلی به همین بر می گردد که وقتی با سرعت بالا نوردهی می کنید اجرام پر نرو تر ثب می شوند و اجرام کم نورتر مانند ستاره ها در تصویر ثبت نمی شوند
اصلا متن رو خوندی؟فقط یک مقدار فکر عزیزم.
مگه نور ستاره ها با نوری که از سطح زمین بازتاب میشه یکیه؟
انعکاس ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻟﯿﺰﺭﯼ ﻭ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﮐﻪ آقای ناظمی یا ﺍﺻﻼ” ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ یا دوست دارند نداشته باشند.
خیلی دوست دارم پاسخ شما رو در این باره بدونم. هرچند تعدادی از کامنت های این صفحه، برام از خود مطلب پربارتر بودند.
شما در انتهای مقاله خود ﺍﺯ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻟﯿﺰﺭﯼ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﻨﺪ ﻓﺮﻭﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﯾﺎﺩ کردید، اما جالب است که هیچ اشاره ای به ماموریت های شوری در همان سال نکردید!
ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺟﻤﺎﻫﯿﺮ ﺷﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ۱۹۷۰ ﻭ ۱۹۷۳ ﺩﺭ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﻟﻮﻧﺎ ۱۷ ﻭ ﻟﻮﻧﺎ ۲۱ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﻭ ﺭﻭﺑﺎﺕ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ
Lunokhod 1
ﻭ
Lunokhod 2
ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻟﯿﺰﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﻩ ﻧﺼﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
قبل از اینکه پشت تلسکوپ شکوه آسمان شما را در بر بگیرد! بنده را قانع کنید که چرا نباید فکر کنم آن سیگنالهای برگشتی از ماه از لوناخود های شوروی باشد؟
http://science.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/
۲۰۰۴/۲۱jul_llr/
http://physics.ucsd.edu/~tmurphy/apollo/lrrr.html
http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/masterCatalog.do?sc=1970-095A
http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/masterCatalog.do?sc=1973-001A
شاید به همین دلیل ساده که روس هایی که صفحات بازتاب دهنده ای را نصب کردند هیچ گاه به صحت این ماموریت شک نکردند.
واقعا جالبه که هر کجا احساس ضعف در منطق یا پاسخ منطقی می کنید از سکوت شوروی به اصطلاح ملات میگذارید! بنده چندین مطلب از خود شخص جنابعالی در این زمینه مطالعه کردم و در تمام اونها مستند ترین مطلبی که از خودتون ارائه دادید همین صفحات بازتاب دهنده بوده و الان هم دوباره همون مطالب تکراری رو طوطی وار تکرار کرده اید تا سیاهه خود را مستند جلوه بدهید! اما وقتی پاسخی مستند جلو شما میگذارند تمام صحبت های خودتون رو فراموش می کنید! این مطلب نشون دهنده این هست که اتفاقا کسی که نباید باهاش بحث کرد خود شما هستید، چرا که نمی خواهید ساخته های ذهنی کودکی خودتون رو خراب شده ببینید. شب خوش
سلام مجدد،
درعجبم!!! اگرباورکنیم که درحدود ۴۰ سال پیش ،انسان هایی با تکنولوژی بالتزاری آنزمان !! برروی کره ماه قدم گذاشتند وآنرا فتح کردند!!!؟ این یعنی تمام شک وشبهه ونگرانیهای مسیرسفر و استقرارانسان برماه کاملا منتفی شده !!! این رکورد که درحدود نیم قرن پیش توسط آمریکا زده شد!!! رکوردی ورزشی وفیزیکی وقدرت جسمانی نیست!! بلکه دقیقا این رکورد با پیشرفت تکنولوژی رابطه ای مستقیم دارد .تمام مشکلات این سفر، ناشناخته بودن امنیت مسیرواستقرار انسان برروی ماه است ،که میفرمایی نیم قرن پیش عملیاتی واجرایی شده!! دیگه چه مرگشونه که بعدنیم قرن با اینهمه پوزتکنولوژی ،نمیتوانند یکبار ،فقط یکباردیگر تکرارسفرکرده وبامستند سازی به روز ،صدها میلیون شکاکان کنجکاو زمینی را قانع واعتبار ابدی برای اثبات صداقتشان بخرند!!؟؟ آقای استادناظمی !!،واقعا هنوز هم نمیخواهی برای شکاکان حقی قایل شوی!!!!؟؟؟؟
درود بر شما….. آیا سازمان فضایی ناسا نیازی به کسب و یا تایید اعتبارش داره؟؟!
بنده طرفدار هیچ طرفی نیستم و راستش اصلا برام مهم نیست که رفتن به ماه یا نرفتن!!!
بلکه الان بعنوان منجم آماتور و عاشق آسمان،بسیار از دستاوردهای ناسا مانند هابل و جیمزوب استفاده میکنم حالا آن سفر بازی سیاسی و فریب بوده یا حقیقتی تاریخی، برای من که فرقی نمیکند
سلام.
درعجبم!!! اگرباورکنیم که درحدود ۴۰ سال پیش ،انسان هایی با تکنولوژی بالتزاری آنزمان !! برروی کره ماه قدم گذاشتند وآنرا فتح کردند!!!؟ این یعنی تمام شک وشبهه ونگرانیهای مسیرسفر و استقرارانسان برماه کاملا منتفی شده !!! این رکورد که درحدود نیم قرن پیش توسط آمریکا زده شد!!! رکوردی ورزشی وفیزیکی وقدرت جسمانی نیست!! بلکه دقیقا این رکورد با پیشرفت تکنولوژی رابطه ای مستقیم دارد .تمام مشکلات این سفر، ناشناخته بودن امنیت مسیرواستقرار انسان برروی ماه است ،که میفرمایی نیم قرن پیش عملیاتی واجرایی شده!! دیگه چه مرگشونه که بعدنیم قرن با اینهمه پوزتکنولوژی ،نمیتوانند یکبار ،فقط یکباردیگر تکرارسفرکرده وبامستند سازی به روز ،صدها میلیون شکاکان کنجکاو زمینی را قانع واعتبار ابدی برای اثبات صداقتشان بخرند!!؟؟ آقای استادناظمی !!،واقعا هنوز هم نمیخواهی برای شکاکان حقی قایل شوی!!!!؟؟؟؟
من طبیعتا برای هر شکی حق قایلم. اما برای منکران ایدئولوژیک نه. شکاک سوال می کند و دنبال منبع معتبر می رود و هر جایی که فکت ها هدایتش کنه می ره. منکر از قبل تصمیمش را گرفته و فقط دنبال دلایل یا شواهدی است که نظرش را تامین می کند. سوال نمی کند و دنبال تقویست و تایید دیدگاهش هست. دذرباره اینکه چرا برنگشتندذ فکر کنم هم در این مطلب و جاهای دیگه بسیاری توضیح داده اند. آن زمان پشتوانه سیاسی و اقتصادی برای چنان خرج عظیمی وجود داشت. الان ندارد. آن موقع داستان شکست شوروی در مسابقه فضایی بود که نماد جنگ سرد به شمار می رفت. الان اگر طرحی برای سفر به ماه باشد باید دنباله دار و دارای اهدافی تازه و قابل دفاع از نظر اقتصاد علم باشد و بتواند اجماع سیاست گذار ها را جلب کند. برای همین هم سعی می کنند برنامه بازگشت به ماه را با برنامه سفر به مریخ ترکیب کنند که بتوانند آن پشتوانه را به دست بیاورند.
به هر حال ممنون از وقتی که برای مطالعه این متن گذاشتید.
“من طبیعتا برای هر شکی حق قایلم. اما برای منکران ایدئولوژیک نه.”
احتمالا این عبارت در زمان رفیق خروشچف و یا دوران مک کارتیسم در آمریکا بارها گفته شده!
راستشو بگید واقعاَ اون جمله از خودتون بود یا از رفقا نقل قول فرمودید؟
سلام مقاله جالبی بود اما قانع کننده نبود چون نصف دلایل مخالفان و نگفتید.مثلا من دو عکس از ماموریت آپولو یازده به شما نشان ی دهم که زمینه هایش حتی سنگ هایی که بر سطح ماه وجود دارند کاملا یکسان اند اما مکان آنها فرق میکنه
یا مثلا بعد از مدتی ناسا در وبسایتش عکس چکمه هایی که آرمسترانگ باهاشون روی ماه قدم زده روقرار داد که ب دو ساعت هم نکشید که پاکش کردن چون با عکسی که ادعا میشه ردپای آرمسترانگ هست کاملا فرق میکنه یا مثلا در فایل های صوتی ای که ا ارتباط ماه و زمین موجود است برای دریافت صدا از ماه حداقل دوثانیه زمان لارم است ولی در فایل صوتی این فاصله قابل مشاهده نیست و یا مثلا وجود کاملا واضح حرف c در سنگ ها و زمین ، که در هالیوود نشانگر مرکز صحنه ست و یا پاک شدن قسمتی از تار مویی های موجود در بعضی از عکس ها همه و همه نشون میدن که سفر به ماه دروغ شاخداری بیش نیست و من توی هر سایتی که رفتم بیشتر این مشکلات را توضیح نداده اند
با تشکر
محمد سلیمی هستم پانزده ساله از لورکوزن آلمان
با سلام جناب آقا ناظمی مطمئناً سفر انسان به ماه رویدادی است که احساس غرور و در هر انسانی بر می انگیزه و انصافاً کسی نیست که نخواد از این موضوع لذت ببره و ممنون بابت آگاهی بخشی شما اما چندان نکته است که آگه میشه پاسخ بدید اولا چرا رنگ سظح ماه در عکس ها و فیلم های ناسا و حتی گفته های فضانوردان آپولو خاکستری است اما ماه نشین چینی ثابت کرد که قهوه ای دوما چرا حتی در فیلمی که درباره پرچم وجود داره با وجود اینکه کسی کنار پرچم نیست باز هم در حال تکان خوردن ببینید کلا مجموع پرچم تکان نمی خوره فقط قسمت پرچم که مشخصه در اثر جریان هوا تکان می خوره
با سلام
ناسا برای فضاپیمای اوریون برگشت به ماه رو در اولویت نسبت به رفتن به مریخ قرار داده و میلیارد ها دلار هم هزینه کرده اما اذعان کرده فرود انسان روی ماه تا سال ۲۰۲۳ غیر ممکنه . برای اطلاع بیشتر میتونید برنامه پرتاب های احتمالی فضاپیمای اوریون رو ببینید . البته با توجه به تعویق های مکرر در سال های اخیر بعید هست تا قبل از سال ۲۰۲۵ فرود انسان روی ماه ممکن بشه .
