ظاهرش هیچ شباهتی به یک سیاره ندارد. اما اگر نگاهی دقیق تر به آن بیاندازید معلوم می شود سابقه قدیمی در ارتباط با سیارات دارد.

فوئبه (Phoebe)  یکی از اقمار نامنظم سیاره زحل است که در سال 1899 توسط ویلیام هنری پیکرینگ کشف شد. این قمر نام خود را از اساطیر یونانی وام گرفته است. در اساطیر یونان فوئبه یکی از تایتان ها و دختر اورانوس و گایا است.

تصویر از JPL

با وجود اینکه سال ها از کشف فوئبه می گذرد اما دانشمندان زمانی توانستند برای نخستین بار نگاهی دقیق به این قمر بیاندازند که فضا پیمای کاسینی در سال 2004 به دیدار خانواده زحل رفت. اکنون دانشمندان با بررسی داده هایی که کاسینی از بررسی این قمر به زمین فرستاده است و همچنین انجام شبیه سازی های مختلف به این نتیجه رسیده اند که این قمر در واقع بخشی از بلوک های سازنده سیارات در دوران ابتدایی شکل گیری منظومه شمسی بوده است . اجرامی که به planetesimal معروفند.

جولی کاستیلو – روخه یکی از دانشمندان علوم سیاره ای جی پی ال دراین باره می گوید:«برخلاف بازمانده های دست نخورده و اولیه دوران شکل گیری منظومه شمسی نظیر دنباله دارها، به نظر می رسد فوئبه تا پیش از آنکه در نهایت به وضعیت پایدار فعلی درآید ،دوران تحولی خاص خود را سپری کرده است»

چنین اجرامی برای سیاره شناسان بسیار جذاب هستند. آنها به دانشمندان سر نخ های مشخصی برای درک وضعیت منظومه شمسی در دوران شکل گیری و هم چنین فرآیند شکل گیری سیارات و اقمار منظومه شمسی را می دهند.

براساس داده های کاسینی دانشمندان حدس می زنند، فوئبه در اصل یکی از اجرام کمربند کویی پر بوده است. منطقه ای از اجرام سنگی و یخی باستانی که در فراسوی مدار نپتون قرار دارند. بر اساس این شبیه سازی ها فوئبه در دوران ابتدایی تاریخش کروی بود و اکنون نیز هسته ای از مواد سنگی چگال در مرکزش دارد. چگالی متوسط فوئبه با چگالی متوسط پلوتو ، سیاره کوتوله و عضو دیگری از اعضا کمربند کویی پر، قابل مقایسه است. بر این اساس فوئبه زمانی تحت تاثیر گرانش زحل از کمربند کویی پر جدا شده و در اطراف زحل آرام گرفته است. فوئبه یکی از اقمار نا منظم و سبی زمینی شکلی است که اطراف زحل را در بر گرفته است. در حالیکه اقمار طبیعی این سیاره به نظر می رسد که از غبار و مواد تشکیل دهنده سیاره به وجود آمده باشند، فوئبه یکی از قمرهای  جذبی سیاره است. اقماری که منشا مستقلی از خود سیاره دارند و بعدها تحت تاثیر گرانش سیاره به دام آن افتاده اند.

بررسی های اخیر نشان می دهد فوئبه عمری بسیار طولانی دارد و در حقیقت در حدود 3 میلیون سال پس از شکل گیری منظومه شمسی به وجود آمده است. با توجه به جرم و سن فوئبه ، مدل سازی ها نشان می دهد که این قمر در ابتدا ظاهر کروی داشته و سپس به مرور زمان و در اثر برخوردهای متعدد به ظاهر کنونی در آمده است.

منبع : JPL