خلاصه داستان
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) واکسنهای بهروزشده کرونا را برای پاییز ۲۰۲۵ با محدودیتهایی بیسابقه تأیید کرده است. به گزارش نیویورک تایمز بر اساس این تصمیم، واکسنها تنها برای افراد بالای ۶۵ سال و گروههای پرخطر در سنین پایینتر در دسترس خواهد بود. کودکان سالم و افراد زیر ۶۵ سال تنها در صورت داشتن بیماریهای زمینهای یا با تأیید پزشک میتوانند واکسن دریافت کنند.
این تصمیم بخشی از تغییرات گسترده در سیاست واکسیناسیون است که رابرت اف. کندی جونیور، وزیر بهداشت دولت ترامپ و از منتقدان دیرینه فناوری mRNA، در ماههای اخیر اعمال کرده است. منتقدان میگویند این رویکرد، هم سلامت عمومی در آمریکا را تهدید میکند و هم به شکلی دومینویی بر کشورهای دیگر، بهویژه کشورهای در حال توسعه، اثر خواهد گذاشت.
از زمان آغاز همهگیری کرونا، ایالات متحده نقشی تعیینکننده در توسعه و توزیع واکسنها ایفا کرد. «عملیات سرعت نور» در دولت ترامپ بهعنوان نمونهای کمسابقه از بسیج علمی و لجستیکی شناخته شد که توانست در کمتر از یک سال واکسنهای مؤثر کرونا را به بازار برساند. همین موفقیت، تا سالها بهعنوان یکی از برگهای برنده سیاسی و علمی آمریکا مطرح بود.
اما اکنون همان دولتی که بر این دستاورد میبالد، با حضور وزیری که سابقهای طولانی در جنبش ضدواکسن دارد، در مسیر محدودسازی واکسیناسیون قرار گرفته است.
کندی جونیور وادامه کارزار ضد واکسن
کندی جونیور بیش از دو دهه بهعنوان یکی از چهرههای شاخص جنبش ضدواکسن فعالیت کرده است. او بارها فناوری mRNA را خطرناک و آزمایشنشده معرفی کرده و اکنون از موقعیت سیاسی خود برای بازتعریف سیاستهای بهداشتی استفاده میکند.
در CDC، او کمیته مشورتی واکسیناسیون را کوچکتر کرده و برخی اعضای متخصص بیماریهای عفونی را با افرادی جایگزین کرده که مخالفت علنی با واکسنهای کرونا داشتهاند. همچنین ۵۰۰ میلیون دلار بودجه پژوهشی برای توسعه واکسنهای جدید آنفلوانزا و کرونا را لغو کرده است.
واکسنهای تازه تأیید شده
مدرنا و فایزر (mRNA): واکسنهای تازه برای مقابله با سویه LP.8.1 طراحی شدهاند. این سویه حدود یکسوم موارد اخیر ابتلا در آمریکا را تشکیل میدهد.
نواوکس (پروتئینی): واکسن غیربنیاد mRNA که علیه سویه JN.1 کار میکند و همچنان سطح بالای آنتیبادی ایجاد میکند.
با وجود این تأییدها، مجوز اضطراری استفاده از واکسنها در کودکان کمسن لغو شده و واکسن فایزر دیگر برای کودکان زیر ۵ سال در دسترس نخواهد بود.
پیامدهای اجتماعی و بهداشتی
این محدودسازی، دسترسی به واکسن را در داروخانهها و کلینیکها به شدت کاهش خواهد داد. قوانین بسیاری از ایالتها تصریح کردهاند که داروخانهها تنها میتوانند واکسنهای توصیهشده CDC را تزریق کنند؛ در نتیجه، هر تغییر در سیاست CDC بهسرعت بر دسترسی عمومی اثر میگذارد.
