نگاهی به وضعیت آسمان در هفته پیش رو

پیش از اینکه نخستین سال قرن تازه خورشیدی را به پایان برسانیم، اتفاق مهمی رخ خواهد داد. در طی چند ماه آینده کودکی به دنیا خواهد آمد که بی‌آنکه خود یا خانواده‌اش بداند رکوردی تاریخی را به خود اختصاص خواهد داد و به هشت میلیاردمین انسان زنده روی زمین بدل می‌شود.

بهار از نیمه گذشته است و کم‌کم شب‌های گرم تابستانی از راه می‌رسند.

این هفته نه تنها می‌توانید به ملاقات نسر واقع و صورت فلکی شلیاق بروید که در بامدادن روزهای پایانی هفته میهمان پرسه زدن ماه در میان سیاره های مریخ، مشتری و زهره خواهید بود.

در جریان و پس از ماه‌گرفتگی کامل چند شب پیش، نیل دگریس تایسون در مجموعه توییت‌هایی نظرش درباره «غیر چشمگیر بودن ماه‌گرفتگی»، «حوصله سربر بودن» و «نادر نبودن» ماه‌گرفتگی را منتشر کرد.

توییت‌های او با واکنش‌های متعددی روبرو شد و بخش بزرگی از جامعه علاقه‌مندان نجوم از این نوشته‌ها شگفت‌زده شد و به آن انتقاد داشتند.

من هم در توییتی اشاره کردم که « شما می‌توانید یکی از شناخته‌شده‌ترین شهرگان ترویج نجوم باشید و بازهم نه‌تنها مزخرف بگید که با استفاده غلط از بستر رسانه‌ای خود بر ضد ترویج علم عمل کنید. برای همین در علم تقدس فرد بی معنیه.»

دوستانی درباره دلیل این تویید من پرسیده بودند که چون پاسخش کمی طولانی‌تر از فضای توییتر بود اینجا سعی می‌کنم توضیح دهم.

 نگاهی به رویدادهای نجومی پیش رو در هفته جاری

رهبر جمهوری اسلامی ایران بنا بر سنت سال‌های اخیر خود سال ۱۴۰۱، نخستین سال قرن تازه خورشیدی را به نام سال «تولید دانش‌بنیان، اشتغال آفرین» نام‌گذاری کرده است.

سرانجام پس از چند دهه تلاش بازماندگان قربانیان مدارس شبانه‌روزی تحت مدیریت کلیسای کاتولیک در آزار، تعرض، سترون‌سازی فرهنگی و آزار و اذیت جسمی که در موارد متعددی منجر به مرگ کودکان بومیان شد و  تعداد بسیار بیشتری را به آسیب‌های روانی درازمدت مبتلا کرد، امروز پاپ فرانسیس در دیدار با نمایندگان گروه‌هایی از بومیان از آن‌ها عذرخواهی کرد.

زمانی که دنیس سولیوان سال دوم دوران دانشجویی خود را سپری می‌کرد با قضیه‌ای ریاضیاتی روبرو شد که سرنوشت او و جهان ریاضیات را تغییر داد. او با این مواجهه بود که رشته خود را از مهندسی شیمی به ریاضیات تغییر داد و در طی سال‌ها و دهه‌های بعدی برای مدت‌های طولانی بر روی مسائلی کار کرد که او را مجذوب خود می‌کرد. به گفته سولیوان بینش ریاضیاتی که همچون قطعه‌ای موسیقیایی عام، زیبا و دارای قدرت مجذوب‌کنندگی باشد به یکی از راهنماهای اصلی او برای انتخاب مسائلی بدل شد که  گاه سال‌ها و دهه‌ها وقت او را به خود مصروف می‌کردند.