با سلام خدمت دوستان
همین الان که این پیام رو مینویسم مشاور دونالد ترامپ فاش کرد که آمریکا هیچ وقت به کره ماه سفر نکرده و همش ساختگی بوده پس نظریه توطئه کاملا درست از آب دراومد
فضاپیما مگه خودرو که اونو با خودرو مقایسه میکنی…… حداقل باید یه مقداری گردو خاک بلند بشه.با اون همه نیرویی که فضا پیماداره.کامل که اونجا جو نیست که…… شر مینویسی تحویل مردم میدی.بابا اگه راسته ناسا میومد این شکها را برطرف میکرد.نه اینکه با این همه صحبت,حرف,مقاله…..هیچی نگفته.مگه قضیه خاله خرسی که هیچی نگه…و بعدم ۲ ساعت تو کمربن وان الن غیر ممکنه……
واقعا عالی و جالب بود و می خواستم بدونم یک کتاب که درباره کل موضوع سفر به ماه و چگونگی و پدیده های مختلف دیده شده وجود نداره معرفی کنید ممنون میشم
کامنتهای پر باری اینجا هست. ولی نکته ای که ندیدم کسی بهش توجه کنه اینه که آیا فضانوردایی که میدونن احتمال موفقیت در برگشت زنده و سالم از ماه خیلی خیلی کم هست، به این راحتی به کارشون میپردازن؟ هیچ نگرانی ای در صدا و حرکاتشون حس نمیشه!
یه سر به inamjalebe.ir بزنید. سفر به کدوم ماه؟!! یکی از این سوال ها رو شما جواب بده بقیه پیش کش.
احساس می کنم بیشتر اونایی که ازشک کردن در مورد سفر به ماه واهمه دارن بیشتر بحث روانی روشون اثر داره. طرف چطور میتونه چیزی که سالها باهاش بزرگ شده رو یک هو ببینه دروغ بوده؟ ولی دروغ دروغه و با نظر من و شما عوض نمیشه. مثلا کلیپ های صدای سطح ماه (!!!) رو تو سایت من ببینید. شوخی نیست برادر. اینا توجیه پذیر نیست.
من تخصصی در این زمینه ندارم که بخوام راجع به جزئیات نظر بدم؛ فقط چند سوال کلی رو مطرح می کنم؛ شوروری در سال ۱۹۶۱ موفق شد اولین انسان رو به فضا بفرسته، الان در سال ۲۰۱۸ چند کشور قادرند بطور مستقل اقدام به فرستادن انسان به فضا کنند؟ تا اونجایی که من می دونم فقط آمریکا، روسیه و چین قادرند بطور مستقل چنین کاری رو انجام بدند و کشورهایی مثل فرانسه، انگلیس، آلمان و ژاپن قادر نیستند به تنهایی چنین کاری رو انجام بدهند چون تکنولوژی کامل فضایی رو در اختیار ندارند؛ سوال دومی که مطرح می کنم اینکه به نظرتون سفینه فضایی که قادر باشه انسان رو به کره ماه ببره و به زمین برگردونه پیچیده تر و پیشرفته تر هستش یا جنگده های نسل پنجم مثل F-22 و F-35 که جدیدترین تکنولوژی بشر در اونها استفاده شده است؟
رقابت فضایی بین آمریکا و شوروی در سال ۱۹۵۷ با پرتاب موشک اسپوتینگ یک به فضا شروع شد؛ با توجه به اینکه آلمانی ها در اوایل دهه ۴۰ میلادی اولین موشک بالستیک رو ساختند فرستاندن یک موشک به فضا در سال ۱۹۵۷ کار عجیب و خارق العاده ای نیست؛ ولی اینکه در عرض کمتر از ۴ سال شوروی تونسته باشه انسان رو به فضا بفرسته به نظرم خالی بندی هستش؛ و مطمئنن آمریکایی ها هم از این قضیه مطلع بودند ولی از این ایده استفاده می کنند؛ برنامه فضایی آمریکا و شوروی در دهه ۶۰ به هیچ عنوان ساختگی نبوده، و این دو ابرقدرت هزینه های سرسام آوری رو در این زمینه خرج می کنند در حالی که دستاورد عینی برای این هزینه ها نداشتند؛ من به شخصه بعید می دونم تا اواسط دهه هفتاد امکان فرستان انسان به فضا وجود داشته باشه؛ چون تا قبل از اون آمریکایی ها حتی قادر به ساخت جنگده های نسل چهارم مثل F-14 و F-15 نبودند و فکر نمی کنم از لحاظ تکنولوژیک فضاپیمایی که قادر باشه انسان رو به فضا بفرسته تکنولوژی پایین تری نسبت به این جنگده ها داشته باشه؛ کشور چین اولین ماهواره خودشو رو در سال ۱۹۷۰ به فضا فرستاد و تا سال ۲۰۰۳ طول کشید تا به تکونولوژی فرستادن انسان به فضا دست پیدا کنه چطور میشه باور کرد که شوروی یا آمریکا در اوایل دهه شصت به این تکنولوژی دست پیدا کردند؛ واقعیت اینکه حتی اختلاف تکنولوژیک بین ایران و آمریکا هم اینقدر زیاد نیست چه برسه بین چین و آمریکا؛ به هر حال شاید من اشتباه می کنم ولی نمی تونم بپذیریم که در سال ۱۹۶۹ بشر این تکنولوژی رو داشته به کره ماه بره و در سال ۲۰۱۸ هنوز گردشگردی فضایی رونق پیدا نکرده باشه؛ اگر واقعا چنین اتفاقی رخ داده بود الان بیلیونرهایی مثل بیل گیتس فضاپیمایی شخصی داشتند و تعطیلات آخر هفته می رفتن فضا…
سلام بر وکیل ناسا! شاید بهت گرین کارتکی دادند. اینکه مطلبی را اذ سایت های خارجی ترجمه کنی و بعد بنویسی: فکر کنم که این مطلب را توضیح دادم!! خیلی شبیه دروغ های ناساست. اکتروناتهای ناسا و اروپا و چین و روسیه همواره قدردان تو هستند
باسلام خدمت عزیزان بزرگوار آنچه که از مطالعات و تحقیقات نسبت به نظریه سفر به ماه به یقین رسیدم که این سفر انجام شده است ولی به این دلیل سر پوش گذاشته می شود چون اونها این همه هزینه کردن وچیزی را که در کتاب مسلمانان یعنی قران ،معجزه شق القمر است با چشمانشان دیدن
برای همین حاضرند به جز کره ماه برنامه سفر به کرات دیگر داشته باشند التماس دعا
با عرض سلام و تشکر بابت مطلب جالبتون
ابتدا لازمه بگم که من فکر میکنم سفر به ماه اتفاق افتاده و واقعیته.فقط یه سوال تو ذهنم مونده که میخواستم جواب بدید.با توجه به بارش شهاب سنگ با سرعت خیلی بالا در ماه سازمان ناسا چه برنامه ای جهت جلوگیری از برخورد شهاب سنگها با فضانوردان یا ماه نشین داشتن. وبا توجه به اینکه میدونم ماه فاقد جو هست پس سرعت بالای شهاب سنگ پس از برخورد با جو ماه هیچ کاهشی پیدا نمیکنه.با تشکر از شما
با سلام
این یکی از خطرها و ریسک های جدی در سفر به ماه بود و خواهد بود. نبودن جو این قمر و مسافران آن را در معرض خطر برخورد با شهابسنگ های کوچک و بزرگ قرار می دهد. البته این به معنی آن نیست که در هر لحظه همه نقاط ماه در حال تجربه برخورد دایم با شهاب سنگ ها هستند اما خطر آن در مقایسه با زمین فوق العاده بالا و بخشی از ریسک و خطر سفر به ماه بود
سلام
چند سال پیش شرکت اسپیس ایکس که مدیر عاملش ایلان ماسکه برای اولین بار تونست فضا پیمایی بسازه که میتونه در هنگام فرود روی زمین سالم بمونه و گفته شد که این میتونه تو هزینه فضا پیما کمک باشه چون بعد از یکسری تعمیرات دوباره امکان داره بشه ازش استفاده کرد.
حالا چه طور ۶۰ یا چمیدونم ۴۰ سال پیش با اون سفینه مسخره ای که تو عکس ها نشون داده شده تونستن چنین کاری بکنن.
حالا یکی از این ها دروغه
یا اینکه اسپیس ایکس مدعی شده برای اولین بار این کار رو کرده و یا اینکه آمریکا ببه ماه سفر کرده و برگشته!
تازه کاری که اسیس ایکس انجام داد در فرود روی زمین بود اونا میتونن با یه سری تعمیرات دوباره سفینشون رو به فضا بفرستن.
اگه راست میگید به این شبهه من جواب بدید مگرنه شما هم جزو دروغگویان هستید.
با سلام.دوستان برگردیم به سال ۱۹۶۹.کامپیوتر به معنای امروزی وجود نداشت.تکنولوژی مثل الان که نه حتی مثل دهه نود هم نبود.مریخ نورد شیاپارلی اروپا هنگام فرود نتونست فرود بیاد و سقوط کرد.همین ۲ سال پیش.حالا با توجه به اینکه ۱۹۶۹ تازه ۱۰ سال بوده که ناسا راه افتاده و چند سال بوده که تازه انسان تونسته به مدار زمین برسه چطور میشه که با تکنولوژی اون موقع به ماه رفت؟
چرا الان نمیرن؟مگه تکنولوژیش رو ندارن یا مگه الان علم بسیار پیشرفته نشده پس چرا الان به ماه نمیرن؟
مهمترین بحث برای رفتن به ماه فرود و بعد صعود مجدد سفینه هست.اون موقع چطور تونستن با اون سرعت بسیار زیاد سفینه رو به راحتی روی ماخ بنشونن؟با ترمز دستی یا اهرم فرود؟یکم منطقی فک کنیم چطور میشه سفینه رو با سرعت بالای ۲۰ یا ۳۰ هزار کیلومتر روی ماه نشوند.اون هم سال ۱۹۶۹ که هنوز ابتدای راه بودن.حالا اگر زمان حال باشه باز منطقی تره ولی ۱۹۶۹ امکانش بوده یا نه؟مثالی میزنم شاید درکش برای هممون بهتر باشه.فرض کنید که خودرو در سال ۱۹۰۰ اختراع شد.۱۹۱۰ میشه با خودروی اون موقع دور امریکا رو کامل دور زد و به همون جای اول برگشت؟با فرض کنید با تکنولوژی ۱۰ سال بعد از ساخت هواپیما میشه فاصله تهران تا نیویورک رو رفت؟یا حتی لندن تا نیویورک؟
عذر خواهی می کنم بابت جوگیر شدنم. در مورد اینکه گفتم شماهم جزو دروغ گویانید! البته باید سعی کنیم حقیقت ماجرا رو بفهمیم.