بیمهها فعلاً تغییری در پوشش ندادهاند، اما احتمال دارد با تبعیت از سیاستهای CDC دامنه حمایت را کاهش دهند. این امر میتواند خانوادههای کمدرآمدی را که از Medicaid و برنامه «واکسن برای کودکان» استفاده میکنند، بیش از همه آسیبپذیر کند.
تضاد با جامعه پزشکی
سازمانهای حرفهای پزشکی بارها هشدار دادهاند که محدود کردن واکسن برای زنان باردار و کودکان میتواند پیامدهای مرگبار داشته باشد. انجمن متخصصان زنان و زایمان آمریکا (ACOG) برخلاف توصیه رسمی CDC همچنان تزریق واکسن به زنان باردار را ضروری میداند. پزشکان در دانشگاه دوک تجربه کردهاند که چگونه در موجهای نخست، زنان باردار بدون واکسن بهطور نگرانکنندهای در بخشهای مراقبت ویژه بستری شدند.
شش انجمن بزرگ پزشکی آمریکا شکایتی حقوقی علیه وزارت بهداشت ثبت کردهاند و معتقدند این تصمیمها «منجر به مرگهای قابل پیشگیری خواهد شد.»
ابعاد انسانی
در حالیکه دادههای رسمی نشاندهنده کاهش چشمگیر مرگومیر است (حدود ۱۷۰ مرگ هفتگی در ژوئیه امسال در مقایسه با بیش از ۵۵۰ مرگ در مدت مشابه سال گذشته)، پزشکان در ایالتهایی مانند تگزاس همچنان از موجهای محلی و بستری بیماران مسن و دارای بیماریهای زمینهای خبر میدهند.
دکتر جناک پاتل در دانشگاه تگزاس میگوید: «تردید عمومی همچنان بالاست. مردم فکر میکنند کرونا را میتوان بدون واکسن مدیریت کرد، اما ما هنوز بیماران بستری و مرگ داریم.»
سیاست ایالتی و تلاش برای استقلال
ایالتهای شمالشرقی آمریکا در حال بررسی قوانین خود هستند تا در صورت لزوم بتوانند سیاست واکسیناسیون را بر اساس توصیههای انجمنهای حرفهای مستقل از CDC تعیین کنند. این اقدام نشاندهنده بیاعتمادی فزاینده به فرآیند تصمیمگیری فدرال تحت نفوذ کندی جونیور است.
اثر دومینویی بر جهان
تصمیمهای آمریکا در حوزه واکسن اغلب اثر فراتر از مرزها دارند. کشورهای در حال توسعه که منابع علمی و سیاستی محدودی دارند، سیاستهای آمریکا را بهعنوان مرجع نگاه میکنند. در ایران، جایی که تردید نسبت به واکسنها از همان آغاز همهگیری با عوامل سیاسی و تبلیغاتی آمیخته بود، چنین تصمیمهایی میتواند دستاویزی تازه برای مشروعیتبخشی به شکاکیت واکسنی باشد. دولتها ممکن است این محدودیتها را بهانهای برای کنار گذاشتن مسئولیت در تأمین واکسن یا سرمایهگذاری در بهداشت عمومی قرار دهند. به این ترتیب، انتخابهای سیاسی در واشنگتن میتواند به شکلی غیرمستقیم بر سلامت میلیونها نفر در نقاط دیگر جهان اثر بگذارد.
سیاست تازه FDA نهتنها نقطه عطفی در داخل آمریکا است، بلکه میتواند اعتماد عمومی به واکسنها را در سطح جهانی تضعیف کند. در حالی که علم بهوضوح نشان میدهد واکسنها جان میلیونها نفر را نجات دادهاند، نفوذ سیاستهای ضدواکسن در بالاترین سطوح تصمیمگیری، شکاف میان دادههای علمی و تصمیمات سیاسی را عیان کرده است.
آینده واکسیناسیون در آمریکا، و به تبع آن در بسیاری از کشورهای جهان، اکنون بیش از هر زمان دیگری مبهم است.