هفته گذشته فرصت کردم و چندتایی از پادکستهای فارسی را گوش دادم که هم مخاطب و هم اعتبار بالایی دارند.

در هنگام گوش دادن به این برنامه‌ها نکاتی توجهم را جلب کرد که به نظرم جای کمی اصلاح دارند.

 البته این به معنی کشیدن خط قرمز یا مرز درست و غلط قطعی نیست. فضای پادکست ایرانی ماننده بقیه فضاهای رسانه ای ایران الزاماً مطابق بقیه دنیا پیش نمی‌رود که بتوان بر آن مبنا برایش نسخه نوشت و مطالعات نقاط دیگر را برای آن تعمیم داد. (حتی اگر بر فرض چنین قوانینی برای سایر نقاط دنیا وجود داشته باشد.)

برخی از موارد بنیادی به شمار می روند و برخی دیگر سلیقه ای.

آیا می توان اقمار گالیله‌ای مشتری را با چشمان غیر مسلح رصد کرد؟ این سوال خوبی است که در ابتدا قصد داشتم پاسخش را در قالب یک توییت مختصر بنویسم؛ اما حیفم آمد و نتیجه این شد که می‌خوانید.

توییت جنجالی رییس جمهور آمریکا، عبارتی است که در هر دوره دیگری شاید می‌توانست چشم‌ها را به خود خیره کند و تا مدت‌ها موضوع بحث رسانه‌ها و مردم باشد؛ اما در آمریکای ترامپ، این عبارت خبری تکراری است که حتی توجهی جدی را به خود جلب نمی کند.

ایده‌هایی درباره روزنامه‌نگاری علم (۲) :
نگاهی به انتخاب‌های روزنامه‌نگارانه و تاثیر آن‌ها بر یادگیری و شرطی شدن جامعه مخاطب

ایده‌هایی درباره روزنامه‌نگاری علم – ۱

این مجموعه یادداشت‌های کوتاهی است که به طور غیر منظم و به مرور درباره برخی از توصیه‌ها و ایده‌های مربوط به روزنامه‌نگاری علم با عنوان کلی «ایده‌هایی درباره روزنامه‌نگاری علم»، در اینجا منتشر خواهد شد

خبر دروغ یا آنچه در ادبیات سیاسی روز به «فیک نیوز» معروف است به هیج عنوان پدیده تازه‌ای به شمار نمی‌رود. از سرآغاز تاریخ انسان تا کنون ما نه تنها با خبرهای دروغین مواجه بوده‌ایم که گاهی از آن لذت برده‌ایم و در غیبت کردن‌های خویش از آن استفاده کرده‌ایم. اما شرایط در حال تغییری بنیادی است.

ساعت ۱۳ (به وقت جهانی) روز چهارشنبه، علاقه‌مندان به علم چشم به صفحات رایانه‌های خود دوختند تا برای نخستین بار چهره نادیدنی یک سیاه‌چاله را ببینند.

دانشمندان در شهر واشنگتن در ایالات متحده، بلژیک، دانمارک، شیلی، ژاپن، چین و تایوان کنفرانس خبری همزمانی را برگزار کردند تا از یکی از مهم ترین تصاویر تاریخ علم بشر رونمایی کنند.

این یادداشت درباره مدال فیلدز سال گذشته و موفقیت کوچر بیرکار در دریافت آن در ویژه‌نامه نوروزی شرق منتشر شده بود و دراینجا با اندکی بازنگری بازنشر می‌شود.

حالا دیگر کشورها نیت خود را از حضور نظامی در فضا، پنهان نمی‌کنند. پس از ایالات متحده، روسیه و چین اکنون هندوستان نیز به جمع بازیگران نظامی در فضا پیوسته است و با افتخار از توانایی تهاجمی خود در فضا سخن می‌گوید. آخرین سرحدات کشف نشده پیش روی بشر اینک به تازه‌ترین سنگرهای نظامی بدل شده‌اند.

متن گفتگو با دکتر سارا سیگر درباره سیاره های فراخورشیدی که در شماره پیشین مجله نجوم منتشر شد