بعد از ایجاد این شبهه و به قول شما توطئه هم سفرهایی صورت گرفت…تو اونا نمیتونستن عکس های بهتری بگیرن و همه رو قانع کنن؟؟
ینی چی فضانوردان دلشون خواسته پرچمو اونجوری بزنن…مگه پروژه به اون عظمت دل بخواهیه؟ استدلال خوبی نیست اصلا
سوتی های ناسا در دروغ سفر به ماه به مواردی که مثلا پاسخ دادید خلاصه نمی شود. اخیراً گفته اند که فیلم ها گم کرده ایم!!! واقعا خنده دارد است که انسان در قرن ۲۱ هنوز به این دروغها باور داشته باشد.
در عصری که موس کامپیوتر اندازه یک یخچال فریزر بوده اینها چند روزه به ماه رفته و برگشته اند. یا للعجب
از این خنده ام میگیره که یه بنده خدایی نوشته صدای اذان و شق القمر ماه دیده شده!! خدایی خیلی ملت باحالی داریم از دروغ افسانه میسازیم همین میشه که دلار میشه ۱۱ هزارتومن خدا بده برکت از دروغ همیشه افسانه ساختیم و بدون اینکه علمی داشته باشیم همه پروفسور و صاحب نظر میشیم خیلی بده این رفتارمون مذهب و دین چه ربطی به اکتشاف و تکنولوژی داره؟! همونطور که حکومت داریو با دین قاطی کردیم نتیجه اش شده سکه چهارمیلیونی!!!!!
با سلام و با تشکر از آقای ناظمی و همه ی حقیقت پژوهان
بسیاری از ادله ای که برای اثبات سفر به ماه بیان شده در واقع و با کمی اندیشیدن متوجه می شویم که دقیقا دلیلی بر ابطال این ادعاست از جمله : قول رئیس جمهور کندی که ما باید در مدت کوتاهی انسان به ماه بفرستیم و سالم برگردانیم . این را برای اثبات سفر به ماه عنوان کرده اید ، این که نظریه ی استودیوهای فیلم برداری را اثبات می کند . یا بحث کاهش بودجه ناسا که از ۵ درصد دهه ۵۰ و ۶۰ به پنج دهم درصد در حال حاضر رسیده باید توجه داشته باشید با توجه به رشد تولید ناخالص ملی آمریکا در این چهار دهه عملا بودجه ی فعلی ناسا صدها برابر دهه ۶۰ است . نکته ی مهم دیگر قرار نیست روس ها یا آمریکایی ها هر چه از نقاط ضعف یکدیگر می دانند رو کنند ، سیاست کرملین در آن موقع اقتضا می کرده که در برابر چاخان های آمریکایی ها سکوت یا حتی همنوایی کند . نتیجه ی آن هم امروز می بینیم با همه ی برتری های تکنولوژیکی آمریکایی ها بر روس ها ، در حال حاضر برای رفتن به فضا محتاج روس ها هستند .
نکته ی آخر آقای ناظمی که فردی اندیشمند و باسواد هستند هر نظری که داشته باشند شایسته ی احترام است ولی در این مقاله طوری قاطع هستند که انسان گاهی فکر می کند نکند خودشان هم در سفر به ماه سرنشین آپولو بوده اند ؟
نویسنده این متن فقط نظرهایی رو بیان کرده که میتونسته رد کنه و دلایل دیگر مثل رد پای چکمه و تکان پرچم و … رو اصلا بیان هم نکرده . همین روند در کامنت ها هم وجود . فقط کامنت هایی رو جواب دادید که نظرهای سطحی دادند و کامنت هایی ک اشکال اساسی وارد میکنند بی پاسخ مانده اند. مخالفان ایدئولوژیک یعنی چه؟ محققان امریکایی که در باره دروغ بودن این سفر نظر داده اند هم مخالف ایدئولوژیک اند.شاید شما موافق ایدئولوژیک هستید که نمی تونید دلایل دروغ بودن سفر ک در کامنت ها به آن اشاره شده رو ببینید. لطفا همه حقیقت را شرح دهید و با متهم کردن مخالفان از پیش نظر آنهارا تخریب نکنید
در مورد عکس و فیلم و …. اینها صحبت نمی کنم چون هم می تونه دلیل بر رد و هم دلیل بر تایید ادعای سفر به ماه باشه . مشکل اساسی اینجاست : مطمئنا پرتاب موشک و جدا شدن کلاهک و ماژول و هماهنگی بین ماهگرد و ماژول و همچنین برقراری ارتباط با زمین و برگشت دوباره و …. یک عملیات بسیار دقیق لازم داره و بعید می دونم که بدون استفاده از برنامه های کامپیوتری پیشرفته و فقط با تکیه بر تجهیزات مکانیکی امکان ارسال و بازگشت موجود زنده از فضا باشه . البته امکان ارسال تجهیزاتی به فضا و حتی بر روی ماه بوده است ولی سفر انسان خیلی بعید بوده .
هر چی که فرمودید قبول فقط اون فیلم رو وقتی ماه نشین از سطح ماه میره بالا رو کیگرفته چون دوربین داره حرکت میکنه
هر چی که فرمودید قبول فقط اون فیلم رو وقتی ماه نشین از سطح ماه میره بالا رو کیگرفته چون دوربین داره حرکت میکنه.
نویسنده این متن فقط نظرهایی رو بیان کرده که میتونسته رد کنه و دلایل دیگر مثل رد پای چکمه و تکان پرچم و … رو اصلا بیان هم نکرده . همین روند در کامنت ها هم وجود . فقط کامنت هایی رو جواب دادید که نظرهای سطحی دادند و کامنت هایی ک اشکال اساسی وارد میکنند بی پاسخ مانده اند.
با سلام خدمت آقای ناظمی و همه مخاطبین
نبش قبر کردن سفر انسان به ماه هیچ کمکی به پیشرفت علم نمیکنه بگفته خودشون میخوان سال ۲۰۲۴ سفری بی بازگشت به مریخ انجام بدن اگر تونستن انجام بدن و به سلامت این ۲۴ آدمو روی سطح مریخ بنشونن من بشخصه ایمان میارم که انسان به ماه هم سفر کرده از نظر من آمریکا یک شیطان بزرگه یک دروغگوی بزرگه گاهی وقتها شواهد رو جوری میسازه که انسان در صحیح بودن یا غلط بودنش شک میکنه من از شما میپرسم آیا هلو کاست دروغ هست یا نیست آیا ۱۱ سپتامر دسیسه هست یا نیست سفر انسان به ماه هم همینطور بعد اگر دقت کنید میبینید سر منشاء همه ی اینها میسره به آمریکا چرا؟ چون دوست داره بهترین باشه قدرتمندترین باشه خلاصه اینکه بالا تر از خودش کسیرو نبینه در مورد سفر به ماه دیگه زیادی توهم زده بقول هیتلر دروغ هر چه بزرگتر باورش برای مردم راحتره حالا هزار تا دلیل علمی بیار که انسان به ماه سفر کرده بعد مخاطب هزار دلیل دیگه بیاره بگه نه دروغه بدرد امروز سازمان هوا فضا ناسا نمی خوره باید ببینیم برای سفر به مریخ چه اقداماتی اندیشیده از مخاطبین محترم خواهشمندم روی این مسئله کلید کنند.
هنوز که هنوزه نمیتونن ادمایی که تو ایستگاه فضایی هستن رو بزارن تو یه سفینه و بفرستن زمینی که جو داره و هزار جور روش برا کم کردن سرعت
میکنن بدبختا رو تو یه قوطی میندازن پایین
چطور شده اینا رفتن ماهی که جو نداره بعد سالم فرود اومدن سالم هم دوباره سوار شدن و بای بای کردن برگشتن
بابا برا رفتن دو تا ادم تا ایستگاه هم شاتل و موشک میبرتشون اینا بدون موشک با اون ابوتیاره چطور برگشتن
سلام به همگی . مدتیه که سوالی ذهنمو مشغول کرده که امیدوارم شما عزیزا پاسخ علمی برام بدین . نحوه تشکیل گرد و خاک رو در زمین با ماه مقایسه کنین . یا اصلا چرا باید ماه دارای گرد و خاک باشه ( خصوصا خاک نرم ). میدونین که تاثیر انبساط و انقباض حرارتی روی غبار ناچیز میتونه باشه .
سلام حتما عکسی را که از روی سطح ماه گرفتن و زمین هم در اسمان ماه مشخص هست رو دیدین سوال من اینه چرا کره زمین در افق قرار داره ؟؟؟ باتوجه به اینکه محل فرود دقیقا همون جاییه که سطح ماه همیشه روبه زمین هست پس باید کره زمین وسط اسمان ماه باشه
سلام
در خصوص عکسی که فرمودید تا جایی که اطلاع دارم اون عکس از داخل یکی از سفینه ها که بجای فرود ،دور ماه چرخید انداخته شده و لحظه گذر از سمت نهان ماه به سمتی است که رو به زمین قراردارد
یک سوال طرح نشده و طبیعتا بدون پاسخ
درود آقای ناظمی …به بسیاری از شبهات پاسخ نسبتا منطقی دادید…اما یک سوال را نه مطرح کردید و نه طبیعتا پاسخی دادید..ماه به دلیل عدم جو تحت تاثیرتعدادبسیارزیادی شهابسنگ ها و اجرامی که حتی به اندازه یک ریگ یا مرمی گلوله با سرعت بیش از بیست ماخ در حرکت هستند قرار دارد که مسلما شما نسبت به این مهم آگاهی دارید ..به طوری که حتی با تلسکوپ آماتور هم سطوح این برخورد از روی زمین قابل رویت است.با چه ریسکی ناسا فضانوردان رو بدون هیچ پوششی وادار به ماه نوردی میکنه و چه طور طی این شش سفر هیچ برخوردی با تجهزات و ماه نوردها صورت نپذیرفته ؟!!! امیدوارم پاسخ ام رو بدید جواب محکمی از تکست های لاتین هم در این مهم نگرفتم..با سپاس از مقاله ی خوبتون
یک جایی گفتید منکر ایدئولوژیک
کسی که شک میکند ایدئولوژیک و اصول گرا نیست کسی که شک میکند دنبال ایدئولوژیک بودن نیست برعکس تمامی اشخاصی که در طول پیشرفت علم در مقابل روشنگری و پیشرفت قد علم کردند ایدئولوژیک بودند مانند کلیسا در مقابل گالیله!
بنظر کلیسای امروز شما علاقه به برنامه فضایی و استدیویی ناساست
فقط یک کلام آیا پیشرفت تکنولوژی های چند دهه اخیر رو درک کردید؟! این رو به این دلیل میگم از فضای کارتونی خودتون بیرون بیاید و بهم بگید فرضا شما که ریاضی دان هستی آیا کل نتایج و تلاش های یکساله شما و حتی ده نفر دیگه از ریاضی دانان قادر به انجام محاسباتی که فرضا یک گوشی موبایل ساده انجام میدهد هستید؟! این رو به این دلیل میگم چون با توجه به این توان محاسباتی و پیشرفت های تکنولوژیکی و با توجه به اون تجربه قبلی فکر نمیکنید که سفر به ماه امروز ساده تر باشد؟! و نیازی به سرمایه گذاری به عظمت بار اول هم نباشد و حداقل حضور در ماه را برای ناسا تثبیت کند
در ضمن برای لجاجت و تفکر منفعل یک آمریکایی نسبت به این پروژه که بالاخره با غرور ملی وی در هم آمیخته شده شاید قابل هضم باشد که چرا تفکر ایدئولوژیک دارد ولی برای یک ایرانی که خود را ریاضی دان (اهل علم) میداند قابل درک نیست!
در ضمن اینگونه بحث ها بهتر است علمی باشد پس از مثال های غیر علمی خنده دار جلوگیری کنید کجای توقف خود رو با فرود امن فضا پیما با هم شبیه است و حتی بر فرض همین مثال شما اگر بخواهید با یک سوپر خودرو ترمز بگیرید احتمالا رد ترمز را از خود بجا میگذارید!
دیدن این کلیپ هم شاید برای دوستان خالی از لطف نباشه.
چرا جعل کردن فرود روی ماه در استودیو سخت تر از سفر به ماه است؟!
https://www.aparat.com/v/mRqAk
با سلام نکته ای که توجه من را جلب کرد این است در عکس ها رو ی سطح ماه هیچ رنگی بغیر از خاکستری نیست این در حالی است تصاویر فضا نوردان و سفینه بصورت رنگی دیده می شود ، انتظار ندارم رنگهای سبز(سبزه و چمن) یا رنگ آبی(دریا و دریاچه) دیده شود لااقل تمام سنگها سنگریزه و شن و خاک همه دقیقا یکرنگ نیست.
سلام، من خواهش میکنم به دید شیفتگی یا تنفر به موضوع نگاه نکنید، هرچند نویسنده این متن که احتمالا آن را از سایت دیگر ترجمه کرده کوشش می کند ابهامات را پاسخ بدهد مهمترین نکته همان سایه های غیر موازی است، حتی برخی به وجود قوطی در سطح ماه در این فیلم اشاره کردند، واقعیت اینه که وقتی مهندس شرکت ساختن موشک ساتورن میگه سی میلیارد دلار خرج کردیم ولی شکست خوردیم یا خود شبکه فاکس نیوز مستند درست میکنه نباید با دید خوشم میاد یا نمیاد استدلال یا توجیه کنیم، باید فکر کرد، بنظرم مساله جنگ سرد چیز کنی نبود، سوال اساسی خود من این است در سال ۱۹۶۹ بشر موفق شد به کره ماه برود چطور بعد آن دیگر این کار نه توسط آمریکا نه شوروی نه هیچ کشور دیگری در این پنجاه سال تکرار نشد، این عجیب نیست، وقتی خود افکار عمومی آنجا و رسانه های معتبر این قصیه را مطرح می کنند باید تعمق کرد اینو من ایرانی نگفتم آن مهندس ناسا فاکس نیوز و بسیاری افراد مطرح آن جامعه دارند میگن
خبر این لینکو بخونید حال کنید???????خیلی جدی ان
http://www.shia-news.com/fa/news/25559/شعبه-پیتزا-فروشی-دومینو-ژاپن-در-کره-ماه-
یکی از شواهدی که مبنی بر دروغ بودن سفر به ماه است، مشابه نبودن کفش نیل ارمسترانگ با کفشی که قدمی کوچک روی ماه نهاده شده است
لطفا در این مورد به من توضیح دهید
ببخشید ولی به نظرم هر دلیلی بیارن که رفتن به ماه دروغه شما یه چیزی میگی.
نمی دونم ولی حس میکنم شما متعصبانه هم به موضوع نگاه میکنی.
مثلا عکسی رو من دیدم که زوایای سایه ها واقعا با هم فرق داشت؛ ولی شما اون عکس رو نگذاشته بودید.
البته من گارد خاصی ندارم، به فضا رفته باشن یا نرفته باشن، به من چه.
سکوت روس ها در مورد فرود امریکا روی ماه در قبال سکوت آمریکا در مورد خروج یوری گاگارین از جو زمین بود.
هر دو هرگز انجام نشدند.
فقط توضیح بدید چجوری برگشتن!انسان میتونه به ماه بره اما نمیتونه برگرده!جاذبه ماه تقریبا یک دهم جاذبه کره زمین هست یعنی سکوی پرتابی میخواد به اندازه یک دهم زمینیش!با این فرق که اونجا جوی وجود نداره!و کار خیلی خیلی سخت تر میشه !تو یکی از این فیلمای مثلا روی ماه نشون میداد عین یه فنر سفینشونو پرت کرد بالا اونم با شتاب ثابت همینجوری رفت بالا اونقدی که دی
ه معلوم نبود!از اون مضخرف تر توجیهات دوستانه برای عدم تکرار این سفر با تکنولوژی الان با یک دهم هزینه اون موقع میشه این سفر را انجام داد!
همان طور که اشاره کردید گرانش ماه حدود ۱۷ درصد گرانش زمین است و سرعت فرار از گرانش ماه ۲٫۸ کیلومتر بر ثانیه (در مقابل حدود۱۱ کیلومتر بر ثانیه برای زمین) است. برای بلند شدن از ماه شما به نیروی پیشرانی حدود ۱۰ درصد نیروی پیشرانت مشابه روی زمین برای جرم یکسان نیاز دارید.
جرم موشک ساترن ۵ در هنگام پرتاب بیش از ۶ میلیون کیلوگرم بوده است. در حالیکه جرم بخش صعودی که از ماه برخاست حدود ۲۴۰۰ کیلوگرم بود که همین مقدار سوخت هم همراه داشت. درباره جو اتفاقا عدمن وجود جو به پرتاب کمک می کند چون لازم نیست با نیروی فشار جو مقابله کند.
ممنون از توجهتون
ممنون آقای ناظمی، دنبال حقیقت بودم و فهمیدم که شوروی پرست ها، کسانی که زیر تابوت لنین رو گرفته بودند ایرانی بودند. زنده باد حق.
مطالب مفیدی بود ولی توجیه نشدم من جز یکی دو مورد.
وقتی سفینه فرود میاد باید بیشتر نیرو وارد بشه چون به ماه خیلی نزدیگه و جاذبه ماه اونو به سمت خودش میکشه که برای جلوگیری از سقوط باید بیشتر نیرو وارد کنه به ماه، نه کمتر!
احتمالا یادشون رفته برخی موارد علمی رو رعایت کنن که طبیعی جلوه کنه!
بعد از پنجاه سال، سفر به ماه هزینه بسیار کمتری باید داشته باشه نه اینکه سخت تر بشه و هم اینکه برای رد شبهه باید یه بار دیگه هم میرفتن ماه توو همین سال ها
دیده نشدن ستاره ها هم واقعا قابل توجیه نیست.
به مناسبت ۵۰ سالگی ادعای رفتن سرمایه داری به کره ماه:
همانگونه که امروزه بسیاری مردم دنیا می دانند این یک دروغ بزرگ بود که به مردم دنیا گفته شد. حتی امروزه نیز بشر قادر نیست بر روی ماه فرود بیاید. و بعد از ادعای سفر به ماه، هنوز بشر نتوانسته یکبار دیگر به ماه سفر کند.
منتقدین ادعای فرود بر روی ماه معتقدند این ماجرا در استودیوی فیلم سازی استنلی کوبریک فیلم برداری شد یا کوبریک آنرا گارگردانی کرد.
خیلی خوب بیایید نظر خود کوبریک را بپرسیم.
کوبریک فیلمی دارد به نام شاینینگ تولید ۱۹۸۰.
شاینینگ ماجرای هتلی است که ۵ ماه سال به خاطر برف زیاد بسته می شود. یک نویسنده به همراه همسر و پسرشان می آیند تا در این ۵ ماه از هتل نگهداری کنند. آنها در این ۵ ماه، عملا صاحب این هتل هستند.
در دقیقه ۲۳ فیلم، گفته میشود که: “این هتل بر روی قبرستان سرخپوستها بنا شده و موقع ساخت باید در مقابل حمله سرخپوستها مقاومت میکرده”. پس شکی باقی نمی ماند که قرارداد کوبریک بسته شده که این هتل نماد آمریکاست.
دقیقه ۳۲ مرد سیاهپوست میگوید:
“وقتی اتفاقی میوفته میتونه رد و اثری از خودش باقی بذاره. این اثر را همه متوجه نمی شند، اما آدمهایی که فکرشون می درخشه میتونند ببینند. همونطور که چیزهایی که هنوز اتفاق نیوفتاده را می بینند. گاهی هم چیزایی می بینند که خیلی وقت پیش اتفاق افتاده بوده. در این سالها خیلی چیزها در این هتل اتفاق افتاده و همشون هم خوب نبودند.”
پس مرد سیاهپوست می گوید بعضی آدمهایی که ذهن درخشانی دارند، میتوانند حقایق گذشته را کشف کنند و پیش بینی آینده انجام دهند. کوبریک هم یک اتفاق به وقوع پیوسته را شرح می دهد که همانا نرفتن به ماه است و یک اتفاق آینده را پیش بینی می کند که همانا انفجار برج های دو قلوست.
دو خواهر دوقلو در فیلم مرتب نشان داده میشوند و بلافاصله بعد از آنها رودخانه ای از خون جاری می شود یا انسانهای کشته شده نشان داده می شوند. توضیح اینکه مردم نیویورک به برجهای دوقلو twin sisters یا خواهران دوقلو می گفتند.
توضیح نرفتن به ماه:
یک بچه فسقلی با یک سه چرخه مسخره بچگانه میخواهد به اتاق ۲۳۷ (کره ماه) برود که نشان اینست که کوبریک رفتن به ماه را یک ایده بچگانه احمقانه میداند.
توضیح اینکه فاصله زمین تا ماه در سال ساخته شدن فیلم یعنی ۱۹۸۰، حدود ۲۳۷ هزار مایل تخمین زده می شد اما امروزه فاصله دقیق را اندازه گرفته اند معادل ۲۳۸۹۰۰ مایل.
در دقیقه ۵۸، وقتی بچه به اتاق ۲۳۷ نزدیک می شود تصویر کات میشود به مادر بچه که دارد موتورخانه را بازرسی می کند اما موتورخانه به شدت شبیه سفینه هاست. پس یکبار دیگر متوجه میشویم که اتاق ۲۳۷، همان کره ماه است.
وقتی بچه با سه چرخه اسباب بازی اش، در حال بازی است، نقش آپولو ۱۱ را بازی می کند چون روی پیراهنش نوشته آپولو ۱۱، همان سفینه ای که ادعا شد آرمسترانگ را برد کره ماه.
وقتی آپولو ۱۱ به اتاق نزدیک می شود میترسد و فرار می کند. در دقیقه ۱:۵۸ کوبریک یکبار دیگر سراغ این اتاق می آید. پسر بچه به داخل اتاق می رود اما توسط یک پیرزن مریض با بدن کاملا زخمی، صدمه می بیند. مادر پسر بعدها به پدرش می گوید که پیرزن می خواسته او را خفه کند.
اما این پسربچه توانایی های عجیبی دارد که مرد سیاهپوست به او گفت. گفت ذهنش درخشان است و توانایی فهمیدن گذشته و پیش بینی آینده را دارد.
در دقیقه ۱:۲۸ مردی که صاحب قبلی هتل (آمریکا) است و ۲ دختر و همسرش را به خاطر اینکه می خواسته اند هتل را آتش بزنند کشته است، به نویسنده می گوید پسرت میخواهد یک خارجی را، یک سیاه را، وارد ماجرا کند که کنایه از ورود سیاهان به آمریکاست. وقتی این مرد سیاه از نگرانی، سوار هواپیما می شود و به هتل می آید توسط نویسنده (آمریکا) کشته میشود. که نشان قتل عام و برده داری سیاهان در آمریکاست.
در دقیقه ۱:۱۱ پدر بچه (کسی که در دقیقه ۱:۲۸ ادعا می شود هتل یعنی آمریکا را اداره می کند) وارد این اتاق می شود و با زنی بسیار زیبا روبرو می شود. پس شروع به عشق بازی می کند اما ناگهان زن جوان به پیرزنی عفریته با بدنی پر از زخم تبدیل می شود. دیگر تا آخر فیلم صحبتی از این اتاق نمی شود.
اگر کسی توضیحات بهتری برای این اتاق و فهم این فیلم دارد، خواهیم شنید.
سوال:
آیا سفر به کره ماه از نظر تکنیکی امکان پذیر است؟
احتمال دوام انسان خارج از جو زمین، در مواجهه با تشعشعات خورشیدی/کیهانی با توجه به پیشرفتهای تکنیکی امروز، چقدر است؟
– تمامی ارقام از منابع مستقل و غیر ناسا استخراج شده است.
اشعه گاما:
اشعه گاما و خواصش چیست؟ بیشترین آن در کجاست؟ چه تاثیری روی بدن انسان می گذارد؟ چه چیزی تابش آن را متوقف می کند؟
اشعه گاما نوعی از امواج الکترومغناطیسی است. طول موج آن بسیار کوتاه است و از ۱ تا ۰٫۰۱ آنگستروم تغییر میکند. جرم آن در مقیاس اتمی صفر، سرعت آن برابر سرعت نور، بار الکتریکی آن صفر است. انرژی فوتونهایش از ۱۰۰ گیگاالکترون ولت تا ۱۰۰ تراالکترون ولت می باشد.
اشعه یونیزه کننده، آنقدر قوی است که می تواند یک الکترون را از اتم جدا کند. نور ماورای بنفش(UV) از پرتوهای یونیزه کننده است. مقدار زیاد آن موجب سرطان پوست می شود. اشعه X در طیف بالاتر و خطرناکتر و گاما نیز در آخرین طیف اشعه های یونیزه کننده قرار دارد. در عکس های رادیوگرافی از اشعه X استفاده می شود. گرفتن تعداد زیاد این عکس ها، موجب سرطانی شدن ارگان ها می شود. خوشبختانه خطرناک ترین اشعه های یونیزه کننده، در فضای خارج از زمین ایجاد می شوند و اتمسفر از رسیدن درصد بالایی از آن به سطح زمین جلوگیری می کند.
امواج رادیویی، مایکروویوها، نور مادون قرمز و نور معمولی هرقدر هم که زیاد باشند، نمی توانند باعث جدا شدن الکترون و آسیب سلولی شوند و فقط اشعه ای با انرژی بالا می تواند موجب کنده شدن الکترون شود و این نوع از اشعه در طیف الکترومغناطیس بعد از اشعه ماورای بنفش قرار می گیرد.
شما نمی توانید نور چراغ قوه را از بدن خود عبور دهید اما امواج رادیویی و مایکروویوها به آسانی از بدن عبور می کنند. اشعه های یونیزه کننده نیز از بدن عبور می کنند اما در حین عبور، می توانند موجب تخریب اتم های سلول های بدن شوند و الکترون را از مولکول DNA جدا کنند:
https://article.tebyan.net/166494/%DA%A9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B4%D8%B9%D9%87-%D8%AE%D8%B7%D8%B1%D9%86%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-
آن دستگاههایی که شما را از سر تا پا برای یافتن مواد قاچاق و غیرقانونی اِسکن میکنند، به مقدار ناچیزی شما را در معرض تشعشع پرتوی ایکس قرار میدهند؛ میزان آن در دامنهای میان ۰٫۰۱۵ تا ۰٫۸۸ میکروسیورت قرار دارد. با در نظر گرفتن این اعداد، خود سفر هوایی نیز میتواند مسافران را در هر دقیقه تا ۰٫۰۴ میکروسیورت در معرض تشعشعات کیهانی قرار بدهد.
هرنفر باید هزار تا دو هزار بار از درون دستگاه اسکنر امنیتی فرودگاه عبور کند تا با میزان تشعشعهای آزمایش پزشکی قفسهی سینه با پرتوی ایکس برابری کند. یک مورد آزمایش پرتوی ایکس پزشکی قفسهی سینه درحدود ۲۰ میکروسیورت تابش اعمال میکند:
https://iliadmag.com/fa/magazine/science/p/3622-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%AA%D8%B4%D8%B9%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AD%DB%8C%D8%B7%DB%8C-%D9%88%D8%A7%DB%8C%E2%80%8C%D9%81%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D9%88-%D9%85%D9%88%D8%B2
محاسبه تاثیر اشعه های یونیزه بر بدن:
https://www.ccohs.ca/oshanswers/phys_agents/ionizing.html
جو ماگنتوسفر (سپر طیف مغناطیسی):
ذرات باردار خورشیدی به شکل پروتونها، الکترونها و ذرات آلفای هسته هلیوم بطور پیوسته به سمت زمین یورش می آورند. این ذرات بین ۱ تا ۲ روز طول می کشد تا به ۸۰۰۰ کیلومتری زمین برسد. به حمله این ذرات، بادهای خورشیدی یا طوفان خورشیدی می گویند. این ذرات بعلاوه تشعشعات الکترومغناطیس کیهانی شامل: اشعه گاما، اشعه ایکس، فرابنفش و… که به آن تشعشعات خورشیدی می گویند وقتی وارد جو زمین در ۶۰ هزار کیلومتری می شوند، تا سرعتی معادل ۱۶۰۰ کیلومتر بر ثانیه یا ۹۶ هزار کیلومتر بر ساعت می رسند.
این ذرات با حرکات مارپیچی حلقه وار به سمت قطبهای مغناطیسی زمین کشیده شده و در دام قطبها می افتند.
این حلقه ها با نام کاشف آن به کمربند تابشی وان آلن معروفند که ماگنتوسفر نیز نامیده می شود.
این کمربندها در فاصله ۱۰ هزار تا ۶۰ هزار کیلومتری زمین قرار می گیرند. این کمربند تابشی برای حفظ حیات موجودات زنده در روی کرۀ زمین اهمیت بی نظیر دارد.
سوال:
در صورتی که انسان بخواهد در معرض این تشعشعات قرار بگیرد به چه پوششی نیاز دارد؟
فوتونهای گاما انرژی معادل ۱۰ هزار برابر فوتونهای طیف مرئی نور دارد که قدرت این اشعه را از ۱۰۰ میلیون برابر تا یک میلیارد برابر نور معمولی می کند:
https://today.slac.stanford.edu/feature/gammaraysfromthesun.asp
تنها ماده ای که می تواند از تابش آن محافظت کند ماده هایی با z value بالا همچون سرب هستند:
https://www.statisticshowto.datasciencecentral.com/probability-and-statistics/z-score/
بهترین محافظ شناخته شده سرب است. اگر برای میزان بسیار کمی از اشعه گاما نیاز به صفحه ای با ضخامت ۰٫۶ سانتیمتر سرب است و ما سرب در اختیار نداشته باشیم میتوانیم از ۱٫۸ سانتی متر مس یا از ۳٫۶ سانتی متر آلومینیوم استفاده کنیم.
پی دی اف را دانلود کنید:
https://www.researchgate.net/publication/298215556_Comparison_Of_Gamma_Ray_Shielding_Strength_Of_Lead_Aluminium_And_Copper_From_Their_Experimental_And_MCNP_Simulation_Result
برای ۵۰۰ کیلوالکترون ولت انرژی یونیزه کننده، معادل ۰٫۴۲ سانتی متر سرب نیاز است. مابقی متریال ها باید ضخیم تر باشند مثلا به جای همین میزان سرب می توان ۰٫۹۵ سانتی متر مس یا ۱٫۰۶ سانتی متر آهن استفاده کرد:
https://www.nuclear-power.net/nuclear-power/reactor-physics/atomic-nuclear-physics/radiation/shielding-of-ionizing-radiation/shielding-gamma-radiation/
برای ساده تر کردن مطلب، شما برای محافظت دو مگا الکترون ولت انرژی هسته ای نیاز به لباسی یا پوششی با افزون بر یک سانتی متر سرب دارید.
کمترین میزان اشعه های یونیزه که وارد جو میشوند و بلافاصله توسط لایه های بالاتر اتمسفر نابود می شوند معادل ۲۰ ترا الکترون ولت هستند.
میزان گامای در فضا بر حسب ترا الکترون ولت:
https://www.gae.ucm.es/
نتیجه: شما برای حفاظت از سطوح ابتدایی جو یعنی ۶۰ هزار کیلومتری زمین، نیاز به یک لایه حفاظتی سرب با ضخامت حداقل ۱.۵ متر دارید. برای محافظت از این تشعشعات در ماه که حدود ۳۸۰ هزار کیلومتری زمین است، لایه های محافظ باید به شدت بیشتر باشند.
چنین لباسی در هیچ مجله یا سایت علمی تا کنون اختراع یا ادعای اختراع آن نشده است.
لباس فضانوردان آپولو و آنگونه که در آن جست و خیز می کردند چیزی ضخیم تر از شلوار کردی ایرانی ها نبود و هیچ نشانه ای از داشتن مثلا ۱۰ سانتی متر سرب در آن مشاهده نمی گردید دیگر چه برسد به ۱.۵ متر.
همچنین آنها باید می توانسته اند اشیایی هم که با خود برده اند ضد چنین تشعشعاتی بوده باشد مثلا آن دوربینی که با آن عکس میگرفتند، که ادعای چنین اختراعی نیز نه تا آن زمان و نه تا کنون نشده است.
با احترام
خسرو خالق پور
اینکه فکرکنیم اون ها به ماه رفتن وبرگشتن احمقانه است.Bill Nye خودش گفته زمین یک سیستم بسته هست وازاون نمیتوان خارج شد.حتی توصحبت هاشون هم پراکندگی میبینی اونهایی که رفتن ماه گفتن ما ستارگان روندیدیم بعدش افرادی که توایستگاه فضایی بودن گفتن دیدن ستاره ها امکان پذیراست.تضادداره حرفاشون من نمیتونم باور کنم اونها به ماه رفتن چون احساس میکنم که به شعورذهنی خودم توهین کردم.
اقایون یه سوال منو پاسخ بدید چندین ساله دارم روی این سفر به ماه تحقیق میکنم توی تمام تصاویر من به جعلی بودنش بیشتر پی میبرم .الان روی کره زمین ما مثلا بریم یه جا که هیج ساختمونی وجود نداره مثلا در دل طبیعت یا تو بیابون یا اصلا هر جا تا جایی چشم ما به دور دست ها خیره میشه زمین میبینم و تپه و کوه و بیابون و ….. ولی ما توی عکسهای سفر به ماه یه سطح خاکی و میبینیم مثلا تا ۴۰ یا ۵۰ متر و البته خط افقی نداریم و خط افق ما به همین ۳۰ ۴۰ متر محدود میشه در صورتی که توی زمین اگه ما به دور دست خیره میشیم تا جایی که دیده میشه شاید چندین کیلومتر میبینم حالا در ماه که جو نداره این میدان دید قطعا بیشتر خواهد شد مثلا شما همین الان بین تو بزرگراهی اتوبانی جایی به دور دست خیره بشن شاید صد کیومتر اونور تر و ببینین . ولی عکس های کره ماه ببینین یه زمین خاکی جهل متر شاید دید داره میخوره به سیاهی حالا عکس مریخ ببینین عین زمین تمام کوه و تپه و ….. در مورد جیزهای دیگه هم مثل بلند شدن گرد و غبار که رد پای ارمسترانگ اونقد خوشکل ولی پایه های ماه نورد اصل فرو نرفته و تمیز و شیک هست دوستان در مورد لباس فضا نوردها هم باید بگم خیلی خیلی باید محکم تر و کلفت تر باشه که تو خلا فشار هوا برابر ب ته اقیانوس هست که هر چیزی و له میکنه ولی اینجا برعکس تو ازمایشهایی که انجام شده حتی توپ بسکتبال به اون کلفتی در شرایط خلا میترکه .یه توضیحی بدین مخصوصا در مورد میدان دید در عکسهای کره ماه ممنونم .
سلام خدمت آقای ناظمی عزیز
خواهشمندم به یک سوال بنده بطور کامل،علمی و منطقی لطفا پاسخ دهید و ما را در باور عملی فرود انسان بر روی کره ماه یاری کنید.
چنانچه از قوانین نیوتون میدانیم، هر متحرکی در خلا اگر درجهت موافق و یا مخالف به آن نیرویی واردنشود، تا ابد با همان سرعت ثابت اولیه در خلا به حرکت خود ادامه خواهد داد. حال سوال این است که وقتی پرتابه ای با سرعتی باورنکردنی ۱۱۰۰۰ متر برثانیه ( مطابق یکی از جوابهایتان در ۲ مرداد ۹۸ ) به سمت ماه در حرکت است و این سرعت در هنگام نزدیک شدن به محدوده گرانش ماه البته بیشتر هم خواهد شد، این پرنابه چگونه قادر به کاهش سرعت خواهد بود؟!
اگر جواب شما این است که با فشار خروج گاز از پرتابه کاملا بدیهی است که غیر ممکن است.
اول اینکه حرکت پرتابه به سمت سطح ماه کاملا زاویه دار منحنی است نه عمودی بنابراین تمامی گازهای خروجی فشاری بسیار اندک بر روی سطح ماه وارد میکنند. حتی اگر فرض کنیم که سیستم نازل های فشار گاز از سفینه با زاویه ای که بر سطح ماه به شکل عمودی تنظیم شده است باز هم بی نتیجه است زیرا حرکت پرتابه کاملا زاویه دار و منحنی است و فشار گاز در جهت عمودی بر سطح ماه نیروی بسیار کمی برای کاهش سرعت اعمال خواهد داشت.
دوم، اگر فشار گاز بر روی سطح ماه بخواهد عمل کند، به دلیل نبود جو بر سطح ماه،پرتابه باید بسیار نزدیک باشد تا توان فشار بر سطح ماه را برای کاهش سرعت پرتابه داشته باشد که این نیز غیر ممکن است.
سوم، سرعت پرتابه به سمت سطح ماه انقدر زیاد و غیر قابل تصور ( گذشته از شتابی که نیروی گرانش ماه به آن می افزاید ) است که از کیلومترها بالا تر از سطح ماه فقط و تنها فقط یک ثانیه آن لازم است تا سیستم نازلهای گاز چنین نیرویی را خنثی کنندکه پرتابه سالم بر سطح ماه بنشیند ( حتی اگر بخواهیم سرعت آنرا در حد سرعت هواپیما بر روی جو زمین فرض کنیم باز هم غیر ممکن است زیرا سرعتی تقریبی در حدود ۲۰۰ متر بر ثانیه است و نازل ها اگر بخواهند کامل و درست عمل کنند دست کم چند ثانیه باید خروج گاز داشته باشند و برای هر ثانیه یعنی حداقل ۲۰۰ فاصله از سطح ماه و میدانیم که فشار گاز موثر بر کاهش سرعت آن هم بطور عمودی که اصلا حرکت عمودی نیست، بی نتیجه است.) و بدیهی است که هر عقل سالمی حتی تصور آنراهم نخواهد داشت که فقط در ثانیه و یا ثانیه های اخر آنهم کیلومتر ها بالاتر از سطح ماه با حرکتی زاویه دار نازلهای گازی بتوانند تاثیری بر کاهش سرعت داشته باشند.
و خیلی دلایل دیگری نیز وجود دارند که کاهش حرکت پرتابه به سمت ماه و فرود سالم آن را به راحتی و کاملا علمی و منطقی غیر ممکن میدارد که متاسفانه از حوصله نامه نگاری در سایت خارج است . و اگر اصرار داشته باشید میتوان حضوری در باره آن به صحبت بنشینیم. ضمن آنکه برای تردید در باور فرود انسان بر روی سطح ماه سوال های بیشتری نیز وجود دارند.
با این حال بنده بسیار ممنون میشم با توجه به توضیحاتی که داده شده بابت کاهش سرعت پرتابه و فرود سالم آن پاسخی کاملا علمی و منطقی داشته باشم.
تشکر
این مطلب تو ۹۲ نوشته شده که نمیتونستیم انقدر به ادما بی اعتماد باشیم. واقعا الانم تو سال ۹۸ نسبت به ادما و حرفاشون همین عقیدرو داریم؟ اگه واقعا رفته باشن چی؟ یادمون رفته مسلمونیم؟ تهمت نزنید. واقعا متخصصی؟ خوب یه چیزی بساز باهاش برن ماه. اصلا خودت بری. پایگاه فضایی بسازید که چند سال دیگه بگن ایران میخاد احسان هوا کنه. احسان ۱ تا ۱۹٫
لطفا افرادی که هنوز انکار میکنند به شعور خود توهین نکنند خخخخ نیاز به این همه اثبات های ارائه شده هم نیست این همه فیلم و عکس هم نیاز نیست چون ماهواره های چینی که به ماه فرستاده شدند سال ۲۰۰۶ عکسایی از محل فرود آپولوها و جای پاهای انسان ها و قطعات به جای مونده روی ماه منتشر کردن و مشتی در دهان یاوه گویان بی سواد زدند خخخخ
سلام ، برای پرتاب از یک سیاره حتی به کوچکی ماه نیاز به تجهیزات زمینی بسیار پیچیده و گسترده ای می باشد مخصوصا اگر قرار باشد انسان داخل سفینه باشد که شرایط ده ها برابر سخت تر خواهد شد و عملا این کار غیر ممکن است بنابراین با قطعیت خدمت دوستان عرض می کنم سفر به ماه دروغ بزرگی بیش نیست ولی با توجه به رسانه های بسیار قوی که دارند خیلی از مردم این دروغ رو باور می کنند مثل خیلی دیگه از دروغهایی که به خورد مردم می دهند.
واقعا چه کسی میتونه جواب این سوال رو بده؟ میگن علم رو با سیاست قاطی نکنید.اصلا سیاست رو با هیچی قاطی نکنید! ولی آخه مگه میشه؟ تو دنیای امروز که همه چی به سیاستمدارها ربط داره و اونها با زور و قوانین خودساخته تو همه چیز دخالت میکنند چطور میشه این جمله رو گفت قرنهاست فریبکاری و دروغ داره زمامداری میکنه.پس شک داشتن نسبت به هر اتفاقی تو این دوران منطقی هست.من با شک خودم فعلا همراهی میکنم تاوقتی جواب درست پیدابشه
سلام.
بنده نه طرفدار فرضیه توطئه هستم نه مخالفش.فقط مطالب رو میخونم که به حقیقت برسم و جبههگیری نمیکنم .
فقط یک سری سوالات در ذهنم ایجاد میشه وقتی نظرات بعضی ازدوستان رو میبینم.
خب قطعا ناسا به یکسری از شبهات و سوالات طرفداران فرضیه طوتئهپاسخ داده
و در واقع یک سری ایراد رو متخصصین به اطلاعات منتشره ناسا وارد کردن که اونام پاسخ دادن.حالا اینکه قانع کننده هست یا نیست بماند.
حالا سوال بنده اینه!! یک سری از دوستان سوالاتی رو مطرح میکنن و از مدیر وبسایت میپرسن که آدم شاخ در میاره واقعا؟ینی ب نظر شما این سوالات به ذهن متخصصین و مهندسین مخالف ناسا خطور نکرده ؟یک ایراداتی رو میبینم ومیشنوم که جز مهندیسن و متخصصین حاضر در سایت هیچ جای دنیا مطرح نکردن؟؟نمیدونم از علم و اگاهی زیاد ما ایرانی ها هست یا از تخیلات ما
سفر به ماه حقیقت داره
امروز سال ۱۳۹۹ ۲مرداد
سفر به ماه بزرگترین دروغ قرن بیستم بود هرکی میگه حقیقت داره حاضرم باهاش مناظره کنم وصدوبیس درصد برنده میشم با دلایل منطقی و علمی محکومش میکنم
جناب اخترشناس دلایلتون رو میگید؟؟؟؟؟؟
اولا یک چیزی احتملا وقوعش بین ۰ و ۱ هست،و برنده شدن شما در این مناظره چزی فراتر از این ها نیست
دوما از دیدگاه علمی شما باید نظرات خدت رو بگی و منتظر پاسخش باشی،
شما هیچ نظری نسبت به نوشته جناب ناظمی نداشتید و مستقیما عقیده خودتون رو بیان کردید
مطمئن باشید که سفر به ماه یا هر سیاره دیگری دروغ محض است و هیچ انسانی قادر نیست به ماه یا هیچ سیاره دیگری سفر کند هروقت دیدید اعلام کنید و جایزه بگیرید در غیر این صورت سکوت کنید و ارام بگیرید مطمئن باشید اگر حقیت داشت همانطورکه روسها فورا بعد امریک ا بمب اتم را ساختند انها هم بعد امریکا موفق میشدند به ماه بروند این حقه امریکای هالیودی است که میتواند صدها از این حقه ها و کارهای کثیف را به خورد جهان بدهد ادم در سفر به ماه احساس میکند یک فیلم سینمایی هالیودی را میبیند تصاویر چقدر واضح و شفاف است امروزه همه کشورها براحتی میتوانند نظیر این فیلمها را بسازند که با سفر به ماه مو نمیزند مطمئن باشید هیچ کشوری در دنیا غیر از کشور امریکای هالیودی دروغگو قادر به فرستاده انسان به هیچ سیاره ای نخواهد بود و اگر در جایی دیدید دروغ محض است و هرگز باور نکنید
وای بر نعصب بی جا
لطفا کمی منطقی فکر کنید و حرف بزنید
چند سال پیش، ناسا چندین میلیون خدا تومن دلار! خرج مریخ نوردهای روح و فرصت کرد و فرستاد مریخ، سیستم اون کاوشگرها هم کلا با پنل خورشیدی بود.
بعد شما فکر کن دغدغه ناسا، با اون همه دبدبه و کب کبه چی بود؟
این که وقت هایی که روی پنلها رو خاک میگرفت کل پروژه می خوابید!
چرا؟ چون این دانشمندان مثلا یه چیزی مثل برف پاک کن ماشین نگذاشته بودن که خاک پنل ها رو بگیره! کل تیم همین طور لنگ در هوا! معطل میموندن که آیا یک باد مریخی میاد و گرد و خاک پنل ها رو پاک میکنه یا نه …
الانم ما باید باور کنیم همین سازمان، ۵۰ سال قبلش ۱۲ تا آدم رو برده به ماه و سالم برگردونده، یه خط هم روی هیچی شون نیفتاده، وگرنه میشیم متوهم توطئه!
بعد الان همون سازمان مشکل اصلیش مقابله با تاثیر اشعه های کیهانی روی ساکنین ایستگاه iss هست!
ایستگاه iss کجاست؟ ۴۰۰ کیلومتری زمین، زیر سپر حفاظتی زمین.
ماه کجاست؟ ۳۰۰ و خورده ای هزار کیلومتری زمین خارج از سپر محافظتی زمین!
یه چیزی تو مایه های دلفیلن ها هم پرواز میکنن …
با سلام به ادمین عزیز…
بنده به شخصه دیدگاه خاصی ندارم که بخوام جبهه بگیرم و طرف مقابل رو توجیح کنم که نظر من رو قبول کنه. شما چند سال پیش این مقاله رو نوشتید و چند سال گذشته و روز به روز به تعداد مخالفان افزوده شده؟ چرا ؟؟؟
چرا مردم در مورد اشتعال بنزین یا انفجار گاز و پدیده های عینی و ثابت شده مخالفت نمیکنن؟ قطعا مردم نسبت به چند سال پیش بیشتر تحت تأثیر دنیای مجازی بودن ولی دنیای مجازی تنها ابزار استفاده غیر علمیه نیست ک اگر هم بود ناسا و سازمان های به اصطلاح علمی در این دنیای مجازی پایگاهی نداشتند .مردم به یک نسبت تحت تاثیر نظرات موافق و مخالف این اتفاق بودن ولی چرا مردم باید به سمتی حرکت کنن که اساسش شک به همه چیزه ….پیامداش نظریه زمین مسطح و زیر سوال بردن پزشکی مدرن و دیگر مسائله
مردم حقیقت رو ببین درک میکنن و میپذیرن !!!! مگر اینکه اون چیز حقیقت نباشه و یا واقعی نباشه
هیچ کدوم از ما حق نادیده گرفتن نظرات مقابل رو نداریم ..حقیقت همیشه با منطق هم جهت نیست
همانطوری که انیشتن در مورد مکانیک کوانتوم اشتباه کرد!!
شاید ما معتقدان به سفر ماه هم اشتباه کنیم!!
اگه یکبار رفته باشن. برای بار دوم رفتن هزینه ای نمیخواد.
اونموقه هزینه برای جمع آوری علم و روش رفتن به ماه بوده.
خب الان این علمو دارن. فقط یه فضاپیما بسازن و برن. هزینه اش خیلی کمتر از اون زمان میشه که ده سال تحقیقات کردن. و چند بار فضاپیما فرستادند.
الان فقط یکبار میخوان بفرستن. من که هیچوقت باور نمیکنم. چون اگه قبلا رفتن. چرا حالا که میخوان برن دوباره دارن تست میکنن. و میخوان اول فضاپیمای بدون سرنشین بفرستن و خطرات راهو بسنجن. مگه قبلا نرفتن. پس چرا میخوان بازم تست کنن؟
با وجود اینکه اساسا توطئه اندیش هستم، از مقاله درجه یک شما لذت بردم. ضعف اصلی چنین مقالاتی در ایران، حذف شواهد مخالف برای درست درآمدن ادعای مطرح شده است. خوشبختانه مقاله شما از این آسیب مصون مانده. به این فکر می کنم که چقدر جای مقاله های حرفه ای و دقیق مثل این در رسانه های داخلی خالی است یا شاید هم من پیدا نمی کنم.
من که عمیقا به این که سفر به ماه انجام شده باور داشتم و با این مقاله باورم بیشتر هم شده. کسانی که میگن سفر به ماه انجام نشده دقیقا همون افرادی هستند که واکسن نمیزنند چون میگن عقیم میشیم و واسه ردیابی هستش و… جالبه بدونید یک عده هنوز فکر میکنند زمین تخته!!!! این که دست رو کتاب مقدس شون نگذاشته به دلیل این بوده که طبق ضرب المثل معروف جواب ابلهان خاموشی است.
ولی کاری به باور ندارم. انسان چقدر موجود پستی هست به نظرم. هزینه هایی صرف پیدا کردن حیات در سیارات دیگه میشه، که باهاش میشه همین کره زمین رو با بخش اندکی از همون پول احیا کرد. انسان هایی که درگیر خدمات اولیه پزشکی، پوشاک و خوراک هستن … اما همچنان شاهد هستیم چه ارقامی صرف این میشه که در ماه یا مریخ به دنبال حیات میگردن
با سلام خدمت آقای ناظمی
در مورد بحث سفر به ماه
بد نیست فیلم room 237 ساخته سال ۲۰۱۲ که در آن به نقد فیلم درخشش کوبریک پرداخته شده است را مشاهده کنید.
اگر باز هم متقاعد نشدید که کوبریک در پروژه آپولو نقش داشته مصاحبه با کوبریک یک ماه قبل از مرگش در سال ۱۹۹۹ که بعد از ۱۶ سال در سال ۲۰۱۵ رسانه ای شده است را بیابید. با عنوان shooting Stanley cubrick که مصاحبه کننده طبق قرار دادی ۸۸ صفحه ای با کوبریک مجاز به پخش در سال ۲۰۱۵ بوده است. بعد از پخش فیلم room 237 در سال ۲۰۱۲٫
همچنین اگر فکر میکنید شوروی به گاف آمریکا پی نبرده به سفر نیکسون در سال ۱۹۷۲ درست یکسال پس از پایان ماموریت آپولو به شوروی و بازدید از توانمندیهای شوروی و قرار داد الحاق سایوز آپولو در مدار زمین که ۳ سال بعد عملیاتی شد و بازدیدهای فراوان مهندسین دو طرف از کشور مقابل توجه نمایید تا متوجه شوید چرا ناگهان رقابت فضایی به رفاقت و همکاری آپولو سایوز در سال بعد منجر شد. به نظر هر دو کشور در رقابت فضایی برای فتح بدون سرنشین و سرنشین دار ماه در سال ۱۹۷۰ جاهایی مرتکب تقلب شده اند که از دید کشور دوم پنهان نمانده است.
خلاصه فیلم room 237 را در لینک زیر میتوانید مطالعه کنید:
http://ferabadi.blogfa.com/post/8
توضیحات سایت معتبر imdb در مورد مصاحبه با کوبریک:
https://m.imdb.com/title/tt12008602/plotsummary/?ref_=tt_ov_pl
با تشکر از آقای ناظمی در انتشار نظرات مخالف با مقاله:
در ویکیپدیای فارسی حذف ویرایشهای خود در برخی مقالات را توسط گشت زنان ویکیپدیا صرفا به دلیل تفاوت با نظر آنها دیده ام.
لینک فیلم room 237 در رابطه با نقد فیلم درخشش کوبریک با زیر نویس فارسی در اپارات:
https://www.aparat.com/v/C2YRh
در مورد آخرین مصاحبه کوبریک قبل از مرگ با Patrick murray
علاوه بر سایت imdb که وجود این مصاحبه را در لینک بالا تایید کرده است، منابع روسی نیز به این مصاحبه پرداخته اند از جمله بخش فارسی زبان این سایت روسی که البته بسیار بد به فارسی ترجمه شده است:
https://deludel.ru/fa/makeup/intervyu-stenli-kubrika-o-s-mkah-posadki-na-lunu-film-o.html
با سپاس
آقای ناظمی عزیز گاهی انسان شما را به نوعی در دفاع از فرود بر ماه دارای تعصب می بیند.
اجازه دهید موضوع دیگری که تقریبا به عمر ما میرسد را مرور کنیم
موضوع حملات ۱۱ سپتامبر که به عمر ما قد میدهد.
آیا از دید شما حملات ۱۱ سپتامبر همه از سوی دشمنان آمریکا و القاعده بوده و برجها بر اثر اصابت هواپیما ریخته اند و
با وجود آگاه شدن از برخورد هواپیمای اول، گشت هوایی ۲۴ ساعته پایتخت آمریکا باز هم اجازه ورود هواپیمای مسافری دوم را به آن منطقه داده است.
شما نظر چندین استاد عمران در دانشگاههای آمریکا که با شبیه سازی نشان داده اند فرو ریزش ساختمانها از زیر نمیتواند ناشی از برخورد در طبقات بالا باشد و دلایل دیگر همچون خالی بودن ساختمان در بسیاری از طبقات از کارکنانی که باید در آن ساعت در برجهای دوقلو سر کار خود حضور داشتند را باور نمی کنید و تنها ادعای دولت آمریکا را قبول دارید؟
بررسی صحت و سقم موضوع سفر به ماه با مشاهد نظرات طرف ثالث همچون مستند فرانسوی نیمه تاریک ماه محصول سال ۲۰۰۲ که در آن با همسر بیوه استنلی کوبریک و مقامات سابق سیا مانند دونالد رامسفلد مصاحبه شده میتواند راهگشا باشد.
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%87_%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%DA%A9_%D9%85%D8%A7%D9%87_(%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85_%DB%B2%DB%B0%DB%B0%DB%B2)
فقط اومدم بگم سفرهای یکطرفه به مریخ چی شد؟ یادمه اینقدر توی تلوزیون مارس وان مارس وان کردید زخمی مون کردید! چی شد؟ رفتن؟!
۲۰۲۳ هم یه ماه دیگه بیشتر نمونده
لطف دارید اما اگر خاطرتون باشد و یا در همین سایت عبارت مارس وان را جستجو کنید می بینید که من از ابتدا بر اساس شواهد موجود می نوشتم که این طرح حتی شوخی هم نیست
از جمله:
https://pourianazemi.com/?p=1460
https://pourianazemi.com/?p=1531
https://pourianazemi.com/?p=2498
سلام . دوستان شک نکنید که پروژه های آپولو کاملا ساختگیه و سفر به ماه دروغی بیش نیست . خواهشاً به جای جبهه گیری و تعصب کورکورانه و توهین کمی فکر کنید .یکی از دلایلم اینه که چنین سفری با امکانات و تکنولوژی امروزه (۲۰۲۴) هم ، غیر ممکنه چه برسه به پنجاه سال پیش .ببینید رفتن به ماه و اصلا خارج شدن از زمین اصلا کار ساده ای نیست . عقیده شخصی من اینه که زمین یه سیستم کاملا بسته ست که امکان ورود و خروج نداره اگه غیر از این بود اکسیژن به فضای خلا میرفت باز هم میگم عاقلانه فکر کنید نه متعصبانه و کورکورانه . با اون وسیله مسخره چطور رفتن ماه ؟ چطور از روی ماه بلند شدن !؟ چطور برگشتن ؟ اکسیژن مصرفیشون چگونه تامین میشد ؟ چه کسی روی ماه بوده و از نیل آرمسترانگ موقع پایین رفتن از پله های ماه نشین فیلم گرفته ؟ چه جوری تو محیط ماه که بخاطر نبود جو ، صدا رو نمیشه انتقال داد ارتباط صوتی بیسیم داشتن ؟ نمیدونم پنجاه و اندی سال پیش رییس جمهور آمریکا چه تکنولوژی مخابراتی داشت که بدون کوچکترین تاخیری با ماه تماس تلفنی داشت اون هم با یه گوشی ساده رومیزی که کابلش به پریز وصله ! حالا اینکه اون پریز چگونه به ماه اتصال داشت خدا میدونه ! هزاران نکته و ایراد مهم وجود داره که ناسا یا سکوت کرده و یا پاسخ های مسخره براشون داده .نکته جالبش میدونید کجاست ؟ اینجاست که تمام مراحل رفت و برگشت و فرود اومدنشون تو اقیانوس دقیقا کپی داستان تخیلی ژول ورنه که در صده ۰۰ ۱۸ میلادی نوشته شده .من کاری به دلایلی که دیگران آوردن ندارم . دلایل و استنباط خودم مهمه برام .ببینید سطح ماه به قدری نورانیه که نورش سطح زمین رو روشن میکنه . فکر میکنید حتی نزدیک شدن به چنین سطح نورانی ممکنه آیا ؟ حالا عکس گرفتن تو اون محیط و چاپش که دیگه جای خود داره . استدلال عده ای اینه که تعداد افراد درگیر پروژه انقدر زیاد بوده که نمیشده همه رو ساکت کرد . در جواب باید گفت : خب کسی که چنین توطئه ای به این عظمت رو برنامه ریزی میکنه فکر همه چیزو میکنه . نمیاد که به تک تک افراد بگه نقشه چیه . همه طبق روال کارهاشونو انجام میدادن . حتی کارمندان و مهندس های اتاق کنترل هم فکر میکردن ماموریت واقعا در حال انجامه . من فکر میکنم حتی بعد از آپولو ۱۱ با دیدن شادی مردم و اینکه چقدر راحت جامعه باورشون کرده ترسشون از نمایش دروغی به این بزرگی ریخته شده و ( با نمایش تصاویر متحرک فضا با استفاده از مانیتور به جای پنجره سفینه) یه جوری برنامه ریزی کردن که به فضانوردها القا بشه که واقعاً در حال حرکت به سمت ماه هستن .در مورد اینکه چرا شوروی چیزی راجع به این دروغ نگفت مسئله اینه که دو کشور طبق توافقات پشت پرده افتخارات رو ببن خودشون تقسیم کرده بودن . اولین فضانورد و اولین ماهواره و اولین به اصطلاح راه پیمایی فضایی سهم شوروی بود و افتخار سفر (دروغین) انسان به ماه هم به آمریکا رسید . من شخصا از کشور امریکا خیلی خوشم میاد . پس حرفام از رو تنفر نیست . مطمئناً عده ای فکر میکنند حرفهای من از سر نادانیه اما نادان اون کسیه که بدون لحظه ای تفکر ، دروغ به این بزرگی رو باور میکنه و تازه تعصب کورکورانه هم داره در حدی که انگار خودش تو تمام پروژه های آپولو حضور داشته . بالاخره یه روزی انسان یا میتونه واقعا روی ماه فرود بیاد و یا متوجه میشه که خروج از زمین غیر ممکنه و یا شایدم ماه اصلا اون چیزی نباشه که ما فکر میکنیم و صدها احتمال دیگه . پس کاری نکنیم که اون روز برچسب حماقت بهمون بزنند و به عنوان نسل نادان مورد تمسخر آیندگان قرار بگیریم .موفق باشید .
بادرود
مشغول خواندن کتابی درباره نسبیت عام بودم که یکی از اطرافیان گفت برات متاسفم که اینقدر فریب خوردی، گفتم چرا؟ گفت الان دیگه ٍثابت شده که زمین گرد نبوده و کالملا مسطحه و تمام این تصاویر و فیلمها از ماهواره هاو تلسکوپها ساختگی و دروغه!!! بعدش کلی نقل قول از فلان دکتر و فلان دانشمند و… کرد و آخرسر برای رها شدنم از گمراهی چند سایت معرفی کرد…. وقتی به اون سایتها سری زدم دیدم واویلاااااا چه خبره!؟ …. چه دیدگاههایی چه استدلالهایی چه نتیجه گیریهایی….. نمیدونستم بخندم یا گریه کنم ازاینکه زمان و مغز باارزش خودمون رو درگیر چه تفکراتی میکنیم